به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از مجله ویک- جوخه الحارثی، نویسنده عمانی برنده بوکر بین‌الملل در یک گفت‌وگوی آزاد و صمیمانه با مجله ویک به بیان افکارش پرداخته و پیچیدگی‌ها و ظرافت‌های نگارش رمان «دختران مهتاب» که جایزه بوکر بین‌الملل در سال 2019 را برایش آورد آشکار ساخته است.
نویسنده عمانی در پاسخ به واکنش خود نسبت به منتقدان آثارش گفته که در حین نگارش رمان نسبت به هر گونه جریانی که در جامعه نسبت به آثار او نقدی روا داشته و یا انگشت اتهام به روایت او زده بی‌اعتنا بوده است. او می‌گوید: «اگر یک نویسنده بخواهد به این امور توجه نشان دهد هرگز چیزی نخواهد نوشت و اگر این عوامل باعث سرخوردگی یک نویسنده شود بنابراین بهتر است هیچ تلاشی برای نوشتن نکند.»
برنده بوکر بین‌الملل سال 2019 معتقد است اگر به اندازه کافی شجاع نیستید و جسارت ندارید بهتر است هرگز دست به قلم نبرید «هر نویسنده‌ای باید آزادنه به اظهار و بیان افکار و عقاید خود بپردازد؛ بدون اینکه اندک ترسی از قبول و عدم قبول اثرش به خود راه دهد.»
الحارثی در یک خانواده ادبی بزرگ شد. پدربزرگش شاعر بود. عمویش نویسنده و شاعر و مادرش نیز شیفته و دلبسته به شعر. او از همان سال‌های آغازین کودکی آثار کلاسیک عربی را خوانده و با نویسندگان و شاعران بسیاری آشنایی داشته است. نوشتن را از داستان کوتاه آغاز کرد و بعد آن‌ها را در قالب مجموعه‌هایی گردآوری کرد و به دست چاپ سپرد.
او در ادامه درباره پروسه نگارش رمان‌هایش می‌گوید: «برای نوشتن از همه چیز در زندگی الهام می‌گیرم؛ از مردمی که می‌بینمشان؛ از چیزهایی که می‌خوانم و حوادثی که در زندگی‌ام اتفاق می‌افتند. شالوده داستان‌هایم یک شبه ساخته نمی‌شود؛ در طی یک دوره طولانی شخصیت‌ها و حوادث گوناگون یکی‌یکی جای خود را در ذهنم باز می‌کنند.»
«زمانی که بچه بودم زمان زیادی را در خانه مادربزرگم سپری می‌کردم. آن‌جا بود که با داستان‌های جالب زیادی آشنا شدم. افراد زیادی به خانه او رفت‌و‌آمد می‌کردند و هر کدام داستانی برای گفتن داشتند؛ داستان‌هایی که برای من در آن سن‌و سال خیلی جذاب بودند و بعدها اثر و رد‌پای خود را در داستان‌هایم گذاشتند.»
نویسنده عمانی در ادامه می‌گوید که تجربه نوشتن داستانی با تم عربی که نمایانگر فرهنگ محلی عمان باشد در یک بازه زمانی طولانی در او شکل گرفت: «زمانی که دیدم گنج پرباری از داستان‌های متعدد و تجربیات مختلف در اختیار دارم که منتظر هستند در قالب داستان ریخته و روایت شوند.»
او می‌گوید در جامعه محلی عمان برای اینکه کتابی را به چاپ برسانی لازم است خرج زیادی کنی «می‌دانستم که «دختران مهتاب» رمانی منحصر به فرد است و عزم خود را جزم کرده بودم که برای انتشارش هیچ پولی به کسی پرداخت نکنم. بلکه مزد تلاشم را بگیرم که همین اتفاق هم افتاد.»
الحارثی در پاسخ به این سوال که آیا قصه این رمان را از خانواده و یا نزدیکانش الهام گرفته می‌گوید: «این طور نبود؛ اما وقایعی که در محیط اطرافم پیش می‌آمد تکرار می‌کردم.»
او می‌گوید اعتقادی به رئالیسم ندارد: «به نظرم یک داستان‌نویس نباید رویدادها را آن‌طور که در واقعیت است دست نخورده روایت کند؛ بلکه باید با جادوی خیال به آن‌ها پر و بال داد، امضای خود را بر آن زد و در نهایت به شیوه‌ای جذاب و جالب بر روی کاغذ نشاند.»
برنده بوکر بین‌الملل 2019 در پاسخ به این که آیا ترجمه رمانش به اصل داستان پایبند بوده می‌گوید «باید این را پذیرفت که کتاب وقتی ترجمه می‌شود به کتاب دیگری بدل می‌شود و درباره رمان من هم همین‌طور است.»
او درباره اینکه آیا جایزه بوکر در سهولت انتشار آثار بعدی تاثیرگذار خواهد بود می‌گوید «به هیچ عنوان؛ من باید خودم را با هر کتاب جدیدی که می‌نویسم ثابت کنم.»
دوشنبه ۱ مهر ۱۳۹۸ - ۰۹:۱۷
نظر شما