حسن قریبی، رئیس مرکز پژوهشگاه زبان فارسی سفارت جمهوری اسلامی ایران در شهر دوشنبه در گفتوگو با ایبنا درباره این پژوهشگر تاجیک گفت: ولی صمد در حوزه شاهنامهپژوهی کارهای فراوانی انجام داده بود. یکی از کارهای او در همین زمینه، کتاب «فردوسی و شاهنامه در قفقاز» است که در ایران هم به چاپ رسیده است. یکی دیگر از آثار مهم او درباره فردوسی کتاب «شاهنامه فردوسی و چرنیشفسکی» است که در ایران به عنوان کتاب سال انتخاب شد و جایزه کتاب سال را از آن خود کرد.
قریبی در ادامه گفت: ولی صمد پژوهشگری بود که سالهای سال عمر و زحمت خود را در خدمت فرهنگ و زبان فارسی، خصوصا شاهنامه گذاشت. این اواخر مدتها بیمار و خانهنشین شده بود. من در تاجیکستان که بودم، مرتب با ایشان ارتباط و احوالپرسی داشتم. خود ایشان هم در برنامههای فرهنگی مربوط به حوزه مشترک ایران و تاجیکستان و زبان و ادب فارسی شرکت میکرد.
رئیس مرکز پژوهشگاه زبان فارسی سفارت جمهوری اسلامی ایران در شهر دوشنبه درباره آثار ولی صمد عنوان کرد: بعضی ازکتابهای این پژوهشگر تاجیک به خط فارسی یا به قول خودشان به خط نیاکان منتشر شده است. ولی صمد پیش از این برای همان برنامه جایزه کتاب سال و چند برنامه دیگر، به همراه دوستان دیگر تاجیک که در حوزه فرهنگی کار میکردند، چندین بار به ایران آمده بود؛ اما این سالهای آخر به دلیل بیماری و کهولت سن، مقدور نبود که به ایران بیایند.
وی درباره چرایی علت درگذشت این شاهنامهپژوه تاجیک گفت: مرگ وی هم به دلیل کهولت سن و هم به دلیل بیماریهای مختلفی بود که به آنها دچار بود.
لازم به ذکر است که ولی صمد عضو ریاست بنیاد بینالمللی زبان فارسی تاجیکی، انجمن خاورشناسان ارمنستان، جمعیت دوستی تاجیکستان و ایران، عضو هیئت تحریریه مجله «رودکی» (ایران) و مجله «ادب» (تاجیکستان) بود. بخش عمده فعالیتهای علمی وی به پژوهش روابط ادبی میان اقوام فارسی زبان و مراکز ادبی و فرهنگی منطقه قفقاز اختصاص داشت و کتاب ارزشمندی را تحت عنوان «فردوسی و شاهنامه در قفقاز» به چاپ رساند؛ که در ایران هم به نشر رسید و مورد توجه اهل ادب و پژوهشگران قرار گرفت.
وی همچنین طی دو دهه اخیر همچنین به تحقیق تاثیرپذیری ادبیات کشورهای اروپایی و به خصوص روسیه از آثار بزرگان ادبیات فارسی پرداخت و کتابی به نام را تالیف کرد که در ایران هم منتشر شد.
ولی صمد در موضوع روابط ادبی میان فارسی زبانان و سایر اقوام و به ویژه قفقاز ۱۵ رساله علمی و بیش از ۳۵۰ مقاله به چاپ رسانده است و «پیوندهای ادبی عامل مهم رشد ادبیات»، «توشه همدلی»، «از قعر خزر تا اوج زحل»، «فردوسی و شاهنامه در قفقاز»، «درخش یک اختر سوزان»، «بازگشت به ایران شهر»، «شاهنامه فردوسی و چرنیشفسکی» و «مهرنامه» از مهم ترین آثار علمی وی به شمار می رود.
نظر شما