وی ادامه داد: مجموعه آخر من به نام «سکوت این مرده چه همهمه‌ای دارد» حاصل کارهایی است که در این 14 سال نوشته‌ام و نخستین مجموعه‌ای است که بعد از مهاجرت منتشر کردم. البته در این سال‌ها دو مجموعه دیگر هم داشتم که به دو ناشر بی‌تعهد دادم و نمی‌دانم جه بلایی سر آن آورده‌اند و کی قرار است منتشر شود.
این شاعر پیشکسوت با اشاره به ویژگی‌های این مجموعه گفت: در این مجموعه هم شعرهای جدید من است و هم شعرهایی که در گذشته سروده‌ام و شاید برخی از شعرها نیز در نشریات و مجلات سال‌های گذشته منتشر شده باشد. من شاعر اجتماعی هستم و به دلیل عاشق بودن، شعرهای عاشقانه را نیز دوست دارم؛ چراکه معتقدم بدون عشق نمی‌توان شاعر بود. من حتی شعرهای اجتماعی خودم را نیز از دریچه عشق می‌نویسم و به زندگی با عشق اعتقاد دارم.
وی افزود: مساله مهاجرت نیز موضوع بسیار مهمی است که من در کتاب به آن پرداخته‌ام و حتی پشت جلد کتاب هم شعری آمده که درباره میهن و سرزمینم است. من دغدغه کشورم را دارم و اگر آن دغدغه وجود نداشت که هرچند وقت یکبار به ایران نمی‌آمدم تا خاک کشورم را ببوسم و برگردم. ما افرادی که در ایران رشد کرده‌ایم و حال بنا بر دلایلی در خارج از کشور زندگی می‌کنیم، مانند ماهی می‌مانیم که از دریا بیرون افتاده‌ایم. نوشتن برای ما خیلی سخت‌تر است و باید خیلی تلاش کنیم تا بنویسیم.
بابایی در توضیح وضعیت امروز کتاب‌های شعر اظهار کرد: هر بار که به ایران می‌آیم با کوله باری از کتاب‌های شعر شاعران جوان به انگلیس برمی‌گردم؛ چراکه جوانان را خیلی دوست دارم؛ اما واقعیت این است که حتی نمی‌توانم 10 صفحه ابتدایی برخی از این مجموعه شعرها را بخوانم. من از وضعیت شعر امروز رضایت ندارم و فکر می‌کنم در دوره ما شاعران محکم‌تر و بهتر قلم می‌زدند.
این شاعر با اشاره به دلایل نبود استقبال کافی از کتاب‌های شعر گفت: همیشه در جامعه برخی هنرها بالا و برخی دیگر پایین می‌روند. گاهی اوقات موسیقی طرفدار پیدا می‌کند، گاهی رمان، گاهی شعر، گاهی سینما، گاهی تئاتر و در شرایط فعلی فکر می‌کنم وقتی انسان‌ها برای تامین نان به این میزان تلاش می‌کنند، دیگر نمی‌توانند به شعر فکر کنند. در حال حاضر عده‌ای فکر می‌کنند که وضعیت داستان خیلی خوب است؛ اما به نظرم وضعیت داستان تنها از شعر بهتر است و آن هم وضع مناسبی ندارد.
نظر شما