به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در سمنان، چندی پیش در خبری که از سوی انتشارات اسپرینگر انتشار یافت، اعلام شد که کتاب «خودروهای خودران» (Autonomous Guided Vehicles) تالیف مشترک دکتر محمد سعیدی مهرآباد، استاد دانشکده مهندسی صنایع و عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت ایران و حامد فضل‌الله تبار، استاد مهندسی صنایع دانشکده فنی مهندسی دانشگاه دامغان و عضو هیات علمی این دانشگاه، عنوان یکی از پربازدیدترین کتاب‌های سال ۲۰۱۸ میلادی را از آن خود کرده است.
بر اساس اعلام، کتاب یادشده در زمره ۲۵ درصد کتاب برتر با بیشترین دانلود در سال ۲۰۱۸ قرار گرفته است. به بهانه کسب این موفقیت، خبرنگار ایبنا با دکتر فضل‌الله تبار، یکی از مولفگان این اثر به گفتوگو نشست که در ادامه از نظر مخاطبان می‌گذرد.
حامد فضل‌الله‌تبار عضو هیات علمی گروه مهندسی صنایع، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه دامغان ابتدا درباره سابقه تحصیلی خود گفت: من تحصیلات کارشناسی و کارشناسی ارشد را در شهر زادگاهم و دانشگاه علوم و فنون مازندران در رشته مهندسی صنایع و سیستم‌ها به اتمام رساندم. سپس دوره دکتری را در دانشگاه علم و صنعت ایران و نیز دوره فوق دکتری را در دانشگاه صنعتی شریف گذراندم. در مقاطع تحصیلی مختلف همواره دانشجوی ممتاز بودم.
بر اساس اعلام، کتاب یادشده در زمره ۲۵ درصد کتاب برتر با بیشترین دانلود در سال ۲۰۱۸ قرار گرفته است. به بهانه کسب این موفقیت، خبرنگار ایبنا با دکتر فضل‌الله تبار، یکی از مولفگان این اثر به گفتوگو نشست که در ادامه از نظر مخاطبان می‌گذرد.
حامد فضل‌الله‌تبار عضو هیات علمی گروه مهندسی صنایع، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه دامغان ابتدا درباره سابقه تحصیلی خود گفت: من تحصیلات کارشناسی و کارشناسی ارشد را در شهر زادگاهم و دانشگاه علوم و فنون مازندران در رشته مهندسی صنایع و سیستم‌ها به اتمام رساندم. سپس دوره دکتری را در دانشگاه علم و صنعت ایران و نیز دوره فوق دکتری را در دانشگاه صنعتی شریف گذراندم. در مقاطع تحصیلی مختلف همواره دانشجوی ممتاز بودم.
وی افزود: حوزه تخصصی بنده برنامه‌ریزی ربات‌های اتوماتیک تولیدی، پایایی سیستم‌های پیچیده، برنامه‌ریزی زنجیره تامین و تحلیل کسب و کار و هوشمند‌سازی است. در مورد چگونگی انتخاب حوزه تخصصی نیز برای انجام پایان‌نامه و رساله نیاز به مطالعات عمیقتر است که منجر به یک جهت‌گیری عمومی در حوزه‌های تخصصی علمی می‌شود. من نیز از دوره کارشناسی ارشد به سیستم‌های تولیدی پیشرفته مبتنی بر ربات‌ها علاقمند و به تحقیقات عمیقتری در راستای پایان‌نامه و تالیف مقالات علمی پرداختم.
.jpg)
این استاد دانشگاه دامغان گفت: پس از تبحر در تالیف مقالات کیفی و به پیشنهاد یکی از اساتید ممتاز مهندسی صنایع با توجه به اینکه توانایی نسبی در زبان انگلیسی نیز داشتم، بر آن شدم تا تالیف کتاب را نیز آغاز کنم. این کتاب لزوماً نتیجه تحقیقات 5 ساله در زمینه برنامه‌ریزی مسیر ربات‌های خودکار هدایت شونده است.
وی افزود: تاکنون 8 کتاب تالیف کرده‌ام که 3 عنوان آنها قبل از این کتاب مورد بحث بوده است. با توجه به اینکه در زمینه روش‌های مدل‌سازی و بهینه‌سازی سیستم‌های تولیدی مبتنی بر ربات، تالیفات کمی در سطح جهان وجود داشت، بر آن شدیم تا این شکاف تحقیقاتی را با تالیف این کتاب تا حدودی پوشش دهیم که با توجه به پرفروش شدن کتاب، به نظر می‌رسد تشخیصمان صحیح بوده است.
فضل‌الله‌تبار به تالیف بیش از 275 مقاله پژوهشی در مجلات علمی و نمایه شده (Scopus-ISC-ISI) و همایش‌های معتبر بین‌المللی و سابقه 8 سال فعالیت مشاوره‌ای و اجرایی در واحدهای تولیدی و تجاری و خدماتی به‌عنوان طراحی سیستم‌ها و برنامه‌ریزی و مشاوره اشاره کرد و گفت: اجرای 9 طرح خاتمه یافته تحقیقاتی برای دستگاه‌های دولتی در سطح استانی و ملی در زمینه‌های مدیریت عملیات، رضایت‌مندی، خلاقیت و نوآوری، مدیریت دانش، مهندسی ارزش و برنامه‌ریزی استراتژیک، ازجمله فعالیت‌های بنده هست.
این استاد دانشگاه دامغان با اشاره به اینکه تاکنون هدایت بیش از 105 پایان‌نامه کارشناسی ارشد را به‌عنوان استاد مشاور و استاد راهنما بر عهده داشته است، افزود: رشته مهندسی صنایع مانند سایر رشته‌های فنی مهندسی دارای سرعت رشد بالایی در سال‌های اخیر بوده است و استعداد‌های بسیار خوبی در کنار اساتید برجسته و با سابقه پرورش یافته‌اند که به‌تدریج وارد عرصه توسعه علم و فناوری شده‌اند.
.jpg)
فضل‌الله‌تبار یادآور شد: دانشکده مهندسی در دانشگاه دامغان یک دانشکده جوان چه به لحاظ سابقه تاسیس و نیز اعضای هیات علمی است که با حمایت‌های ویژه هیات رئیسه دانشگاه روز به روز به موفقیت‌های آن افزوده می‌شود و در آینده‌ای نزدیک به یک برند ممتاز تبدیل می‌شود.
وی ادامه داد: در تحقیقات اخیرم به حوزه صنعت نسل چهارم و اینترنت اشیا در سیستم‌های تولید رباتیک ورود کرده‌ام و مقالاتی نیز به چاپ رسانده‌ام و از شیرینی‌های کارم می‌توانم به دستاوردهای 3 سال اخیر اشاره کنم. مانند دستاوردهای دیگر، از اینکه یک کتابم در فهرست پرفروش‌ترین آثار در دنیا توسط انتشارات اشپرینگر شناخته شده است، خوشحالم و البته به جهت ابعاد بین‌المللی آن، حس غرور ایرانی بودن نیز اضافه می‌شود. مهم این است که برای اولین بار است که چنین دستاوردی در حوزه علمی کشور رخ می‌دهد.
این استاد دانشگاه دامغان اضافه کرد: برای تالیف قطعاً تعمیق دانش و نیز مطالعه فراوان تا رسیدن به سطح ایده‌پردازی و نیز توان نوشتن و سازماندهی مطالب، از الزامات است. برنامه‌های آتی ما مبتنی بر برنامه 5 ساله پژوهشی است که در دانشگاه تصویب شده و در راستای اهداف تعریف شده به توسعه دانش و نیز ارتقابی فناوری با ساخت تجهیزات می‌پردازیم.
فضل‌الله‌تبار عنوان کرد: برای چاپ این کتاب در این انتشارات (Springer) ابتدا طرح پیشنهادی کتاب به دبیران مربوط ارسال شد و پس از داوری و ارائه رهنمودها، مورد پذیرش قرار گرفت و به عقد قراداد کپی رایت منجر شد و به مرحله بعدی که آماده‌سازی مطالب و ارسال کتاب کامل بود، رسیدیم. پس از داوری کتاب کامل و بررسی نقدهای داوران، کتاب مورد تایید قرار گرفت و مرحله انعقاد قرارداد نشر و مراحل مربوط مثل صفحه آرایی و طرح جلد و ... انجام شد.
وی با بیان اینکه معمولاً سپری شدن این فرایند برای کتاب‌های مختلف در خوشبینانه‌ترین حالت بین 1.5 تا 2 سال به طول می‌انجامد البته با فرض بر اینکه محتوای کتاب قبلا تالیف شده باشد و فقط مراحل اداری و ارزیابی آن در جریان باشد، گفت: تالیف کتاب ما نیز تقریبا 5 سال به طول انجامید. این کتاب را هم به مانند سایر کتاب‌هایم، به زبان انگلیسی نوشتیم.
این استاد دانشگاه دامغان دلیل پرفروش شدن کتابش را اینگونه توضیح داد: البته برای فروش نکات متعددی مطرح است؛ با توجه به نقاط قوت کتاب با کمک تیم بازاریابی انتشارات روی آن تاکید می‌شود. باید توجه داشت که انتشارات Springer دارای سیتم توزیع بسیار قوی در قاره‌های آسیا، اروپا و آمریکا است.
مولف کتاب «خودروهای خودران» در زمینه احتمال دستیابی سایر مولفین ایرانی به چنین موفقیت‌هایی در سطح بین المللی به‌ویژه در رشته‌های علوم انسانی یادآور شد: اگر بخواهم امیدوارانه سخن بگویم، قطعاً در هر زمینه‌ای می‌توان تالیف داشت و آن را به عرصه‌های بین المللی ارایه کرد اما نکته مهم توسعه و پیشرفت علوم است؛ در واقع ابتدا باید به این سوال پاسخ دمیم که آیا در علم خاص به سطحی از پیشرفت رسیده‌ایم که دانش‌مان برای دیگران جذاب باشد یا خیر؟
نظر شما