به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، بلقیس سلیمانی، نویسنده، پژوهشگر و منتقد ادبی است که سال 1342 در کرمان متولد شد و با وجود آثار و مقالات پژوهشی متعددش، او را بیشتر به داستان‌هایش می‌شناسند و تمام رمان‌های پیشین او چندبار تجدید چاپ شده است. چندی پیش نیز کتاب جدید او با عنوان «مارون» منتشر شد. این رمان در سال‌های قبل و بعد انقلاب رخ می‌دهد.
سلیمانی درباره درون‌مایه داستانش می‌گوید: مارون؛ داستان گره خوردن زندگی خانواده‌ای روستایی و کل روستا با حوادث انقلاب است. درواقع رویارویی و رودررویی نسل‌ها و طبقات مختلف اجتماعی با یکدیگر را نشان می‌دهد. داستان درباره مادر و پسر خانواده و رودررویی این دو است. ابتدای داستان مرد خانواده در پی معشوقش به شهر می‌رود و زن خانواده برای بازگرداندنش در پی آن راهی و در این راه مرتکب گناه می‌شود. این داستان تا شب جنگ تحمیلی ادامه دارد و در شب آغاز جنگ به اتمام می‌رسد. احتمال دارد جلد دوم این کتاب را هم بنویسم. در آن کتاب احتمالا زندگی همین شخصیت‌ها در جنگ روایت شود.
او با بیان اینکه «کتاب در فضای رئال سیر می‌کند اما صحنه‌های غیررئال هم در آن دیده می‌شود»، ادامه می‌دهد: این کتاب بخش‌های وهمناک روستایی هم دارد. من همیشه آدم‌ها را در موقعیت‌ها قرار می‌دهم، به‌ویژه در موقعیت‌های سیاسی، اجتماعی و تاریخی آن‌ها. شخصیت‌ها در این موقعیت‌ها خودشان را نشان می‌دهند، یا وقایع زندگی این افراد را دستخوش تغییر می‌کند. این افراد بر رویدادها تاثیر میگذارند اما تاثیر رویدادها بر این افراد بسیار بیشتر است. در این رمان هم، همین اتفاق می‌افتد؛ یعنی انقلاب رخ می‌دهد و کل زندگی این آدم‌ها را عوض می‌کند.
این نویسنده با تاکید بر اینکه این کتاب به شیوه صحنه‌ای نوشته نشده است، بیان کرد: به عبارتی این کتاب روایتی نقل‌گونه دارد. تو گویی فردی زندگی خانواده‌ای در روستا را می‌گوید، در واقع روای "دانای کل" پشت سر روستا حرکت می‌کند. مارون مثل رمان‌هایی که بر یک صحنه متمرکز می‌شوند نیست، رویدادها به‌خاطر وقایع تاریخی و سیاسی ریتم تندی دارند که به همان تندی هم روایت می‌شوند. کسی که داستان را روایت می‌کند به جای توصیف صحنه‌ها فقط روایتی نقل می‌کند.
«مارون» نوشته بلقیس سلیمانی، در مجموعه قفسه آبی نشر چشمه، با شمارگان 1000 نسخه و در 201 صفحه، به بهای 16000 تومان منتشر شده است.
پشت جلد کتاب «مارون» نوشته شده است: «سلیمانی از نویسندگان پُرکار و پُرمخاطبِ ادبیات ایران است. او که در رشته‌ی فلسفه تحصیل کرده، نخستین رمانش را پس از سال‌ها نقدنویسی در مطبوعات و در سنِ چهل و دوسالگی منتشر کرد، رمانِ بازی آخرِ بانو که برای او جوایزی را نیز همراه داشت. بعد از آن تا امروز نیز این نویسنده آثاری مانندِ بازی عروس و داماد، من از گورانی‌ها می‌ترسم، سگ‌سالی، به هادس خوش آمدید، سالِ خرگوش و... را چاپ کرده که با توفیق هم روبه‌رو بوده‌اند. مارون، تازه‌ترین اثرِ این نویسنده، قصه‌ی یک شهرِ کوچک است در سال‌های پُرتاب‌وتابِ قبل و بعدِ انقلاب. آدم‌هایی از هر دست، از چپ‌های مبارز گرفته تا انقلابی‌های تازه‌نفس، از کاسبان خُرده‌پا تا روستاییانِ کویری، از دخترانِ پُرشور تا پسران ایده‌آلیست. تنوعِ فراوانِ این آدم‌ها با ماجراهایی گره می‌خورد که پا در تاریخ و امرِ سیاسی روزگارِ نویسنده دارد و برای همین رمان دوچندان جذاب می‌شود. مارون در ادامه‌ی مسیرِ داستان‌نویسی بلقیس سلیمانی، از این جهان‌های تک‌افتاده می‌گوید که ناگهان سرنوشت‌شان تغییر می‌کند و جست‌و‌جوی مدامی که پیشانی‌نوشتِ برخی از این آدم‌هاست. سلیمانی ذهنی قصه‌گو دارد و زبانی پُرکلمه و پُرضرب‌آهنگ. همین مارون روایتی است از آدم‌ها در دلِ یک تاریخِ متناقض.»
شنبه ۲۱ اسفند ۱۳۹۵ - ۱۳:۰۹
نظر شما