دوشنبه ۲۴ آبان ۱۳۹۵ - ۱۷:۲۱
نگاهی کوتاه به کتاب «درباره موسیقی» نوشته «هاراکی موراکامی»

«هاراکی موراکامی»، نویسنده ژاپنی به احتمال زياد ـ آن گونه كه از نظريات منتقدانش برمي‌آيد ـ موفق‌ترين و تاثيرگذارترين نويسنده دنياي امروز است. او علاقه زیادی به موسیقی دارد و پیش از اینکه نویسنده شود دارای یک کلوب موسیقی بود. نظرات وی درباره موسیقی در کتاب «درباره موسیقی» آمده است.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از avclub- پیش از اینکه «هاراکی موراکامی» نویسنده ژاپنی در دهه 70 میلادی نویسنده شود صاحب یک کلوب موسیقی جاز در «توکیو» بود. البته قبل از انتشار کتاب «تعقیب گوسفند وحشی» این کلوب موسیقی را برای همیشه بست. در همین زمان بود که در ماراتن دو شرکت کرد و سپس داستان علاقه خود به دویدن را در کتاب «وقتی از دو حرف می‌زنم، از چه حرف می‌زنم» منعکس کرد. این کتاب در سال 2008 به زبان انگلیسی نیز منتشر شد.
 
کتاب «درباره موسیقی» بیشتر درباره موسیقی در کنسرت است و علاقه زیاد وی به موسیقی را نشان می‌دهد. درست مانند کتاب «وقتی از دو حرف می‌زنم، از چه حرف می‌زنم» که قصد دارد علاقه خود را به صورت کلی روایت کند اما علاقه شدید وی سبب می‌شود جزئیات زیادی را درباره دویدن بیان کند.
 
«موراکامی» خود را به عنوان شخصیت محوری داستان ارائه می‌دهد. تمرکز کتاب بر روی «سیجی اوزاوا»، رهبر اکستر معروف «بوستون» قرار گرفته است. همانطور که در مقدمه کتاب خود اعلام می‌کند، اولین بار در طول حضور و سکونت خود در دانشگاه «تافتز» در دهه 90 با «اوزاوا» آشنا شد اما در دوره سرطان این رهبر اکستر با هم گفت‌وگوهای جدی‌تری داشتند. داستان کتاب «درباره موسیقی» توصیف شش بخش مختلف از این گفتگوها است.
 
در آغاز و حدود 60 صفحه آغازین با هم به چندین قطعه از کنسرت «بتهوون» گوش می‌سپارند و نظرات خود را درباره آن بیان می‌کنند. در بخش دوم کتاب درباره اُپرا سخن می‌گویند. البته اگرچه کتاب به شکل گفت‌وگو است اما حالت مصاحبه ندارد.
 
در این کتاب «موراکامی» که خود را در موسیقی آماتور می‌داند قصد دارد از دانش «اوزاوا» درباره موسیقی کلاسیک و اطلاعات خوب او درباره تک‌نوازندگان و خوانندگان بهره ببرد . در این میان دلیل علاقه شدید و مدوام وی را به موسیقی را نیز درمی‌یابد.
 
«موراکامی» در داستان خود شخصیت‌هایی خلق می‌کند که دیدی عمیق به دنیا خود ندارند و دنیا را از دریچه دید خود می‌نگرند-داستان «جنگل نروژی« و «پینبال» نمونه خوبی هستند. نویسنده نیز عقاید شخصی خود را در آثارش پنهان نمی‌کند اما دیدگاه وی به نوشته به عنوان یک پدیده شخصی که ممکن است نتایج عمومی و همگانی داشته باشد ترکیبی از حقیقت و زندگی روزمره با تخیل است و خواننده را شگفت‌زده می‌کند.
 
«درباره موسیقی» نیز چنین شرایطی دارد. کتاب وی راهنمای خوبی برای کنسرت‌های مختلف دنیا است و اطلاعات خوبی به مخاطب می‌دهد. وی صفحات بسیاری را به نشان دادن تفاوت بین سازهای مختلف و صداهای مختلف یک ساز در کنسرتی خاص اختصاص می‌دهد. خواننده این کتاب باید بداند که نویسنده ورای همه توضیحات که به او ارائه می‌دهد قصد دارد ارزش ملودی و ریتم را به زندگی و اعمال خلاقانه انسان‌ها در زندگی عادی ربط دهد و از اهمیت موسیقی در زندگی بشر سخن بگوید.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها