خواندن با صدای بلند برای آنها در سن کودکی یک راه عالی برای ارتقاء مهارتهای ارتباطی کلامی بین والدین و کودک است.
کتابخوانی به طور غیر مستقیم بر انگیزهها، نگرش و خلقیات کودک تاثیر میگذارد. کودکان با الگوبرداری و همانندسازی با شخصیتهای کتاب خود را در غالب هر داستان وارد میکنند. کودکان با شخصیت اصلی داستان احساس نزدیکی کرده و به اتفاقاتی که برای او میافتد، اهمیت میدهند.
قبل از اینکه بچهها بتوانند خودشان بخوانند، مهم است که در اوایل عشق به کتاب را در آنها پرورش دهید. خواندن با صدای بلند برای آنها در سن کودکی یک راه عالی برای ارتقای مهارتهای ارتباطی کلامی بین والدین و کودک است.
همانطور که بچهها بزرگتر میشوند، ما با آنها به طور روزانه صحبت میکنیم، اما واژگان و موضوعاتی که در معرض آنها قرار دارند محدود و اغلب تکراری هستند. کتاب خواندن واژگان فرزند شما را بهبود میبخشد و آنها را با انواع مختلف ساختار جمله، سبک نوشتن و شیوه بیان آشنا میکند. خواندن کتاب ثابت شده است که موجب بهبود مهارتهای شناختی در کودکان شده و به آنها در جهت رشد و توسعه فرآیندهای شناختی کمک میکند.
رشد شناختی بر اساس نظریههای روانشناسی مهمترین ظهور اولیه توانایی فکر کردن و درک کودکان از محیط اطراف خود است و به اعتقاد دانشمندان کتاب خواندن با صدای بلند برای کودکان موجب تسریع این روند رشد در مغز کودکان میشود. اخیرا دانشگاه اوهایو آمریکا مطالعهای به سرپرستی دکتر زینپ سایگین استاد روانشناسی این دانشگاه انجام داده است که نظریه تشکیل دنیای مجازی (VWFA) را مطرح کردهاند. بر اساس این نظریه بلندخواندن کتاب برای کودکان یک دنیای مجازی و خیالی برای آنها ایجاد میکند که با مقایسه این دنیا با محیط اطراف خود موجب بالا رفتن مهارتهای شناختی و درک مسائل پیچیدهتر مثل حل مسئله را موجب میشود.
به اعتقاد تیم تحقیقاتی دانشگاه آمریکایی وقتی والدین برای کودکان خود با صدای بلند کتاب میخوانند، آنها بیشتر از خود قصه و فکر کردن به شخصیتهای آن، از آنها دنیایی خیالی و ذهنی میسازند و به سرعت شروع به مقایسه این دنیا با دنیای واقعی میکنند. همین تصویر ذهنی زمینه اصلی یادگیری زبان و رشد سلولهای دیگر مغزی را محسوب میشود.
اسکنهای مغزی انجام شده توسط این تیم تحقیقاتی در گامهای اول نظریه دیگری را مطرح کرده است که میگوید خواندن کتاب برای کودکان این قسمت از مغز را فعال میکند که با دیگر سلولهای کورتکس مغز که مسئول حسهای دیداری هستند، تفاوتی ندارد و مثل این است که کودکان در ذهن خود فیلم سینمایی از نوشتهها و کلمات میسازند.
به گفته دکتر سایگین VWFA به شدت به شبکه یادگیری زبان در مغز متصل است و بر خلاف مطالعات قبلی این تصاویر ذهنی به طور مستقیم با کلمات و جملات یاد گرفته شده در آینده ارتباط دارد.
نظر شما