حمید عابدی‌ها از شاگردان سید محمددبیرسیاقی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، از بستری شدن وی در بیمارستان خبر داد و گفت: دبیرسیاقی از سه‌شب پیش یعنی شب جمعه گذشته، به علت ضعف، در بیمارستان تخصصی مهرگان قزوین بستری شد. یعنی بیماری خاصی ندارد و علت بستری شدن او کهولت، ضعف و پیری است.
 
وی ضمن اعلام اینکه خود او در بیمارستان از دبیرسیاقی عیادت کرده است، افزود: مثل اینکه استاد چند روزی غذا نمی‌خورده و به بدن او نیرو و قوه نرسیده بود. آخرین خبری که به من رسیده این است که در بیمارستان از این جهت با سرم‌ها و داروها از نظر تغذیه و ویتامین‌های لازم برای بدن تامین شده‌ است. در حال حاضر ایشان در بخش icu بستری است و ممکن است به بخش و منزل منتقل شوند.
 
 عابدی‌ها درباره سطح هوشیاری دبیرسیاقی گفت: هوشیاری دبیرسیاقی نرمال است. من دو شب قبل از اینکه به بیمارستان منتقل شود، در منزلش از او عیادت کردم از این نظر مشکلی نداشتند. حتی یک شب قبل از اعزامشان به بیمارستان هم در رابطه با همایش بزرگداشت مرحوم دکتر خانلری از ایشان سوال و جواب شد، به دقت جواب داد، البته چون زیاد توان حرف زدن نداشت، در حد آری یا نه پاسخ می‌داد.
 
وی همچنین به پیشینه کاری دبیرسیاقی در موسسه لغت‌نامه دهخدا اشاره کرد و افزود: دبیرسیاقی، سیدجعفر شهیدی و مرحوم محمد معین، سه تا از شاگردان علامه دهخدای‌قزوینی بودند که بعد از رحلت او بنا بر وصیت علامه‌دهخدا کار لغت‌نامه را ادامه داده و تمام کردند. بعد از آن دبیرسیاقی اقدام به تاسیس لغت‌نامه بزرگ فارسی کرد و همین لغت‌نامه بزرگ فارسی است که در حال حاضر در موسسه لغت‌نامه دهخدا روی آن کار می‌شود. یعنی کار لغت‌نامه دهخدا در این موسسه تمام شده و سال‌ها است که منتشر شده است و لغت‌نامه‌ای که در حال حاضر روی آن کار می‌‌شود، لغت‌نامه بزرگ فارسی است.
 
این شاگرد دبیرسیاقی در ادامه گفت: دبیرسیاقی از سال 1375، بعد از رحلت سیدجعفر شهیدی که رئیس لغت‌نامه بود، به قزوین آمده و تا به حال که حدود 22 سال است در قزوین ساکن هستند. در این مدت، چند دوره در دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره) قزوین، متون حماسی و شاهنامه تدریس کردند که بنده تا سال 80 شاگرد او بودم.
 
عابدی‌ها افزود: کار دیگری که دبیرسیاقی از همان سال 75 در قزوین پیگیری کرد این بود که هفته‌ای یک جلسه، یعنی عصرهای چهارشنبه ساعت 6 تا 8، یک دوره شاهنامه‌خوانی با محوریت او و با حضور ما و تعدادی از دوستان که حدود 15 تا 20 نفر بودیم، در کتابخانه‌ای که خود او در قزوین تاسیس کرده برگزار می‌شد. بعد از اینکه شاهنامه تمام شد، بوستان و گلستان سعدی و تاریخ بیهقی، چهارمقاله عروضی نظامی هم خوانده شد. پیوست به این متون جلسه به این صورت ادامه پیدا کرد که هر کدام از دوستان حاضر در جلسه یک مقاله یا موضوعی را در زمینه‌های مختلف ادبی و فرهنگی آماده می‌کردند و در آنجا در حدود یک ساعت در محضر استاد گزارش و ارائه می‌دادند و حدود یک ربع تا بیست دقیقه بعد از آن هم یک بحث طنز و بعد شعرخوانی آزاد داشتیم تا جلسه تمام می‌شد. این داستان تا حدود یک سال پیش، یعنی تا 98 سالگی استاد دبیرسیاقی به همین منوال ادامه داشت و به این شیوه سایه استادی‌شان را بر سر ادبیات و مردم قزوین و دوست‌داران ادبیات انداخته بود. الان حدود یک سال است که به علت کسالت و ضعف ناشی کهولت سن استاد این جلسات برگزار نمی‌شود.