آیتالله علوی گرگانی در این دیدار، گفت: وجوه شخصیتی آیتالله بروجردی تک بعدی نبود و ایشان دارای ابعاد گوناگون بودند. ابعادی نظیر اخلاقی، علمی، سیاسی، اجتماعی و محبوبیت عمومی.
وی با ذکر خاطرهای از کلاس درس امام خمینی بیان کرد: در کلاس درس امام خمینی وقتی اسم آیتالله بروجردی بیان شد، امام به زبان مبارک گفتند سلامالله علیه. عدهای از شاگردان فکر کردند امام خمینی اشتباه کردهاند و برای یادآوری بلند گفتند رحمتالله علیه. امام لبخند زدند، به این معنا که اشتباه نکردهاند. امام خمینی سه چهار بار گفتند سلامالله علیه؛ و بر این حرف تأکید داشتند و بعد فرمودند: البروجردی و ما ادراک البروجردی. این تعبیر بزرگی است. باید توجه کنیم زمانی امام خمینی این حرف را زدند که خودشان شخصیت والایی داشتند.

این مرجع تقلید به جایگاه آیت الله بروجردی اشاره کرد و افزود: خداوند این آدم را بلند کرده است. «يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَالَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ آمنوا.» ایشان درجات و کمالات والایی از جمله سیاست علمی داشتهاند. شخصیتهای علمی که از بزرگان حوزه بودند و خودشان صاحبنظر و مجتهد بودن، پای درس آیتالله بروجردی مینشستند.
وی احاطه آیت الله بروجردی بر احکام فریقین را از ویژگیهای منحصر به فرد ایشان دانست و گفت: آیتالله بروجردی در تسلطشان به احکام شیعه و جماعه کمنظیر بود و به مباحث کاملاً مسلط بودند. بنده که در درس ایشان شرکت میکردم، حضرت آقا تمام نظرات اهل سنت را بیان میکردند. از نظر تاریخ هم استاد عجیب و بسیار نمونهای بودند.
آیتالله علوی گرگانی به سبک تدریس آیتالله بروجردی پرداخت و یادآور شد: سبک درس آیتالله بروجردی متفاوت بود. تقریباً سبکشان شبیه به میرزای شیرازی بود. مرحوم آشیخ عبدالکریم شیرازی در سامرا درسشان 2 ساعت و نیم طول میکشید. درس آیتالله بروجردی هم دو ساعتی طول میکشید و شاگردان را به لحاظ علمی به تحرک میکشاند. زمان آقای بروجردی از بس شاگردان مشتاق بودند، کسالت وجود نداشت.

این مرجع تقلید از دیگر امتیازات آیتالله بروجردی را مسأله تشویق شاگردان و طلبهها معرفی و تصریح کرد: آیتالله بروجردی از فضلای حوزه تقدیر میکردند، مثلاً اگر کسی خدمت ایشان میرفتند و آقای بروجردی متوجه میشدند، این فرد طلبه فاضلی است بسیار او را تشویق میکردند و به این جور آدمها بها میدادند.
وی در پایان با ذکر خاطرهای به یکی از نکات اخلاقی آیتالله بروجردی اشاره کرد و گفت: موقع ساخت مسجد اعظم، پیرزنی خانه کوچکی در سمت قبله داشت که الان سردر ورودی است. پیرزن حاضر به فروش خانه نبوده، آقای بروجردی هم رعایت ایشان را کرده بودند و اجازه نداده بودند منزل را از پیرزن بگیرند، به همین خاطر مجبور میشوند شبستان وسط مسجد را عقبتر از دو شبستان دیگر بسازند. بعد که کار مسجد به اتمام رسید آن خانه را پیرزن خودش واگذار کرد و الان تبدیل به سردر سمت قبله شده است.
بر اساس این گزارش، در این دیدار اسماعیل راهنورد مدیر کتابخانه آیتالله بروجردی، حجت الاسلام و المسلمین سیدحسن سجادی مشاور امور پژوهش، مهندس عبدالحمید صمصامی مسئول نرمافزار و کتابخانه دیجیتال و مسعود پیرانی کارشناس مرکز اسناد حوزه حضور داشتند.
نظر شما