وی ادامه داد: آلتوسر در این کتاب انتقادهایی را به نظام جماهیر شوروی و استالین وارد می‌کند و تجدید نظری که او در عقایدش دارد بسیار قابل تامل است. آلتوسر در این کتاب دیدگاه‌های خود را درباره مارکسیسم و پسامارکسیسم بیان می‌کند که با توجه به آثار دیگری که در این باره منتشر شده نگاه جالب و متفاوتی دارد.
این استاد برجسته ارتباطات در پایان گفت: مطالعه کتاب آلتوسر می‌تواند نکات بسیار آموزنده‌ای را درباره احزاب مارکسیستی در اختیار مخاطبان قرار دهد و مطالعه آن را به خوانندگان توصیه می‌کنم.
ایبنا: «لویی آلتوسر» پس از کارل مارکس در حقیقت دومین مارکس در جهان است و یا به گفته بسیاری از اندیشهوران بزرگترین فیلسوف قرن بیست و بیستویکم. آلتوسر در سخنانش اغلب به این موضوع اشاره می‌کند که «من در پاسخ به پرسش مارکسیسم چیست، میگویم باید پرسید مارکسیسم چه نیست»؛ و با بیان اینکه مارکسیسم، اومانیسم، هیستوریسم و اکونومیسم نیست اعلام می‌کند «مارکسیسم علم است نه ایدئولوژی».
«علم و ایدئولوژی» جلد اول مجموعه‌ای هفت‌جلدی است که به قلم «مجید مددی» به نگارش درآمده است؛ البته به تصریح خود مددی برگردان نوشتههایی از آلتوسر دربارهی مقوله‌ی ایدئولوژی که به‌صورتی پژوهشی با نوشتههای کوتاه و بلند و یادداشتهایی از خود وی در تبیین و توضیح مقالات آلتوسر است.
آلتوسر در این جستار به «خطای نظریه‌باورانه‌ی» خود اعتراف می‌کند و «تأکید بیش از حد بر نظریه را مورد انتقاد قرار می‌دهد»، وی می‌گوید: «... به‌رغم همه‌ی احتیاط‌ها، من مقوله‌ی گسست را برحسب اصالت عقلانی علم و غیرعلم تعریف کردم و نه آشکارا به زبان کلاسیک رویارویی میان حقیقت و خطا؛ و حتی برحسب رویارویی میان دانش و نادانی که از ویژگی‌های فلسفه‌ی روشنگری است، تعریف نشده است» و نیز می‌افزاید: حتی بدتر، آن را برحسب تقابل میان علم (به‌صورت مفرد) و ایدئولوژی (به‌صورت مفرد) تعریف کردم.
نظر شما