سردبیر نشریه «ناداستان» که به تازگی به جمع مجلات ادبی پیوسته است، شرط «ناداستان» دانستن یک اثر را عدم دخالت خیال نویسنده در متن عنوان کرد و این نشریه را خانهای جدید برای «ناداستانها» دانست.
محمد طلوعی، سردبیر این نشریه است و آرش صادقبیگی، حبیبه جعفریان، هویار اسدیان، طناز امین، نسیم مرعشی، فروغ منصور قناعی، نیلوفر امنزاده، رویا کیانی، مکرمه شوشتری، مهراوه فردوسی، مونا تاروردی، مهری رحیمزاده، مجید اصغری و محمدرضا زمانی اعضای تحریریه «ناداستان» هستند. شماره نخست این مجله هم با محوریت موضوعیِ «خانه» منتشر شده است.
محمد طلوعی درباره رویکرد این نشریه ادبی با توجه به عنوان آن، به خبرنگار ایبنا گفت: «ناداستان» را نمیتوان نوعی از نوشته دانست که از اصول داستاننویسی فاصله گرفته و تعلیق، شخصیت، عناصر و دیگر مواردی که پایه و مبنای داستاننویسی بوده را ندارد.
وی افزود: درواقع نمیتوان گفت متنی که ظاهراً این موارد را رعایت نکرده، به عنوان ناداستان معروف است بلکه ناداستاننویسی، برای خودش سبکی جداگانه دارد و آن چیزی است که با عنصر تخیل و خیال غریبه است و شرط کوچک در ناداستاننویسی عدم دخالت خیال نویسنده در متن به شمار میرود.
سردبیر مجله «ناداستان» تصریح کرد: مشاهده، مصاحبه، تحقیقات میدانی و کتابخانهای مرتبط با موضوع، مواد خام و اولیه یک نوشته به شمار میرود. با وجود عناصری که ذکر شد، میتوان ناداستاننویسی را بسیار شبیه به کار خبرنگاران دانست؛ یعنی انسانی که سعی میکند با این مواد خام به واقعیت نزدیک شود و از آن گزارش بنویسد.
نویسنده «تربیتهای پدر» و «هفت گنبد» یادآور شد: میزان وابستگی ما بهعنوان نویسنده یک متن به هر یک از عوامل خیال، جهتگیری و واقعیت باعث میشود شخصیت ما در متن بروز و ظهور ویژهای داشته باشد.
وی با بیان اینکه مرز بین داستان و ناداستان بسیار خودانگیخته است، ادامه داد: هر فرد با توجه به تواناییهای خود میتواند ارتباطش را با عوامل ذکر شده، تعیین و محدود کند، هرچند تشخیص این مرز بر عهده خود نویسنده است و اگر شخصی تفاوت این عناصر را متوجه شد، قطعاً تفاوت ناداستان با داستان را میفهمد.
نظر شما