به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، ادیب عزیزی،مدیر انتشارات متفکران و کتابفروشی ادیب که بیش از ۳۰ سال در حوزه نشر و کتاب فعال بوده است، در واکنش به خبر صدور مجوز برای 2520 عنوان کتاب در استان قم در بهار امسال که از سوی رئیس اداره کتاب استان قم به ایبنا اعلام شده بود و اینکه از میان عناوینی که در سه ماهه نخست به این اداره واصل شده، تنها 5 عنوان مغایر با ضوابط نشر تشخیص داده شده است (اینجا)، این آمار بالا را نشان از شناخت خوب مولفان و ناشران این استان نسبت به جامعه مخاطب‌شان دانست و به مسئولان امر پیشنهاد کرد «از همین امروز ممیزی را در استان قم مُلغا کنند و کار نشر در این را بسپارند به خود مولفان و ناشران قم».

این یادداشت در ادامه از نظر مخاطبان می‌گذرد:

«در این آمار، اگر از میزان محتوای ممیزی شده در آثار منتشره هم، رقمی داده می‌شد، بهتر می‌شد قضاوت کرد. اما اگر بخواهیم ممیزی را که منجر به حذف کامل اثر می‌شود، مورد نظر قرار دهیم، باز هم این آمار نشان می‌دهد که از نظر متولیان فرهنگی کشور تقریباً حدود ۲ هزارم محتوای تولید شده در قم (اگر جمعیت مطالعه قم را یک میلیون نفر بدانیم) نیاز به حذف داشته است، یعنی ناشر و مولف قمی حدود ۹۹۸ هزارم محتوای تولید شده‌اش در کلیت موضوع نیاز به حذف نداشته است. همین آمار نشان می‌دهد که مولف و ناشر قمی ممیزه‌های جامعه خود را به خوبی می‌شناسد و نیاز به اعمال ممیزی توسط اقلیتی در حدود ۲ ده هزارم افراد جامعه خود ندارد.

اگر برای خواندن و ممیزی کردن هر کتاب یک هفته وقت نیاز باشد، برای خواندن کتاب‌های منتشره بهار ۹۸ در قم، نیاز به حدود ۲۱۰ ممیز دارد. ۲۱۰ نفر ممیز، در جمعیت یک میلیونیِ مطالعه قم، تقریباً حدود ۲ ده هزارم جمعیتِ مطالعه قم را تشکیل می‌دهد. این تعداد ممیز، هم از جمعیت ناشران قم و هم از جمعیت مولفان قم، کمتر است و از همه مهمتر، حاوی محتوایی است که در مقابل جمعیتِ محتوایِ تولید شده در قم، بسیار بسیار ناچیز است.

نکته دیگری که باید مورد توجه قرار داد، اینکه احتمالاً برای رعایت عدالت، ممیزان محترم نه می‌توانند جزء مولفان باشند و نه می‌توانند جزء ناشران باشند؛ با توجه به اینکه کار تالیف و کار نشر حیطه‌های تخصصی خود را دارد، چگونه ۲ ده هزارم افراد غیرمتخصص در حوزه‌ای (مثل حوزه تالیف و نشر) می‌توانند نسبت به ۲ هزارم محتوای تولید شده در آن حوزه قضاوت کنند و آن‌ها را مورد حذف یا ممیزی قرار دهند؟!

بدین ترتیب، اگر کل محتوای حذف و ممیزی شده در این ۲۵۲۰ عنوان کتاب منتشره را مورد توجه قرار دهیم، به هیچ عنوان توجیه‌پذیر نیست که ۲ ده هزارم افراد غیرمتخصص در حوزه‌ای بخواهند پیرامون محتواهای یک حوزه تخصصی (که متخصصانش تا ۹۹۸ هزارم تولیداتشان متناسب با هنجارهای جامعه بوده) قضاوت کنند و آثارشان را مورد حذف یا ممیزی قرار دهند.

با توجه به این آمار فصلی نشر در قم، پیشنهاد بنده به متولیان فرهنگی کشور این است که همین امروز ممیزی را در قم مُلغا کنند و کار نشر در قم را بسپارند به خود مولفان و ناشران قم.

اگر توجیه این باشد که وجود ممیزی، آثارِ در معرض ممیزی و حذف را کاهش می‌دهد، این توجیه خسارات زیادی به تولید محتوا در کشور وارد می‌کند؛ اول اینکه به «اعتماد به نفس» متخصصان حوزه تالیف و نشر خدشه وارد می‌کند، دوم اینکه ممکن است به خاطر چند کلمه یا چند جمله کنایه‌آمیز (که حذف آن‌ها، اهمِ کار ممیزی در کشور است)، محتواهای بسیاری را از گردونه تخلق و تولید حذف نماید؛ محتواهایی که ممکن است به لحاظ قالب و فرم، محتواهای فرهنگی غنی باشند اما به خاطر احتیاط بر سر چند کلمه و چند کنایه، هرگز در معرض تخلق و تولید قرار نگیرند.

البته بنده معتقدم که در کل ایران، ۹۹۸ هزارم مولفان و ناشران هنجارهای جامعه خود را می‌شناسند و نیازی نیست که ۲ ده میلیونیم افراد کشور (اگر جمعیت کشور را صد میلیون نفر فرض کنیم) بر کار آن‌ها ممیزی کنند!

با احترام
ادیب عزیزی».