به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از گاردین – «جایزه کتاب سال کاستا» روز سه‌شنبه (10 بهمن ماه) در لندن به هلن دانمور؛ شاعر و نویسنده ای که در ماه ژوئن پارسال از دنیا رفت، رسید. دانمور، نزدیک به سه دهه در بیشتر دسته‌بندی‌ها جوایز ادبی از دیگر رقیبان خود سرتر بود، اما به ریشه‌های خود بازگشت تا این بار نه به خاطر یک داستان خوب که برای بزرگسالان یا کودکان نوشته، بلکه به خاطر دوازدهمین و آخرین مجموعه شعرش به نام «در میان موج‌ها» برنده جایزه شود. طنز قضیه این است که، اگر او هنوز زنده بود، بعید بود که این جایزه پوپولیستی را ببرد.
پنج اثر از هشت اثریی که تاکنون عنوان «کتاب سال کاستا» را به دست آورده‌اند، برای روحیه بخشیدن به نویسندگان به خاطر مریضی یا مرگ بوده است؛ داگلاس دان و کریستوفر رِید، در سوگ مرگ زن‌هایشان بودند. جو شپکات، تحت تاثیر تشخیص ابتلا به سرطان بود و تد هیوز، پیش از گرفتن جایزه‌اش به خاطر «نامه‌های روز تولد» در ۱۹۹۹ از دنیا رفت.
دانمور که خالق آثاری چون «سفرها»، «بر فراز دریا»، «خشکی» و «در میان امواج» است، همچون نویسنده‌ای بود که تا روزهای آخر کنجکاو بود بداند قرار است به کجا برود و چطور قرار است به آنجا برسد. در شعر زیر این سفر شاید فقط از باغچه به گلدان باشد، اما نشان می‌دهد که او چطور از جایی که ساقه‌اش بریده شده، به طرز شگفت‌انگیزی گل می‌دهد؛
ساقه‌ی زندگی‌ام بریده شده بود،
اما به سرعت و با مهربانی
بلندم کردند
صدای جریان آب شیر را شنیدم
و در آب گذاشته شدم
در گلدان آبی، زیبا
در لبه و برآمدگی،
و من اینجایم
تا چای خنک شود
یک گلبرگم باز می‌شود.
منتظر می‌مانم تا خورشید حرکت کند
و زنبورها رقصشان را پایان دهند،
می‌دانم که دارم می میرم
اما چرا تا جایی که می‌توانم
از ساقه‌ی بریده‌ام
همچنان گل ندهم؟
جمعه ۱۳ بهمن ۱۳۹۶ - ۱۴:۳۳
نظر شما