محمدحسن سجودی، معلم ادبیات بود. وی قبل از انقلاب، از دانشکده علوم ارتباطات، فوق لیسانس روزنامه‌نگاری گرفت و با روزنامه‌هایی مانند آیندگان، کیهان، کتاب جمله و نشریاتی مانند بایا، همکاری داشت.
سجودی در کنار معلمی به کار ترجمه نیز مشغول بود و ترجمه‌هایش با عناوین «م. سجودی» و «محمدحسن سجودی» منتشر می‌شد، از نخستین کتاب‌های ترجمه شده وی می‌توان به «از پوشکین تا شولوخوف» اشاره کرد و بعدها هم کتاب‌هایی مانند «تئاتر در آسیا»، «گیتار من» (سروده‌ها و ترانه‌های ویکتور خارا)، نمایشنامه «گلوله نقره‌ای»، کتاب «در ستایش و نکوهش آزادی»، رمان «چشمان دفن شدگان» (نوشته آستوریاس)، رمان «سیل آهن» (نوشته الکساندر سرافیموویچ) و ... را ترحمه کرد.
مراسم ختم محمدحسن سجودی روز جمعه (24 دی‌ماه) در روستای زادگاهش برگزار می‌شود.
سجودی در کنار معلمی به کار ترجمه نیز مشغول بود و ترجمه‌هایش با عناوین «م. سجودی» و «محمدحسن سجودی» منتشر می‌شد، از نخستین کتاب‌های ترجمه شده وی می‌توان به «از پوشکین تا شولوخوف» اشاره کرد و بعدها هم کتاب‌هایی مانند «تئاتر در آسیا»، «گیتار من» (سروده‌ها و ترانه‌های ویکتور خارا)، نمایشنامه «گلوله نقره‌ای»، کتاب «در ستایش و نکوهش آزادی»، رمان «چشمان دفن شدگان» (نوشته آستوریاس)، رمان «سیل آهن» (نوشته الکساندر سرافیموویچ) و ... را ترحمه کرد.
مراسم ختم محمدحسن سجودی روز جمعه (24 دی‌ماه) در روستای زادگاهش برگزار می‌شود.
نظر شما