به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، کتاب «از آتش گورهای کاملاً شخصی» دومین رمان محمد امینی است. پیش‌تر از او یک مجموعه شعر، یک نمایشنامه و یک رمان به چاپ رسیده است.
رمان به برهه حساسی از زندگی مردی جوان می‌پردازد که از آسیبی روانی رنج می‌برد و در قرن بیست‌وسه زندگی می‌کند. قرنی که در آن به علت گسترش و تکامل ویروس‌ها، امکان رابطه جنسی وجود ندارد. این رمان علیرغم اینکه در قرن بیست و سه می‌گذرد و گاهی از مایه‌هایی فانتزی نیز بهره می‌برد؛ اما رمانی علمی- تخیلی نیست و مساله اصلی آن عشق و تعارضات درونی انسان است.
در پشت جلد این کتاب می‌خوانیم:
«گاهی می‌روم کنار آن درخت خمیده‌ی کنار کلبه می‌نشینم. می‌پرسم تو فکر می‌کنی زنده‌ای؟ حالا که دیگر برگ و بار نمی‌دهی و نخواهی داد؟ همین بودنت برایت کافی است؟ گاهی توی رودخانه‌ی خشک راه می‌روم. دیروز که توی آن راه می‌رفتم فکر کردم چرا به این که حتی یک قطره آب هم ندارد، هنوز می‌گویم «رودخانه»ی خشک؟ چرا نمی‌شود گذشته‌ی چیزها را از آنها گرفت؟ چرا زمان در یک خط مستقیم نمی‌گذرد؟ چرا هرلحظه انگار یک بار به گذشته برمی‌گردد و بعد دوباره به حال می‌رسد و بالاخره یک روز سر از آینده درمی‌آورد؟ این‌طور است حتماً که زمان از خود زندگی بزرگ‌تر است و بیشتر از سرندشت ما را محاصره کرده است. چه‌کسی من را کشته است جز خودم به دست زمان؟»
رمان «از آتش گورهای کاملاً شخصی» نوشته‌ی محمد امینی در ۲۱۰ صفحه و با قیمت ۹۰ تومان راهی بازار نشر شده است.
یکشنبه ۱ اسفند ۱۴۰۰ - ۱۷:۲۸
نظر شما