مجله بخارا شبی را برای آشنایی با «شهر سوخته» که یکی از مهمترین مراکز شهرنشینی در شرق فلات ایران است، برگزار میکند.
در این مراسم محمدحسن طالبیان، جبرئیل نوکنده، بهروز عمرانی، روحالله شیرازی، حسین مرادی، سید منصور سید سجادی و... درباره وجوه گوناگون تاریخی، جغرافیایی و باستانشناسی شهر سوخته سخنرانی خواهند کرد.
شهر سوخته برای نخستینبار در سال ۱۹۱۵ میلادی توسط یک باستانشناس انگلیسی مجاریالاصل به دنیای باستانشناسی معرفی شد. بعدا از سال ۱۳۴۶ خورشیدی تا سال ۱۳۵۸ با مدت ۹ فصل توسط یک گروه باستانشناسی ایتالیایی از موسسه ایزمئو به رهبری باستانشناس ایتالیایی ماریتسیو توزی حفاری شد. با وقوع انقلاب این حفاریها متوقف شد.
بعد از حدود ۱۸ سال توقف در سال ۱۳۷۶ این کاوشها توسط سازمان میراث فرهنگی کشور از سر گرفته شد که تا کنون ادامه دارد. نتایج بدست آمده از این کاوشها بسیار جالب توجه است. در طی این کاوشها مشخص شد که شهر سوخته در حدود ۵۲۰۰ سال پیش به شکل روستایی بزرگ شکل گرفت و طی 6-7 سده با شکل شهری عظیمدر آمد که پایتخت و مرکز حوزه تمدنهای رودخانه هیرمند در آمد.
آثار خانههای شخصی، کارگاههای صنعتی، بناهای بزرگ یادمانی و کوچه های جدا کننده این آثار نیز در این کاوشها پیدا شد. در داخل این ساختارها جزئیات گوناگون مرتبط با زندگی روزمره نیز پیدا شده است. شهر سوخته دارای جمعیتی در حدود ۱۴۰۰۰-۱۶۰۰۰ نفر بوده است و به این علت دارای گورستان عظیمی بالغ بر حدود ۴۰۰۰۰ قبر است.
مردمشهر سوخته صنعتگران و هنرمندان قابلی بودهاند. در اینجا آثار گوناگون فلزی و سفالی و چوبی و پارچهای حصیری پیدا شده است. با وارد کردن سنگلاجورد از افغانستان و مهرهسازی آنها را به سواحل جنوبی خلیج فارس و میانرودان صادر میکردند.
مردم شهر سوخته با هنر و صنعت آشنایی خوبی داشتهاند. از میان آثار گوناگون قابل توجه پیدا شده در این شهر علاوه بر اشیا قبلی و فلزی به خصوص میتوان به بقایای یک خطکش چوبی به دقت یک تا یک و نیم میلیمتر و یک صفحه بازی چوبی که نوعی شطرنج بوده به همراه مهرههای بازی و نیز یک جام سفالی نشاندهنده نوعی انیمیشن و بالاخره چشم مصنوعی ساخته شده از قیر طبیعی با مویرگهای طلایی نام برد.
سالن اجتماعات موزه باستانشناسی و هنر دوران اسلامی ایران در خیابان امام خمینی، ابتدای خیابان سی تیر، خیابان پروفسور ورلن واقع شده است.
نظر شما