«دیگر نبودم، مرده بودم» عنوان جدیدترین مجموعه شعری مسعود احمدی است که از سوی انتشارات مروارید منتشر شده است.
این دفتر تازه، دربرگیرنده 60 قطعه شعر است که از سال 1393 تا اواسط سال 1395 نوشته شدهاند. پارهای از شعرهای این دفتر بُنمایهای فسلفی و اجتماعی دارند که وضعیت ناپایدار و در نوسان کنونی جهان و چگونگی سلب هویت انسانی را در این برهه از روند بحرانزده سرمایهداری پیش چشم مخاطب میگذارند. ترتیب شعرهای این دفتر نه براساس تاریخ نگارش، بلکه بر مبنای همبستگی مضمونی است.
در شعر «در سلول یکصد و سی و سه» از این مجموعه آمده است:
«بازجوییها که هیچ
بازرسیها هم بیثمر بودند:
زیروروکردن خرت و پرتها
شکافتن بالشها و تشکها حتا
آخر
در سلول انفرادی یکصد و سی و سه
زنی
در ذهن خود
هرازگاه
ترانهیی را مرور میکرد
به کلمه اقاقی که میرسید
هوای همه بند معطر میشد
و فضای تکتک سلولها
پُر از چهچهه
وقتی که در سطر سوم به واژة قناری برمیخورد»
مجموعههای «برای بنفشه باید صبر کنی»، «دو سه ساعت عطر یاس» و «در زیر پوست انگشتهای دست چپم» از دیگر آثار بهیادماندنی این مدرس پیشین ادبیات و فلسفهاند.
نظر شما