به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از انتشارات کتاب نیستان؛ جایزه اُ. هنری یک رویداد ادبی است که هر ساله به داستان‌های کوتاهی که ارزش استثنایی دارند داده می‌شود. این جایزه که به نام نویسنده آمریکایی اُ. هنری نام‌گذاری شده‌ شامل بیست داستان برتر منتشر شده در ایالات متحده و مجلات کانادایی می‌شود که به زبان انگلیسی نوشته شده‌اند. در ایران انتشارات نیستان نسبت به انتشار تمام آثار برگزیده این جایزه ادبی در قالب یکصد عنوان اقدام کرده که  مجموعه داستان «یک چیز خوب کوچولو» شامل داستان‌های برگزیده این جایزه ادبی در سال ۱۹۸۳ است. کتاب هفت داستان کوتاه از ریموند کارور، دبلیو. دی. وِدِرِل، جان آیداپک، لی بوچانان بینن، پیتر مینک، گلوریا ولان و دیوید پلنت را در بر می‌گیرد که نویسندگانی صاحب سبک به شمار می‌آیند و آثارشان در آمریکای شمالی و کانادا منتشر شده است.

کتاب مقدمه‌ای به قلم ویلیام آبراهامز سرویراستار این مجموعه دارد که تنوع در موضوع، سبک، شخصیت‌ها و شیوه روایت را از ویژگی‌های این داستان‌ها برشمرده و چنین داستان‌هایی را دلیل بهبود بازار چاپ داستان کوتاه در جهان و مناسب برای خوانندگان معتاد به داستان می‌داند. در ابتدای هر یک از داستان‌ها خلاصه‌ای دربارۀ زندگی، سبک و آثار نویسندۀ همان داستان در اختیار خواننده گذارده شده که به خودی خود ارزشمند و قابل توجه است. «یک چیز خوب کوچولو»؛ «اگر موش خرما می‌توانست چوب را رها کند»؛ «شهر»؛ «زندگی من در جلد یک طوطی خاکستری افریقای غربی»؛ «پونرها»؛ «سگ‌های باغ رِنوآور» و «کار» عناوین داستان‌های این مجموعه است که با ترجمۀ لیدا طرزی به مخاطب عرضه شده‌اند.

اگر چه در مقدمه ذکر شده که داستان‌های این کتاب متنوع‎اند و تنوع راه را برای یافتن داستان‌های غیرقابل پیش‌بینی هموار می‌کند و در جای دیگر اشاره می‌شود که این روایات به طرز صادقانه و کاملاً غیرمستقیم واقعیت‌های زندگی معاصر همچون غم، بی‌پناهی، پوچی، عشق، تمنا و حتی لحظاتی نادر از خنده را منعکس می‌کنند، اما می‌توان گفت وجه مشترک هر هفت داستان این مجموعه «تنهایی» است. «تنهایی» موضوعی است که نه تنها وقتی در این کره خاکی با پدیده‌هایی چون بیماری و پیری و کار اجباری و مشکلاتی از این قبیل ترکیب می‌شود عرصه را بر انسان تنگ می‌کند، بلکه حتی می‌توان از تلفیق آن با اسارت برای موجود دیگری غیر از انسان نیز قصه‌ای خواندنی رقم زد. چنانکه لی بوچانان بینن خانم نویسنده آمریکایی که اتفاقاً به وکالت و انجام فعالیت‌های حقوقی نیز مشغول است، در داستان «زندگی من در جلد یک طوطی خاکستری افریقای غربی» از زبان یک پرنده سخنگوی اسیر در قفس انسان‌ها نوشته است: «یک وقت‌هایی که آقا و خانمم کیفشان کوک بود و من می‌خندیدم، آنها حیرت می‌کردند. نمی‌دانستند خنده طوطی‌ها یک جور گریه است. نمی‌دانستند ما می‌خندیم تا درکمان از جهان فرو نریزد. خندۀ من یک خندۀ توخالی است، یک صدای ترسناک و نفرت‌انگیز که ذره‌ای نشاط و شادی در آن نیست...»

کتاب «یک چیز خوب کوچولو» (برگزیدگان جایزه اُ. هنری) با ترجمه لیدا طرزی به بهای 25هزار تومان در 120 صفحه توسط نشر کتاب نیستان منتشر شد.