به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از گاردین، کتابخانه‌ها هم مانند ماشین تایپ، تلفن سکه‌ای، و خانه‌های کوچک در نیویورک هر روز کم‌تر می‌شوند. در سال 1985 محله منهتن 386 کتابفروشی داشت و تا سال 2015 فقط 106 کتابفروشی باقی مانده است و حالا بنا بر آمار «اِستِرَند»، بهترین کتابفروشی نیویورک فقط 80 کتابفروشی مستقل در نیویورک مشغول به فعالیت است.
 
در خیابان چهارم نیویورک قبلاً 50 کتابفروشی آثار دست‌دوم وجود داشت اما حالا فقط یکی از آن‌ها فعال است. از نظر حلقه‌های ادبی شهر نیویورک اگر یک کتابفروشی دیگر هم به کار خود پایان دهد نشان از فاجعه‌ای بزرگ است و باید اوضاع را اضطراری اعلام کرد.
 
ماه ژانویه کتابفروشی «دِراما بوک» اعلام کرد توانایی پرداخت اجاره ملک کتابفروشی را ندارد و نمی‌تواند به فعالیت خود ادامه دهد و تا زمانی که مکانی ارزان‌تر برای اجاره نیابد کتابفروشی بسته خواهد بود. یکی دیگر از کتابفروشی‌های مستقل دیگر نیویورک به نام «وِست‌سایدر بوکز» نیز اعلام کرد احتمالاً پس از اتمام مدت قرارداد اجاره ملک کتابفروشی تعطیل خواهد شد. پس از اعلام این خبر مردم برای سفارش کتاب و سرزنده نگه داشتن کتابفروشی به آن هجوم بردند و حتی کمپینی برای دریافت کمک‌های مردمی تشکیل دادند و 50 هزار دلار جمع‌آوری کردند.
 
«اِستِرَند»، بزرگ‌ترین کتابفروشی مستقل شهر مالک ساختمانش است. همین موضوع سبب می‌شود با فشارهایی که همکاران کتابفروشش با آن دسته و پنجه نرم می‌کنند روبه‌رو نشود اما وقتی شهرداری منطقه اعلام کرد صاحب کتابفروشی باید ماهیانه مالیات هنگفتی برای استفاده از این ساختمان مربوط به دوره اِحیای رنسانس بپردازد بی‌شک موجبات ناراحتی‌شان فراهم کرد. نانسی وایدن، صاحب کتابفروشی «اِستِرَند» می‌گوید: «امیدورام دست از سر ما بردارند.» وایدن می‌گوید پدربزرگش در سال 1927 این کتابفروشی را افتتاح کرد و هنگامی که خودش 13 ساله بود در کتابفروشی شروع به کار کرد و سال‌ها کار کرده است تا بتواند ملک را بخرد و به سرنوشت دیگر کتابفروشی‌های ورشکسته دچار نشود: «به من گفته‌اند که شانسی ندارد اما باید با آن‌ها بجنگم.»
 
حالا مشکلات «اِستِرَند» را با شرایط فروشگاه آمازون مقایسه کنید. مسئولان شهرداری نیویورک به آمازون پیشنهاد کمک 3 میلیارد دلاری دادند تا بتواند فروشگاه دیگری در محله «کویینز» افتتاح کند و البته قول دادند یارانه لازم برای ساختن ساختمانی را هم فراهم کنند. البته کمی بعد آمازون اعلام کرد به دلیل اعتراضات مردم و کتابفروشان از دریافت این کمک امتناع کرده است.
 
کتابفروشی‌های مستقل هر روز بیشتر از پیش تحت فشار قرار می‌گیرند. رقابت نابرابر با آمازون که قدرت خرید بالا و سودهای بیشتری دارد، وجود کتاب‌های الکترونیکی، کتابخوان‌هایی چون کیندل و تبلت‌ها و توجه ویژه مردم به تلفن‌های هوشمند نیز بر سختی کار کتابفروشان می‌افزاید.
 
تحقیق و به دست آوردن آمار درباره عادات کتابخوانی کار سختی است اما متأسفانه این روزها آمریکایی‌ها کم‌تر از قبل کتاب می‌خوانند. این مشکل تازه به وجود نیامده است و با حضور تلویزیون در خانه‌ها آغاز شده بود.
 
سال 2007 بود که «نیویورکر» نوشت جمعیت کتابخوان به تدریج به گروه اقلیت جامعه تبدیل شده‌اند و جامعه کم‌کم به سوی شرایط قبل از سوادآموزی عمومی پیش می‌رود. «نیویورکر» در سال 2018 بار دیگر نگرانی خود را از وضعیت بد کتابخوانی و تغییر عادات کتابخوانی اعلام کرد.
 
اما مهم‌ترین متهم فشار بر کتابفروشی‌های مستقل در نیویورک افزایش اجاره است زیرا اجاره‌ها هر روز بالا می‌رود و سود کتابفروشی‌ها خیلی کم است. «جرمیاه ماس»، نویسنده کتاب «نیویورک ناپدیدشده: چطور شهری بزرگ روحش را از دست داد» می‌گوید: «وقتی صاحب ملک اجاره را سه یا چهار برابر می‌کند کتابفروشی‌ها نمی‌توانند کاری کنند. هر بار وارد کتابفروشی در این شهر می‌شوم، افراد زیادی را می‌بینم که کتاب می‌خرند. در یک بازار عادلانه حضور چنین مشتریانی نشان از موفقیت دارد اما در بازار کنونی هیچ چیز عادلانه نیست.»
 
ناراحت‌کننده است که چنین اتفاقاتی در شهری رخ دهد که نویسندگانی چون لنگستون هیوز، آلن گینزبرگ، ترومان کاپوتی، جیمز بالدوین، ادیث وارتون، دوروثی پارکر و خیلی‌های دیگر را پرورش داده است.