جوی هارجو، شاعر 68 ساله سرخپوست به عنوان ملکالشعرای آمریکا انتخاب شد.
هارجو جایگزین تریسی کی. اسمیت میشود که در طی دو سال گذشته این عنوان را یدک کشیده است و به نویسندگانی چون ریتا داو، لوئیس گلوک، بیلی کولینز، و سوآن فلیپه هرارا در تاریخ میپیوندد.
هارجو بیست و سومین ملکالشعرای آمریکا و اولین سرخپوستی است که موفق به کسب چنین عنوانی میشود. خود وی پس از اعلام خبر گفت: «هنوز در شوک هستم. اهدای چنین عنوانی به من موجب اعتلای فرهنگ و شعر سرخپوستان در کشور میشود.»
راب کاسپر، رئیس مرکز ادبیات و شعر کتابخانهیِ کنگره که میزبان ملکالشعرای آمریکا است از انسانیت موجود در اشعار هارجو تمجید کرد: «هارجو دیدگاه جذابی دارد و خیلی خوب در اشعارش بین انسانها ارتباط برقرار میکند که من تحت تأثیر قرار میگیرم.»
هارجو در منطقه سرخپوستانِ تولسا بزرگ شد و بزرگترین فرزند خانواده بود: «به من میگویند خجالتیترین کودک مدرسه بودم. عاشق نقاشی شدم چون مجبور نبودم صحبت کنم.» در دوره بزرگ شدن دسترسی به کتابهای زیادی نداشت اما داستانهای زیادی شنیده بود.
در سال 2012 در کتاب خاطراتش تحت عنوان «شجاعت احمقانه» دوران کودکیاش را سخت توصیف میکند. ناپدری خشنی داشت و با مادر شدن در نوجوانی چالشهای زیادی را تجربه کرده بود. وقتی از او در این باره پرسیدیم گفت: «ما انسانها خطاکار هستیم اما عشق همیشه هست. من در میانه سختیها دوام آوردم. همه ما میتوانیم دوام بیاوریم.»
هارجو پیش از این جایزه شعر روث لیلی را با خود به خانه برد و کتاب جدیدش تحت عنوان «طلوع آمریکایی» در ماه آگوست (مرداد) به بازار کتاب میآید.
هارجو میگوید هنوز نمیداند در دوره ملکالشعرایی دقیقاً چه وظیفهای دارد اما امیدوار است به همه یادآوری کند «که شعر به همه مردم تعلق دارد و از تجربیات انسانی و طبیعی الهام میگیرد. در دوره حساسی از تاریخ آمریکا به سر میبریم. شعر روش خوبی برای ایجاد پلی بین کشورها، انسانها، و زمانهای مختلف است.»
پیش از این کتاب «مثلن همین کلاغ» نوشته جوی هارجو با ترجمه سهند آقایی و پروانه فخامزاده در انتشارات سرزمین اهورایی وارد بازار کتاب ایران شده است.
نظر شما