به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، علی‌اکبر قاسمی‌گل‌افشانی از استادان زبان و ادب فارسی در گفت‌وگو با روابط عمومی بنیاد بیدل درباره نقش کنگره عرس بیدل در معرفی این شخصیت اظهار داشت: من تاکنون از پنج بار، سه بار در عرس شرکت کردم. می‌گویند حرمت امامزاده با متولی آن است. متولی فرهنگ و زبان و ادب فارسی ایران است. امروز زبان شبه قاره، فارسی نیست. وقتی ما کنگره عرس بیدل را برگزار می‌کنیم حداقل منفعتش این است که استادان و صاحب‌نظران از سایر کشورها به ایران می‌آیند و با فعالیت‌های استادان ایرانی آشنا می‌شوند و از آن طرف هم ایرانی‌ها با تحقیقات و دستاوردهای آن‌ها آشنا می‌شوند. من بسیار به این کنگره خوشبین هستم و امیدوارم ادامه پیدا کند.
او درباره مهجور بودن بیدل و نقش کنگره در معرفی بیشتر این شاعر بیان کرد: بیدل یک محور است. ما در سبک هندی دو شخصیت محوری داریم؛ یکی صائب تبریزی که نماینده سبک هندی در داخل ایران است و یکی هم عبدالقادر بیدل دهلوی به عنوان نماینده سبک هندی در خارج از مرزهای ایران. وقتی در کنگره‌ای مانند عرس، بیدل را محور قرار می‌دهید، قطعا به شخصیت‌های دیگر زبان و ادب و شعر فارسی هم پرداخته می‌شود.
این استاد زبان و ادب فارسی ادامه داد: در کنگره عرس بیدل می‌بینید که به تبع پرداختن به بیدل، مقالات زیادی هم مثلا درباره نظیری نیشابوری، طالب آملی، غالب دهلوی یا حافظ ارائه می‌شود. بیدل یک محور است که در کنارش به شخصیت‌های دیگر هم پرداخته می‌شود. وقتی سنگی را در دریا بیندازید موجی ایجاد می‌شود که این موج به کناره‌ها می‌آید. وقتی کنگره بیدل را برگزار می‌کنید امواجش به شاعران دیگر هم می‌رسد و این به نفع زبان و ادبیات فارسی است.
قاسمی گل افشانی درباره مقاله‌ای که در کنگره عرس پنجم ارائه خواهد کرد، گفت: کنگره عرس بیدل دو بخش دارد. یک بخش درباره بیدل و بخش دیگر درباره زبان و ادب فارسی در فراسوی مرزهاست. من در بخش دوم کنگره شرکت کردم و مقاله‌ای با عنوان نقش شاهنامه در حفظ و گسترش زبان فارسی در سرزمین ورا رودان را ارائه خواهم کرد.
او در توضیح بیشتر این مقاله بیان داشت: در مقدمه مقاله عنوان کردم که اگر ایرانیان بخواهند یک اثر را به عنوان رنگ و بوی ایرانی به عنوان هویت به جهانیان معرفی کنند، بدون تردید آن اثر شاهنامه فردوسی است. تاجیک‌ها خیلی به شاهنامه فارسی ارادت دارند. حتی اسم بسیاری از بچه‌های تاجیک به نام شخصیت‌های شاهنامه است. حتی کتابخانه ملی شهر دوشنبه که چند میلیون جلد کتاب دارد، به نام ابوالقاسم فردوسی است. میدانی هم در این شهر دارند که مجسمه فردوسی در آنجاست و خودشان به آن می‌گویند هیکل فردوسی. هیکل فردوسی چیزی است که تاجیک‌ها به آن سوگند یاد می‌کنند. من این‌ها را به عنوان پیش فرض آوردم و سپس در شعر شاعران معاصر تاجیک مثل گلرخسار صفی آوا یا محترم حاتم بررسی کردم که دیدگاهشان نسبت به فردوسی چیست.
پنجمین کنگره عرس بیدل روزهای 14 و 15 تیرماه در سالن آفرینش‌های ادبی هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان با حضور مهمانان داخلی و خارجی و به دبیری دکتر هادی سعیدی کیاسری برگزار می‌شود.
یکشنبه ۱۰ تیر ۱۳۹۷ - ۱۱:۱۷
نظر شما