به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) پردیس سیاسی: کتاب حاضر زندگینامه آیت الله سید محمدتقی حکیم به قلم خود اوست. این کتاب در سال ۱۳۹۷در انتشارات دیگری به چاپ رسیده است و اکنون، با تغییرات اساسی و ویراستاری جدید، با عنوان «گزارش سال‌های زندگی» در دفتر نشر فرهنگ اسلامی تجدید چاپ شده است.

در کتاب حاضر، تاریخ‌ها در متن، عمدتا بر حسب هجری شمسی (بدون درج نشانه ش.) آمده و معادل‌های قمری یا میلادی با درج نشانه مربوط (ق.م.) در پاورقی درج شده است. همچنین، برخی اعداد و ارقام، از جمله مبالغ ریالی یا ارزی هزینه‌های سفر، باید با توجه به تاریخی که نویسنده رویدادها را در بستر آن روایت می‌کند ارزیابی شوند.

در آخرین مراحل آماده‌سازی این کتاب، خبر رحلت آیت الله سید محمدتقی حکیم مایه تأسف و تأثر شد. سخن ناشر، پیشگفتار، اصل و نسب خاندان حکیم، آغاز تحصیل در دبستان، اوضاع شوشتر، تحصیل علوم حوزوی در شوشتر، آغاز تحصیل در حوزه علمیه قم، تشرف به نجف اشرف برای ادامه تحصیل، مراجعت از نجف، نه سال اقامت در اهواز، سفر به سوریه، سفر به بیت‌المقدس، سفر به لبنان، انتقال به تهران، سفر حج،، سفرنامه عراق، تأليفات، تدريس، انقلاب و تأسیس درمانگاه، تشکیل دهنده فهرست مطالب موجود در این کتاب است.

در «پیشگفتار» این کتاب مولف آورده است: «هرکس از زندگی خود گفتنی‌هایی دارد؛ بعضی آن‌ها را می‌نویسند، و برای بعضی این امکان فراهم نمی‌شود. بحمدالله، خداوند این حوصله را به این جانب داده است که از کودکی تا کنون، هرچه برایم پیش آمده را به خاطر بسپارم و یادداشت و نگهداری کنم. در این اواخر عمر، بر آن شدم که تا خاطرات محو نشده و نوشته‌ها از بین نرفته‌اند، هرچه از زندگی خود از دوران کودکی و تحصیل و طلبگی تا حال به یاد دارم بنویسم و از یادداشت‌هایم نیز کمک بگیرم. زندگینامه حاضر محصول آن ذهنیات و نوشتارهاست.

بعضی از وقایع و مطالب یادشده در این کتاب را از بزرگان خانواده شنیده یا براساس مدارک و اطلاعات خانوادگی نوشته‌ام، اما آن دسته از جریانات را که خود شاهد آن‌ها بوده‌ام بدون ذکر مدرک و مأخذ آورده‌ام - مثل ورود آیت الله بروجردی به قم در سال ۱۳۲۳، یا نماز باران آیت الله خوانساری در سال ۱۳۲۳. امید است در عصر و سال‌های آینده، که من نیستم، خوانندگان از مطالب این کتاب استفاده کنند و ضمنا از نویسنده آن نامی ببرند و یادی بکنند.»

آیت الله سید محمدتقی حکیم در تیرماه ۱۳۰۵، ۲۴ ربیع الثانی ۱۳۴۵ ق.، در شهر شوشتر دیده به جهان گشود. او نواده حاج سید علی شوشتری، عارف بزرگ و مصاحب و وصی شیخ مرتضی انصاری شوشتری (عالم بزرگ و فقیه شیعه) است. نسب آیت الله سید محمدتقی حکیم با سه واسطه به حاج سید علی شوشتری، با هشت واسطه به علامه محدث شهیر آقا سید نعمت الله جزایری، و با ۱۲ واسطه به امام موسی کاظم(ع) می‌رسد.

آیت الله سید محمدتقی حکیم در سال‌های ۱۳۱۲ تا ۱۳۱۹ دوره ابتدایی و ادبیات عرب را در شوشتر و طی سال‌های ۱۳۲۱ تا ۱۳۲۸ دروس سطح را در حوزه علمیه قم خواند. از سال ۱۳۲۹، به مدت دو سال به حوزه علمیه نجف مشرف شد تا از فیض جاری امیرالمؤمنین(ع) بهره‌مند شود. در کنار قبر مطهر جد بزرگوارش، محضر علمای بزرگ نجف را درک کرد و پس از تکمیل دروس سطح، در درس خارج اصول آیت الله العظمی خویی و درس خارج فقه آیت الله العظمی حکیم حاضر شد. ایشان از مرحوم علامه شیخ آقا بزرگ تهرانی و سپس از آیت الله مرعشی نجفی اجازه روایتی و در امور حسبیه از مراجع بزرگ (آیت الله حکیم، آیت الله خویی، امام خمینی، آیت الله خوانساری، آیت الله مرعشی نجفی، و دیگران) اجازه دارد، که نشانه وثوق مراجع عظیم الشان به مراتب علمی و تقوای ایشان است.

پس از بازگشت از نجف در سال ۱۳۳۱، آیت الله حکیم به مدت هشت سال در اهواز به تدریس ادبیات عرب، منطق، فلسفه، فقه و اصول فقه پرداخت.در سال ۱۳۴۰، به همراه همسرش به تهران منتقل شد و به دعوت اهالی نیاوران و شمیرانات، علاوه بر تدریس در دانشگاه و حوزه، امامت جماعت مسجد جامع حصار بوعلی نیاوران را پذیرفت و شیفتگان مکتب مقدس اسلام را از معرفت زلال خویش بهره‌مند ساخت در این مدت، او با تأسیس کتابخانه و درمانگاه خیریه و کانون‌های فرهنگی و آموزشی و وقف منزل و کتابخانه شخصی به آستان مقدس رضوی کمک‌های شایانی به مردم این منطقه ارائه کرده است.

کتاب «گزارش‌ سال‌های زندگی» اثر آیت الله سید محمدتقی حکیم؛ در 265 صفحه و با قیمت 72000 تومان از سوی دفتر نشر فرهنگ اسلامی به بازار نشر عرضه شده است.