به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، این کتاب در سه بخش اصلی تألیف شده است: بخش اول در خصوص اندیشه و اندیشه‌ورزی راجع‌به گفت‌وگو و تعامل اثربخش است. بخش دوم راجع به چیستی و چگونگی و ضرورت و نیاز به روش گفت‌وگو و تعامل اثربخش سخن می‌گوید. و بخش سوم قواعد عقلانی و منطقی گفت‌وگوی اثربخش را بحث و بررسی می‌کند. 

همچنین این کتاب در پنجاه مطلب و مقاله کوتاه «به‌روش متون تفکراثربخش» پژوهش و تحقیق و تدوین و تألیف شده است که علاقه‌مندان به مباحث تفکری و اثری را نافع است و به تأمل ترغیب می‌کند.

 در «پیشگفتار» این کتاب آمده است: «منتظر خورشید نباشیم، فانوس‌ها را روشن کنیم. زندگی مملو از تیرگی‌ها و تاریکی‌ها و مسائل و ابرهای مانع درخشش خورشید هستند؛ اما، هر یک از آدمیان شعله و شعاعی از خورشید و روشنایی در جسم و جان خود دارد که فانوس و چراغ روشنی‌بخش زندگانیست و آن خرد و اندیشه است. گفت‌وگوهای گرانبار از اندیشه و اندیشه‌ورزی، همان فانوس‌ها و چراغ‌های وجود آدمی است که معضلات و مسائل زندگی انسان را تابناک می‌کند و به تعامل اثربخش منتهی می‌شود.
 
قدرت کلمات و واژگان و پرتاب سخن را به‌جای پرتاب سنگ و گلوله تصور کنیم و به اهمیت و ارزش روش گفتگو و تعامل پی ببریم. دیگر منطقی و عقلانی نیست بشر امروز و متمدن اختلافات و افتراقات خود را با پرتاب نیزه و نیرنگ پاسخ دهد، روش گفتگو و تعامل اثربخش برای زیست مسالمت‌آمیز و صلح و آرامش در بین آدمیان و جوامع مختلف معقول و مقبول‌تر است. سکوت و خاموشی مکمل گفتگو و هم سخنی است بشرط اینکه هر دو از روی خرد و آگاهی صورت گیرد.
 
روش گفت و گو و تعامل اثربخش، به مثابه یک روش معرفت افزا و آگاهی بخش مطرح است؛ چرا که، گفت و گو و دیالوگ در حقیقت با لوگوس « logos، عقل و اندیشه» در نسبت وجودی و اثری است. بنابراین، گفت اندیشگی و شنید تأمل انگیز، موجب تولید آگاهی و شناخت می شود و فانوس وجود آدمی را منور و رخشان می کند. آگاهی جز اتصال عمیق تر با منبع و سرچشمه خرد و خردورزی و رابطه آن با عینیات چیزی نیست. لذا، گفت و گو و تعامل، هم به مثابه معرفت و هم به مانند یک متد و روش است. 

روش گفت‌و‌گو بنا بر خاصیت و ماهیت خاص خود ره بسوی تعامل و تعالی می‌گشاید؛ زیرا، عدم گفت‌وگو، بستن راه‌ها و سد هم کنشی‌هاست. کافیست آدمیان خردمند در گفتگوها روی محکمات و اصول توافق کنند تا راه برای تشابهات و تفاوت‌ها باز شود. گفتگو توافق طرفین است برای دگرگونی و تغییر و تحول در تعامل. بدینسان، گفت‌وگوهای اثربخش و اندیشه محور، به تقویت همبستگی اجتماعی و ملی مساعدت جدی می‌رساند.
 
روش گفت‌وگوی اثربخش، با گفتگوهای سیاسی صرف و ذهنی و تفننی و انتزاعی فقط اساسی دارد، گفت‌وگوی اثربخش، مسئله محور و موضوع مدار است. چون زندگی پیچیده در مسائل است، متعلق گفت‌وگو مسئله‌شناسی و راه حل یابی و یاری‌گری آدمی‌ست. شاید، از این طریق در زندگی انسان گشایش و رهایشی ایجاد شود. اساساً، گفت‌وگوی عقلانی و اثربخش، رهایشگر و گشایشگر است. بدین دلیل که آگاهی و اندیشه انسان را افزون می‌کند و افق‌های تازه می‌گشاید. گفت‌وگو و تعامل انسانی و اجتماعی را مقایسه کنید با تخریف و تخطئه و تحریف و تباهی همدیگر. باری، نیکی و خیر و فضیلت با خرد و اندیشه و حقیقت نسبت ماهوی دارد؛ روش گفت‌وگوی و تعامل اندیشه ورزانه می‌تواند راهی بسوی نیکی و فضلیت و تعادل باشد.»

همچنین در پشت جلد این کتاب می‌خوانیم: «منتظر خورشید نباشیم، فانوس‌ها را روشن کنیم؛ گفت‌وگو و تعامل اثربخش روشنی چراغ خرد و اندیشه در جسم و جان آدمیست، تا جهان زندگی درخشان شود و نیکی و نور یابد.»

کتاب «اندیشیدن به گفت‌وگو و تعامل اثربخش» اثر محمد‌علی نویدی در ۱۵۰ صفحه و توسط انتشارات دایره دانش منتشر شده است.