یک نامه منتشر نشده از آلبر کامو در آرشیو شارل دوگل، رئیسجمهوری اسبق فرانسه کشف شده که نگرانی نویسنده فرانسوی را از اوضاع آینده فرانسه نشان میدهد.
کامو در این نامه که در آرشیو شخصی شارل دوگل، رئیسجمهور اسبق فرانسه کشف شده با جزئیات ترس و وحشت خود را از کشتار انبوه هموطنان جوان و نیرومند خود ابراز کرده و درباره نابودی سرمایههای کشور که ضامن بقای آینده فرانسه بودهاند هشدار داده است.
این نامه 3 صفحهای در سال 1943 میلادی و در زمانی نوشته شده که فرانسه زیر یوق رژیم ویشی به رهبری مارشال پتن و نازیها بوده است.
نامه کامو با این عبارات آغاز میشود:
«از سوی یک مقاوم فکری
من به طور بسیار موجز و مختصر احساسات خود را در رویارویی با چنین موقعیتی به عنوان یک روشنفکر فرانسوی بیان میکنم. به بیانی ساده اولین احساس من حس اضطراب و نگرانی است. عمیقا معتقدم که فرمی از جنگ در پایتخت فرانسه در جریان است و همه ما به نوعی درگیر آن هستیم که میتواند به تولد دوباره مردم و همزمان به سقوط قطعی آنها منجر شود.»
کامو در ادامه نامه تاکید میکند که مردم فرانسه ناامید نشدهاند اما در آشوب و ناآرامی به سر میبرند.
«این احساس مضاعف از خشم و اضطراب و تردید و عدم قطعیت تعریفی از فضا و شرایطی است که بیشتر فرانسوی ها در آن زندگی میکنند. خیلی کودکانه است که معتقد باشیم که این امر به ناامیدی منجر خواهد شد بلکه کاملا برعکس است. آنها که مسئولیت سرنوشت نهایی این کشور را در دست گرفتهاند نباید آشفتگی را که همراه همیشگی اذهان ما است نادیده بگیرند.»
بزرگترین نگرانی کامو به نظر میرسد تجدید نخبگان فکری کشور به دنبال ویرانی و نابودی گسترده متفکران است. او تاکید کرده که این نامه در مقام یک فرخوان حیاتی برای آینده فرانسه است. «عدالت و آزادی نمیتوانند انحصاری باشند و هنوز و همچنان برای بازسازی جهان و مخالفت با منطقهای مخرب تاریخ ضروری است.»
او در ادامه نوشته اتلاف سیستماتیک افراد توانمند کشور تنها به آن کشور لطمه نمیزند بلکه مخرب ایدههای بکر و پرشوری نیز است که آینده کشور را تضمین میکنند. این چیزی است که باید از آن اجتناب کنیم و این موقعیتی است که باید هر روز و هر ساعت در هر جا به یاد مردم بیاوریم.
محققانی که برای مدت طولانی تصور میکردهاند که همه چیز را درباره کامو کشف کردهاند گفتهاند که نامه زمان جنگ کامو یک یافته نادر بوده است.
متن کامل این نامه قرار است که در قالب یک کتاب جدید درباره کامو به کوشش وینسنت دوکلرت، تاریخدان و استاد دانشگاه سیانس پو منتشر خواهد شد.
آلبرکامو در روز 4 ژانویه سال 1960، سه سال بعد از اینکه جایزه نوبل ادبیات را برنده شده بود به همراه ناشرش میشل گالیمار در یک سانحه رانندگی از دنیا رفت. یک کتاب که اخیرا منتشر شده ادعا میکند که مرگ کامو تصادفی نبوده و توسط جاسوسهای سرویس اطلاعاتی و امنیتی شوروی سابق و در پی انتقام از مقاله انتقادآمیز ضد شوروی او برنامهریزی شده بوده است.
نظر شما