کتاب «حیات برزخی؛ نقد اندیشههای سلفیگری ایرانی» که به همت عبدالعلی موحدی گردآوری شده، از سوی انتشارات امامت اهل بیت (ع) منتشر شد.
«دلالت قرآن کریم بر حیات برزخی»، «استناد قرآنی منکران حیات برزخی در بوته نقد»، «اعتبارسنجی استدلال قرآنی منکران ارتباط با برزخ»، «تاملی در ادله قرآنی ارتباط میان دنیا و برزخ» و «اثبات روایی ارتباط اهل بیت (ع) با دنیا» فصلهای این کتاب هستند.
در بخشی از مقدمه کتاب آمده است: «در طول تاریخ اسلام، در راستای کینهتوزی با پیامبر اکرم و اهل بیتش (ع)، هجمههای علمی و عملی فراوانی به باورها و عملکردهای شیعه صورت گرفته است و مخالفان شیعه همواره درصدد بودهاند به زعم خود برای ایرادها و اتهامهایشان، مبانی و پایههای استواری برپا سازند؛ گاه از زاویه عقل و زمانی از دریچه نقل. نفی حیات برزخی ائمه (ع) یا ناممکن شمردن ارتباط با این بزرگواران در عالم برزخ نیز بهانهای شده است تا پیروان ائمه (ع) با عناوینی چون مردهپرستی و قبرپرستی، مشرک شمرده شوند و عقاید و رفتار آنان در قبال بزرگان دین، شرک و بدعت یا لغو و بیهوده انگاشته شود. این امر که از زمان رحلت رسول خدا (ص) جریان داشته، تا به امروز نیز با جلوهها و مظاهر گوناگون ادامه یافته است.»
نویسنده کتاب در فصل نخست به موضوعاتی همچون «آلفرعون معذب به عذاب برزخی»، «تمنای بازگشت به دنیا»، «گفتوگوی مومن آل یس» و «ورود درعذاب در پی غرقشدن» پرداخته است.
در این فصل و در صفحه 44 درباره «دلالت قرآن کریم بر حیات برزخی» میخوانیم: «همانگونه که از برخی آیات قرآن و روایات اهل بیت (ع) بهدست میآید، مرگ پدیدهای دفعی نیست، بلکه مراحل و پیچیدگیهایی دارد که در آن، به تدریج روح از بدن جدا میشود و البته این تدریج، لزوما با ابزار و آلات دنیوی قابل درک و اندازهگیری نیست. از اینرو، قابل فرض است که آمدن مرگ به معنای آغاز مراحل مرگ و آغاز جدایی روح از بدن باشد که مدتی بهطول میانجامد و از آنجا که هنوز حیات دنیوی بهطور کامل پایان نیافته است، فهم و شعور هنگام مرگ میتواند ناشی از این حیات باشد، نه حیات برزخی. همچنین از آنجا که با آغاز جدایی روح از بدن و به تعبیر معروف، با کلید خوردن پروسه مرگ، روشن میشود فرصت دنیا به پایان رسیده و دیگر بازگشتی در کار نیست. بنابراین، درخواست بازگشت و آرزوی فرصتدهی دوباره معنادار خواهد بود و در اینصورت دیگر به قائل شدن به حیات برزخی نیازی نیست.»
«آیات لبث»، «آیات دو اِحیاء و یک اِماته»، «تشبیه اِحیاء در قیامت به بهار» و «درنگی برتمسک ناکارآمد به نهجالبلاغه» مهمترین محورهای مورد بحث در فصل دوم کتاب هستند. در این فصل و در73 آمده است: «از دیگر آیات مورد تمسک مخالفان برای انکار حیات برزخی، آیاتی است که در آن به دو زنده شدن و یک مردن برای انسانها اشاره شده است؛ بدین ترتیب که احیای اول مربوط به تولد در دنیاست و اماته، همان پایان حیات دنیوی است و احیای دوم، زنده شدن در قیامت است. بر این اساس، در فاصله دنیا و قیامت، حیاتی در کار نیست؛ چراکه در اینصورت باید از احیای دیگری نام برده میشد. همچنین اگر در فاصله میان مرگ و قیامت، حیاتی در کار باشد، احیای زندهها در قیامت بیمعنا خواهد بود. بنابراین، میان دنیا و قیامت حیاتی در کار نیست.»
نویسنده در فصل سوم به مواردی همچون «شادی پایدار و مستمر بهشتیان»، «عدم اسماع مردگان»، «جریان حضرت عزیر»، «اذعان انبیا (ع) بر بیاطلاعی از دنیا پس از وفات» و «ناآگاهی حضرت عیسی (ع) از امت خود» اشاره کرده و فصل چهارم کتابش را به بررسی موضوعاتی مانند «اطلاع شهدا از دنیا»، «خواندن مردگان از سوی حضرت ابراهیم (ع)»، «سخن گفتن حضرت صالح و حضرت شعیب با قوم خود»، «پیامبر اسلام (ص) با ارواح انبیا سخن میگوید» و «قرآن بر پیامبران درود میفرستد» اختصاص داده است.
فصل پایانی کتاب نیز به موضوعاتی مانند «زیارت مشاهد اهل بیت (ع)»، «ابلاغ سلام مردم به اهل بیت (ع)» و «عرض اعمال بر اهل بیت (ع)» پرداخته است.
نخستین چاپ کتاب «حیات برزخی؛ نقد اندیشههای سلفیگری ایرانی» در 252 صفحه با شمارگان یکهزار نسخه به بهای 11 هزار تومان از سوی انتشارات امامت اهل بیت (ع) راهی بازار نشر شده است.
نظر شما