نتایج تحقیقات علمی که به تازگی انجام گرفته نشان میدهد افرادی که مطالعه میکنند از آنهایی که تلویزیون تماشا میکنند، مهربانتر هستند.
در این مطالعه 123 فرد بزرگسال با گروههای سنی مختلف با شرکت در یک نظرسنجی آنلاین به پرسشهایی در رابطه با کتابها، برنامههای تلویزیونی و بازیهای مورد علاقهشان پاسخ دادند. در این مطالعه همچنین مهارتهای میانفردی شرکتکنندگان در مورد میزان درکشان از احساسات اطرافیان مورد بررسی قرار گرفت.
به طور خلاصه نتایج این تحقیق نشان داد که افرادی که مطالعه میکنند آگاهی و احساس همدلی بیشتری نسبت به افرادی دارند که تلویزیون تماشا میکنند؛ طرفداران تلویزیون همچنین نسبت به گروه اول رفتار دوستانه کمتری از خود نشان دادند و میزان درک و فهمشان از اطرافیان به مراتب پایینتر بود.
به عقیده تورنر، یکی از اعضای این تیم تحقیقاتی روشهای مختلفی که افراد را درگیر داستان میکند بر هوش عاطفی و رفتارهای همدلانه و دوستانه آنها نسبت به دیگران تاثیرگذار است.
او در ادامه افزود که مطالعه تجربهای فردی است که موجب عمیقتر فکر کردن افراد میشود. زمانی که کتاب میخوانیم با کلمههای مکتوب بر روی کاغذ مواجه میشویم و هرچه پیش میرویم این فرصت به ما دست میدهد تا از خلال تلاشی که برای فهم شخصیتهای داستان میکنیم، مهارتهای عاطفی و احساسی خود را ارتقا بخشیم . از سوی دیگر فقدان اطلاعاتی که یک خواننده ممکن است درباره شخصیتهای داستانی کتابی که میخواند داشته باشد تخیل او را بیش از پیش به کار میاندازد و هرچه اطلاعات قطعی کمتری از شخصیتهای موجود در کتابها نسبت به همتایان آنها در فیلمها به صورت حاضر و آماده دستگیر افراد شود، در برابر آنها روشنفکرتر شده و خالی از هرگونه تعصب میشوند و همین باعث میشود که درک انسانها از دیگران هراندازه هم که با آنها تفاوت داشته باشند، بیشتر شود.
بنابراین منطقی مینماید که افرادی که کتاب میخوانند در مقایسه با افرادی که تلویزیون میبینند، مهربان باشند و رفتار دوستانه بیشتری از خود نسبت به دیگران نشان دهند.
نظر شما