نفیسه نفیسی قصهگوی پیشکسوت اصفهانی گفت: با ادبیات فولکلوریک میشود به جای نصیحت کردن، کودکان را به صورت غیرمستقیم آموزش داد و در قالب شخصیت ترانه-متلها، آنها را با مفاهیم بشردوستانه و انسانی آشنا کرد.
وی افزود: بازیهایی که مادر با نوزاد انجام میدهد و ترانهای که برای کودک میخواند، همان کارکرد ادبیات را دارد. در واقع ما با ترانه متلها میتوانیم کودک را رشد بدهیم.
نویسنده کتاب «شهر تابانم» در ادامه با اشاره به اینکه مادربزرگها تنها راویان ترانه متلهای ایرانی بودند، افزود: علاقه من بیشتر ادبیات فولکلور و عامیانه ایران است. کتابی نیز به نام «بن مایههای اجتماعی در ترانه متلهای ایران» نوشتهام که در واقع میراث شفاهی ما هستند. در این کتاب درباره ترانه متلها توضیح دادهام که امیدوارم به زودی منتشر شود.
نفیسی تصریح کرد: علاقه من به ترانه متلها از کودکی آغاز شد. مادر و مادربزرگم عادت داشتند که برایمان ترانه متلهای ایرانی را بخواندند و این ترانهها در ذهنم تا امروز ماندگار شدند. عشق من به کودکان باعث شد ترانه متلها را به صورت کتاب برای آنها منتشر کنم.
نفیسی که بعد از چاپ کتابهای کودکانه، کتاب «سبز گردد شاخساران کهن» را منتشر کرده است، درباره این کتاب هم گفت: این کتاب تجربه 17 ساله ما از کار با سالمندان در موسسه رنگین کمان سپید است. مدتها بود در دورهمیهای خانوادگی گفتگو و لزوم کار برای سالمندان، بار خاطرمان بود. این شد که در سال 80 این مرکز را راهاندازی کردیم.
از نفیسه نفیسی تاکنون 4 کتاب ترانه متل «تو که ماه بلندآسمونی»، «قصه یوسف جون»، «اون شب که بارون اومد»، «درخت من»، «شهر تابانم» و همچنین ترانه-متلهایی در مجله «عروسک سخنگو» منتشر شده است.
نظر شما