سید عباس صالحی در آیین رونمایی از مجموعه «جریانشناسی فکری فرهنگی در ایران معاصر»:
این مجموعه میتواند فرصت گفتوگوی میان جریانی ایجاد کند/ فقر گفتوگو در ایران
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: در گذشته ما گفتوگوی مکاتب و اندیشههای سیاسی داشتیم اما انتشار این مجموعه میتواند فرصت گفتوگوی میان جریانی ایجاد کند. جریانها در ایران با هم کم صحبت کردند و این فقر گفتوگو در ساحتهای مختلف به انشقاق میانجامد.
او ادامه داد: تحول خواهی ایشان در قم از درسهای اخلاق آغاز شد و آنگونه که شهید مطهری میگفت: «ما در عطش درسهای ایشان بودیم». بعد از این هم ایشان ملت را در ابعاد مختلف تحول کردند. عزیزانی که این کار قابل توجه را به ثمر رساندند و مقدمهای را برای کارهای پسینی آماده کردند به موضوعی پرداختند که نوپدید است چراکه جریان شناسی در ادبیات ما مقوله نوپدید است.
صالحی در این باره توضیح داد: ما نظریهشناسی؛ مکتب شناسی و تاریخ اندیشه داریم اما جریان شناسی یک پدیده تازه از لحاظ مفهومی، مصداقی و روششناسی است. من در دهه 70 فعالیتهایی در این باره داشتم بنابراین به صعوبت این راه توجه دارم.
او افزود: جریان شناسی وقتی میخواهد از لحاظ مفهومی معنا پیدا کند کار دشواری است؛ اینکه می خواهیم افراد و مجموعههایی پیدا کنیم که دغدغهها، هدفها، مسالهها، راه حلهای و ... مشترک دارند و گزینش این جریانها کاری سخت است. اینکه گزارههایی که میخواهیم کنار بگذاریم بتواند در یک نظام واره قرار گیرد نیز مساله مهمی است. جریانها سیال و پویا هستند و حیات و مماتشان فراز و نشیبی است. حال با این نگاه چگونه میتوانیم متفکران و اندیشمندان را داخل یک جریان بگذاریم؟
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با بیان اینکه ما به مجموعههایی جریان میگوییم که در ساحت عمل و نظر با هم حضور دارند یادآور شد: بدین معنی که وقتی به جریان تبدیل میشوند که در کنشگری نقش دارند. اینها مفاهیم جریانشناسی را ایجاد میکند و چون جریان شناسی در ایران سابقه ندارد، بدین لحاظ کار سخت میشود.
به گفته صالحی، مکاتب و تاریخ اندیشه در ایران ادبیات علمیاش تعریف شده اما در جریان شناسی ادبیات علمیمان اولیه است و تازه یک مفهوم پیدا کرده است.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با تاکید بر اینکه ایران معاصر به جریان شناسی نیازمند است توضیح داد: طی 150 سال گذشته ایران بستر جدال سنت و مدرنیته در حوزههای ارزشی، نهادی و معرفتی بوده و ما هنوز در این 150 سال در منازعهای هستیم که حتی قالب ندارد و طبعا خود این تولید جریان میکند.
او ادامه داد: ما 150 سال است که شاهد جنبشهای پیوسته اجتماعی در ایران هستیم و هیچ کشوری طی این مدت بستر جنبشها و نهضتهای اجتماعی نبوده و ما هر نسلمان با یک جنبش مواجه بوده و این خودش بسترساز جریان است؛ چون جنبش یا از دل یک جریان بر میآید یا جریان ساز است.
به گفته صالحی، انقلاب اسلامی نیز به عنوان پدیده بزرگ تاریخ ایران آثار قابل توجهی در تولید جریانها داشته است. حاصل این اتفاقات در ایران معاصر نکاتی از این قبیل است؛ یعنی ایرانی که درگیر 150 سال منازعه است، جنبشها هر نسلی را در بر میگیرد و انقلاب ایران مدوام است. همه اینها باعث شده در جریانها شاهد پدیدههایی باشیم که در منطقه و فرامنطقه خیلی خاص است.
او با اشاره به ویژگیهای خاص جریانشناسی در ایران عنوان کرد: تکثر جریانها یکی از این ویژگیهاست؛ طی 150 سال اخیر جریانها در ایران تکثر داشته و این تکثر جریانی با کشوری مانند مصر با همه تلاطماتش بسیار متفاوت است.
صالحی درباره کنشگری جریانها نیز توضیح داد: ویژگی جریانها حضور در ساحت نظر و عمل است. در کشورهای دیگر نظام واگرایی و همگرایی جریانها دیده میشود اما طی 150 سال اخیر بحث واگرایی و همگرایی جریانها در ایران بسیار خاص است و شاهد اتحادها و اختلافهای خیلی خاصی هستیم که نتیجه منازعه سنت و مدرنیته، انقلاب و ... است. همچنین به دلیل شرایط ژئوپلتیک ایران و نقشش در منطقه، جریانهای خارجی به جریانهای داخلی ربط پیدا میکنند و ما جریانهای داخلیمان ناخودآگاه تاثیرات بیرونی پیدا میکنند اما در فضای ایران شرایط متفاوت است حتی اگر با توهم توطئه نبینیم باز تاثیرات بیرونی را بر جریانات داخلی میبینیم.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی تاکید کرد: همه این موضوعات یعنی ادبیات علمی نوپدید، نیازمندی فضای ایران به جریان شناسی و ... باعث شد که در دهه 90 این کار کلید بخورد و شاهد به ثمر نشستن آن باشیم.
به گفته صالحی، بدیع بودن این کار اهمیت و دشواری آن را مشخص می کند چون ما در ایرانی قرار داریم که مهد جریانات قدیمی و جدید است. توجه دوستان این پروژه به جریان شناسی با محورهای مختلف خودش پدیده تازهای است و ما سابقه چنین کاری نداریم. تک نگاریهای مکتوب محدود و مقالاتی وجود دارد اما به این شکل مبسوط کار تازهای است.
او با اشاره به اینکه توجه به لایههای عمیقتر و پنهانتر جریانها نیز در این کار مهم بوده است عنوان کرد: ما جریانها را صرفا میتوانیم در پدیدارهای محسوس و روایتهای عمومیاشان ببینیم اما در این پروژه توجه به لایههای پنهان تر وجود داشته است. از سوی دیگر روششناسی علمی و اخلاق علمی در کار بسیار مهم است. وفاداری به روششناسی و اخلاق علمی به معنای رعایت انصاف و ادب بسیار مهم است و ادب نقل و نقد در این کاروجود دارد.
صالحی در بخش دیگری از سخنانش درباره مراحل پسینی این پروژه توضیح داد و افزود: مرحله اول انتشار این 30 اثر است که در آن تربیت بالقوه محققان بالفعل شده است اما از اینجا به بعد مراحلی هست که میتواند وجود داشته باشد بدین معنی که این آثار فرصتی را برای گفتوگوی جریانی ایجاد کنند.
او در این باره گفت: در گذشته ما گفتوگوی مکاتب و اندیشههای سیاسی داشتیم اما این کار میتواند فرصت گفتوگوی میان جریانی ایجاد کند. جریانها در ایران با هم کم صحبت کردند و این فقر گفتوگو در ساحتهای مختلف به انشقاق میانجامد. جریانها کمتر از نظریهها همدیگر را تحمل میکنند بنابراین پیشنهاد من این است که پس از انتشار این 30 جلد گفتوگوهای میان جریانی رخ دهد و در نهایت دغدغهها و راه حلهای مشترک از آن استخراج شود.
صالحی با بیان اینکه تکثر باید به وحدت تقریبی برسد ادامه داد: طی 150 سال اخیر جریانهای زیادی متولد شدند اما فاصلههای این جریانات با هم زیاد است. نکته دیگر در گامهای پسینی توجه به نقاط قوت و ضعف جریانهاست. ما میتوانیم با گفتوگو و ارتباط تهدیدهای جریانها را حداقلی کنیم.
او در پایان گفت: اگر بخش کنشی جریان شناسی، بخواهد جریان شود، پس از این پژوهش باید نقطههای عملیاش قابل جستجو باشد. اگر این پژوهش بخواهد از ساحت نظری به کنشگری برسد باید گامهای عملی را در آن ببینیم.
نظر شما