«ایرانشهر» و «نان و نانوایی در ایران» از مجموعه از ایران چه میدانم در سیاُمین نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران عرضه میشود.
کتاب «ایرانشهر» روند تبیین اندیشه سیاسی ایرانشهری (ایران باستان) تالیف محمودرضا کوهکن است، در مقدمه کتاب «ایرانشهر» آمده است: «چگونگی شکلگیری اندیشه سیاسی ایرانشهری در دوره ایران باستان و علل و عوامل پایداری و پویایی نظام فکری و سیاسی ایرانیان در این دوران از جمله مسائلی است که به آن توجه شده است. از این رو شناخت و تحلیل زوایای مختلف سیر اندیشه سیاسی ایرانشهری در مرحله گذار از عصر هخامنشی به دوره ساسانی و بررسی تحولات آن، مهمترین ضرورت کتاب به شمار میآید.
این اثر در سه فصل «کلیات و مفاهیم نظری»، «روند شکلگیری و تطور اندیشه سیاسی ایرانشهری و مفاهیم خونیرس»، «ایرانویج و ایرانشهر» به عنوان آوردگاه این نظام فکری و سپس در ادامه به چگونگی بروز و تحول جلوههای مختلف اندیشه سیاسی ایرانشهری در عصر اساطیری و حماسی و در فصل سوم به دوران سازمانیابی سیاسی و نحوه ارائه الگویی مشخص از حاکمیت سیاسی در دوران تاریخی میپردازد. در این ایام نظام فکری ایرانیان با چالشهای متعددی مواجه میشد و سرانجام در عصر ساسانیان با تاثیرپذیری از اندیشههای نوین زرتشتی منتج به تبیین الگوی شاه آرمانی و پیوند دین و دولت به عنوان اصول اندیشه سیاسی ایرانشهری میشود.
مردم در آرزوی نان جو هستند!
همچنین کتاب «نان و نانوایی در ایران» تالیف مصطفی پزشکی است. در سطوری از صفحات نخست کتاب میخوانیم:«نان غذایی است که در فرهنگ ما نقش مهم و قابل توجهی دارد که با هیچ خوراکی دیگری قابل مقایسه نیست و به طوری که در گویشها و اصطلاحات روزمره شنیده میشود: «بودن و یا نبودن هیچ چیز در زندگی شاید مهم نباشد، اما «الهی هیچ سفرهای بینان نباشد، «دل آدم خوش باشد تن آدم سالم باشه یه لقمه نون خالی از هر چی بگی که بگی بهتره»، «هیچ چی جای نون رُ نمیگیره»، «نون قوت بدن آدمه» و ...
وقتی صحبت از رزق و روزی انسان به میان میآید، مردم بر این عقیده هستند که خداوند هیچ دهان و شکمی را بیروزی نمیگذارد حتی اگر یک مساله دیگری مهم و مورد توجه است تهیه و فراهم کردن غلات برای پخت نان و آذوقه اصلی مصرف سالانه خانواده است که معمولا این امر از گذشته تا به امروز مراحل مختلفی را گذرانده است؛ یعنی از زمینهایی که مردم نان خود را از جو و با روشهای سنتی تهیه میکردند تا به امروز که نان گندم، نان رایج و معمول مردم است و همان مردمی که آن روزها به قول خودشان نان جو را از روی سنگ و ساج میپختند و به صورت خمیر یا فطیر میخوردند و در آرزوی یک لقمه نان گندم بودند، حالا امروزه در آرزوی آن نان جو قدیم هستند.»
دو کتاب «ایرانشهر» و «نان و نانوایی در ایران» از مجموعه از ایران چه میدانم از سوی دفتر پژوهشهای فرهنگی در سیاُمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران ارائه میشود.
نظر شما