مهدی رضایی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، درباره ایده نوشتن کتاب «خطاهای نویسندگی و تجربیات نویسندگی» گفت: زمانی که تدریس در حوزه ادبیات داستانی را شروع کردم بعد از دو سه ترم متوجه شدم که همه هنرجوها در بعضی موارد دچار اشتباهات مشابه هستند. این اشتباهات مشابه در همه جای دنیا هم دیده می‌شود، به همین خاطر حتماً باید کتابی منتشر شود که از این اشتباهات پیشگیری کند.
 
نویسنده رمان «چه کسی از دیوانه‌ها می‌ترسد؟» اضافه کرد: شروع به جست‌وجو کردم و دو نمونه کتاب خارجی دیدم که نزدیک به سی، چهل خطا را بررسی کرده بودند. اما این کافی نبود. چون من نزدیک به هشتاد خطا را گردآوری کرده بودم. پس این تحقیق را شروع کردم و برای هر خطا یادداشتی نوشتم.
 
این پژوهشگر در ادامه بیان کرد: متوجه شدم این بخش به تنهایی نمی‌تواند یک کتاب کامل و خوب باشد. پس در کنار خطاهای نویسندگی به جمع‌آوری تجربیات نویسندگی هم پرداختم و با 15 نویسنده مطرح ایرانی هم مصاحبه کردم. از جمله: جواد مجابی، محمد محمدعلی، احمد آرام، شهرنوش پارسی پور، علیرضا محمودی ایرانمهر، کامران محمدی، دکتر حمید عبدالهیان، محمدرضا گودرزی و ... .
 
سردبیر ماهنامه ادبیات داستانی چوک درباره زمان آغاز این تحقیق بیان کرد: ‌من سال 91 این مسأله را با آقای علی دهباشی در میان گذاشتم و گله کردم که چرا نویسندگان پیشکسوت داشته‌ها و تجربیات خود را با جوان‌ترها در میان نمی‌گذارند. دهباشی به من گفت: تو برو و این تجربیات را جمع‌آوری کن. با سی چهل نویسنده تماس گرفتم که بعضی به خاطر مشغله و بعضی به خاطر ترس از عنوان خطاهای نویسندگی مصاحبه را رد می کردند.
 
این مدرس داستان‌نویسی همچنین درباره مشکلات این مصاحبه‌ها گفت: بعضی از نویسنده‌ها با بد جواب دادن ذات حقیقی خود را نشان دادند و برخلاف ادعایشان مبنی بر مردمی بودن به هیچ وجه همکاری نکردند. در آینده خاطرات این اتفاقات را دقیق خواهم نوشت. به هرحال تجربه گرانبهایی بود که به دست آوردم. خوشحالم که فهمیدم نویسندگان کمی داریم که رفتارشان مثل آثارشان زیبا باشد.
 
نویسنده رمان «روزگار فراموش شده» با اشاره به بازه زمانی بین سال‌های 91 تا 96 برای تحقیق، مطالعه و مصاحبه تصریح کرد: در این پنج سال هزینه‌های زیادی هم پرداخت کردم. اما نتیجه کار هیچ عایدی مالی برای من نداشت. البته ناراحت هم نیستم. من کاری را انجام دادم که دغدغه‌اش را داشتم و به نتیجه رسیدنش پاداشم بود.
 
این منتقد ادبی با اشاره به عدم حمایت مالی از چنین تحقیقاتی افزود: من برای سی سال آینده‌ام مبحث برای تحقیق دارم. البته این کارها را چه پشتیبانی مالی باشد یا نباشد، تا جایی که در توانم باشد، انجام می‌دهم.
 
نویسنده مجموعه‌داستان «آواز گوسفندها» با بیان این موضوع که این کتاب اولین نمونه ایرانی است که مشخصاً به مسأله خطاهای نویسندگی می‌پردازد، خاطرنشان کرد: بدون شک کتاب‌های دیگری هست که به موارد خطا بپردازد، اما این کتاب تماماً و دقیقاً درباره خطاهای و تجربیات نویسندگی است. مثلاً من در مصاحبه با نویسندگان به آثارشان نپرداختم. من با تجربه نوشتن نویسنده کار داشتم و آنها را از ذهن او بیرون کشیدم.
 
رضایی در پایان اضافه کرد: تا به حال هم بازخورد منفی نسبت به کتاب نداشتم و خدا را شکر همه نظرات مثبت بوده‌اند؛ مگر مواردی از قبیل چاپ یا اشکالات تایپی که در هر اثری دیده می‌شود و برای چاپ‌های بعدی تلاش می‌کنیم که رفع شود.

کتاب «خطاهای نویسندگی و تجربیات نویسندگی» با تالیف مهدی رضایی، با شمارگان 1000 نسخه در 336 صفحه از سوی انتشارات آرادمان راهی بازار نشر شده است.