در این میان کتاب «یک مکان آرام برای نوجوانان» -که از سوی انتشارات ارجمند به تازگی راهی بازار کتاب شده است- میتواند آن مکان باشد تا نوجوانان را از استرس و فشارهای روزمرۀ زندگی رها سازد. این اثر میتواند برای نوجوانانی که با فشارهای روزمره زندگی از قبیل نصیحت خانواده، روابط با دوستان، قبولی در دانشگاه یا امتحانهایی که باعث اضطراب و افسردگی میشود، سروکار دارند، بسیار مفید باشد.
بنفشه فرزینراد، مترجم این اثر در گفتوگو با خبرنگار ایبنا درباره کتاب «مکانی امن برای نوجوانان» گفت: تمرینهای این کتاب ساده و مبتنی بر ذهنآگاهی است و نوجوانان با انجام آن، مهارتهای موردنیاز را به دست میآورند تا بتوانند بهجای پرداختن به گذشته و آینده، به اتفاقاتی که در این لحظه رخ میدهد، توجه کنند و با رهایی از استرس و احساسات دشوار، با آرامش از لحظه حال لذت ببرند.
وی گفت: مطالب این کتاب و بهکارگیری آنها میتواند تمرکز را در نوجوان افزایش دهد، روابط بینفردی او را بهبود ببخشد و مدد میرساند تا هر نوجوانی راحتتر با چالشهای مختلف زندگی مواجه شود؛ همچنین کمک میکند تا او احساسات دشوار خود ازجمله اضطراب، غم و خشم را راحتتر مدیریت کند و در نهایت زندگی شادتری را تجربه کند. در نتیجه بسیار ضروری است که هر نوجوانی از تمرینهای این کتاب استفاده کند و آنها را در زندگی خود به کار گیرد تا سلامت روان بالاتری را تجربه کند.
به گفته این مترجم، این کتاب شامل هشت بخش است که میبایسـت طی هشـت هفته خوانندگان تمرینهای آن را با دقت انجام دهند.
این مولف با اشاره به ناهمگونی نیازها با محتوای آموزشی عرضهشده در جامعه گفت: یکی از اصلیترین معضلات در جامعه ما این است که نمود بیرونی و درونی آن ناهمگون است؛ در واقع در نمای ظاهری جامعه یک روند مشاهده میشود؛ درحالیکه در لایههای زیرین مشکلات دیگری در بحث آموزش و اخلاق اجتماعی وجود دارد و این تضاد در فرآیند آموزشی با آن چیزی که مورد نیاز جامعه است، باعث میشود که هرجومرج آموزشی به وجود بیاید.
وی در تشریح نقش آموزش و پرورش در کاهش استرس در نوجوانان گفت: در این شرایط آموزش و پرورش که یکی از مهمترین نهادها در تامین سلامت روان جامعه است، نتوانسته نقش مهمی ایفا کند. در واقع زمانی که این نهاد به دورههای آموزشی مناسب و رسانه مجهز نباشد، ما نمیتوانیم انتظار داشته باشیم که خانوادهها در تربیت نسل جدید نقش خود را به خوبی ایفا کنند. در واقع این وزارتخانه ابتداییترین نقش خود که ایجاد آرامش در بحث آموزش برای خانوادهها است را ایفا نمیکند.
فرزینراد در باب نقش رسانهها در کاهش اضطراب و تنشهای روانی نوجوانان گفت: چند سالی میشود که در کشور ما در کنار صداوسیما رسانه مورد قبول دیگری به نام شبکه خانگی تشکیل شده است؛ گفتنی است رسانه ملی نتوانسته است نقش خود را در جذب نوجوانان به برنامههایش ایفا کند؛ درحالیکه شبکه خانگی تا حدی در این فرآیند موفق بوده است. در حقیقت صداوسیما در گزینش برنامهها برای نوجوانان شکست خورده است و جذابیت چندانی برای افراد ندارد؛ حتی در برخی موارد تنش و اضطراب را افزایش میدهد و تنها به ارائه مطالب آموزشی میپردازد و اصولا برنامههایی برای مدیریت اضطراب ساخته نمیشود.
به گفته فرزینراد، تضاد شبکه خانگی با رسانه ملی باعث شده است که مخاطبان رسانه روزبهروز کم و کمتر شود. نهایت فعالیتهای فرهنگی در برخی مدارس -که معمولا هم مدارس غیرانتفاعی است- این است که روزنامهنگاری کنند و حجم زیاد اطلاعات کلیشهای باعث شده که نوجوانان به طور خودکار نسبت به این موضوعات واکنشی برای یادگیری نشان ندهند؛ چراکه از سنین کم تا نوجوانی به طور دائم با چنین موضوعاتی سروکار داشتهاند و به نوعی نیازی برای یادگیری نمیبینند.
فرزینراد تاکید کرد: در حقیقت کسلکنندهبودن و نامتناسببودن برنامهها با خواستههای خانوادهها، اصلیترین مولفه در کشش نوجوانان به سمت برنامه خارج از عرف خانواده و جامعه است.
نظر شما