به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، مجید تال، شاعر اهل بیت که مهمان برنامه «فرمول یک» با اجرای سیدعلی ضیا بود، گفت: در دوران قرنطینه در قم و ساوه بودم و بیشتر وقتم را در خانه می‌گذراندم. الان اوضاع قم خوب است. رفقا در بیمارستان‌ها می‌گویند الان اوضاع خوب است. داغ‌هایی که مردم دیده‌اند باعث شده است که بیشتر از قبل رعایت کنند.
او افزود: در خانه ماندن و کرونا کمک می‌کند تا آدم بیشتر بنویسد. به هر حال شما یک زمانی دارید و می‌شود قلمی زد و چیزی نوشت. ولی برای من همیشه انگیزه وقت‌هایی بوده است که همه چیز روی روال بوده است. در چنین وقت‌هایی بیشتر انگیزه برای شعر نوشتن دارم.
او در ادامه یکی از شعرهایش را خواند:
از صفای ضریح دم نزنید
حرفی از بیرق و علم نزنید
گریه‌های بلند ممنوع است
روضه كه هیچ سینه هم نزنید
كربلا رفته‌ها كنار بقیع
حرفی از صحن و از حرم نزنید
زائری خسته‌ام نگهبانان
به خدا زود می‌روم نزنید
زائری داد زد كه نا مردان
تازیانه به مادرم نزنید
غربت ما بدون خاتمه است
مادر ما همیشه فاطمه است
كاش درهای صحن وا بشود
شوق در سینه‌ها به پا بشود
كاش با دست حضرت مهدی
این حرم نیز با صفا بشود
كاش با نغمه حسین حسین
این حرم مثل كربلا بشود
در كنار مزار ام بنین
طرحی ازعلقمه بنا بشود
پس بسازیم پنجره فولاد
هر قدر عقده هست وا بشود
چارتا گنبد طلایی رنگ
چارتا مشهد الرضا بشود
این بقیعی كه این چنین خاكی است
رشك پروانه‌های افلاكی است
در هوایش ستاره می‌سوزد
سینه با هر نظاره می‌سوزد
هشت شوال آسمان لرزید
دید صحن و مناره می‌سوزد
بارگاه بقیع ویران شد
دل بی راه و چاره می‌سوزد
این حرم مثل چادر زهراست
كه در اینجا دوباره می‌سوزد
این حرم مثل خیمه‌ی زینب
كه در اوج شراره می‌سوزد
سالها بعد قدری آن سوتر
چند قرآن پاره می‌سوزد
چهارشنبه ۸ مرداد ۱۳۹۹ - ۱۲:۲۲
نظر شما