به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از ایندیپندنت - در کشور ایرلند هر ساله جشنواره بین‌المللی با حضور نویسندگان و شعرای انگلیسی زبان از سراسر جهان برگزار می‌شود که به «فستیوال ادبی کرت» شهرت دارد. امسال این جشنواره قرار است 23- 29 آوریل (3-9 اردیبهشت) برگزار شود.

روزنامه ایندیپندنت چاپ ایرلند به همین مناسبت گزارشی درباره روش‌ها و سبک نویسندگی تهیه کرده که در آن به چگونگی خلق یک رمان خوب پرداخته است. این روزنامه در مصاحبه با نویسندگان و شعرای مطرح این کشور نکات جالبی در این باره مطرح کرده است.
  سباستین بری، نویسنده مطرح ایرلندی و برنده جایزه من بوکر اعتقاد دارد نویسندگان موفق از سبک خاصی پیروی نمی‌کنند و در حقیقت باید سبک‌ها و روش‌های مختلف در نویسندگی برای نوشتن یک رمان به کار رود. وی می‌گوید: «تا وقتی که نتوانید به روش‌های مختلف نوشتن تسلط داشته باشید، قادر به نوشتن یک رمان موفق نخواهید بود. من همیشه برای نوشتن یک رمان به اطرافم خوب نگاه می‌کنم چون نویسندگی مانند نواختن پیانو در یک کنسرت بزرگ است، نویسنده نباید از ریتم خارج شود و باید بتواند هماهنگی خود را با حوادث و اشیای اطراف خود حفظ کند. باید اجازه دهید حوادث روند معمول خود را طی کنند و اگر بخواهید برای جذاب شدن داستان‌تان تقدم و تاخر آنها را تغییر دهید، نباید انتظار داشته باشید مخاطب شگفت‌زده شود.»
  روری گلیسون، دیگر نویسنده ایرلندی که تحصیلات خود را در رشته روان‌شناسی در دانشگاه آکسفورد به پایان رسانده روش جالبی در نوشتن دارد. او از علم شناختی برای مطالعه رفتار و توضیح آنها استفاده می‌کند ولی باز هم اعتقاد دارد نوشتن چیزی فراتر از مطالعه علمی انسان‌هاست. گلیسون نوشتن خلاقانه را چیزی فراتر از روش‌های علمی عنوان می‌کند و می‌گوید: «شاید در زمان کوتاهی مطالعه علمی بسیاری را نوشته باشم ولی زمان‌هایی را به خاطر دارم که تا ساعت چهار صبح پشت کامپیوتر نشسته و کلمه‌ای به ذهنم نیامده است. برای همین بهتر است پیش از نوشتن انگیزه و ایده لازم را داشته و بعد اقدام کنید.»
  لوئیز اونیل، نویسنده مشهور ایرلندی بیشتر با کتاب‌های کودک خود شناخته می‌شود. کتاب‌های او در حوزه ادبیات کودک از شهرت جهانی برخوردار است و به اعتقاد خودش نوشتن در این حوزه مثل یک هذیان تب‌دار است. وی می‌گوید: «ساعت‌ها پشت میزم می‌نشینم و می‌نویسم ولی حتی ممکن است نوشته‌های چنددقیقه پیش خودم یادم نیاید. به نظر من نوشتن به احساس آدم بستگی دارد و هیچ علم و منطقی نمی‌‌خواهد. در حقیقت نوشتن مثل هذیان‌گویی یک بیمار است که ممکن است کلمات زیبایی به زبان آورد که خودش هم یادش نیاید.» اونیل می‌گوید که نویسنده دنیای جدیدی خلق می‌کند که شخصیت‌ها در آن زنده می‌شوند و این کار نیاز به خلوتی دارد که باید تجربه کرد. او می‌گوید: «چیزی که باید به نویسندگان جوان متذکرم شوم این است که کمال گرایی همیشه دشمن خلاقیت است و اگر بخواهید همه چیز را کامل در نوشته‌هایتان بیاورید کار جالبی از آب در نمی‌آید.»
  جان کانلی پس از نوشتن نخستین رمان از مجموعه داستان‌های «کارآگاه چارلی پارکر» در بریتانیا به شهرت رسید و رمان اولش در همان سال 13 میلیون یورو فروخت. وی نوشتن یک رمان و رمز موفقیت در این کار را بستگی به فعالیت روزانه نویسنده می‌داند. وی می‌گوید: «وقتی نوشتن بخشی از فعالیت روزمره شما نباشد و مثلاً در آخر هفته یا تعطیلات بخواهید بنویسید، نمی‌توانید در این کار موفق باشید. برای نوشتن یک رمان باید قبل از آن صدکلمه در روز نوشته باشید و عادت داشته باشید هر روز این کار را تکرار کنید و هر پنج هفته یک بار استراحت کنید. نباید از میز تحریر ترسی داشته باشید و برای نشستن ساعت‌های طولانی پشت آن خودتان را آماده کنید.» به عقیده جان بوین، نویسنده موفق ایرلندی و برنده جوایز متعدد ادبی نویسندگان همیشه فرصت کمی دارند و برای گفتن ایده‌های ذهنی خود نباید زمان را از دست بدهند. او می‌گوید: « در طول روز ساعت‌هایی وجود دارد که چیزی به ذهنتان نمی‌رسد ولی برخی وقت‌ها هم ایده‌های خوبی هست که باید آنها را بنویسید. همیشه برای نوشتن آماده باشید. یادتان باشد خواندن آثار داستانی معاصر و کلاسیک به این آمادگی کمک زیادی می‌کند.»
  راب دویل، نویسنده جوان ایرلندی نیز به استمرار و زحمت بسیار در نوشتن کلمات بسیار در طول یک روز اشاره می‌کند. او می‌گوید: «از نوشتن کلمات بیهوده و بی‌ارزش نترسید چون همیشه کلمات و جملات ارزشمند از دل این نوع جملات بیرون می‌آیند.» او اعتقاد دارد گوش دادن به موسیقی نیز الهام بخش خوبی برای نوشتن است.