به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) بیش از یک ماه است که «کتابخانه ویژه نمایندگان» در سکوت خبری، به دلیل آنچه که «بریدن پای نمایندگان از کتابخانه مجلس» عنوان می‌شود، تعطیل و جمع‌آوری شده و ادامه فعالیت و یا تعطیلی همیشگی آن در هاله‌ای از ابهام قرار گرفته است.(اینجـــا)

مجتبی رحماندوست در گفت‌وگو با خبرنگار «ایبنا» درباره کارکرد «کتابخانه ویژه نمایندگان» عنوان کرد: طی چهار سالی که در مجلس نهم وظیفه خدمت به مردم را برعهده داشتم، به علت نزدیکی این کتابخانه به صحن مجلس به آن مراجعه کرده و نیازهای اطلاعاتی، علمی و پژوهشی‌ام را در آنجا جستجو می‌کردم.

نماینده دور نهم مجلس با بیان خاطره‌ای گفت: به‌عنوان مثال به یاد دارم در تابستان سال گذشته، بعد از ارائه برنامه ششم توسعه از سوی دولت، از آقای نوبخت، معاون رئیس‌جمهور پرسیدم: «این برنامه براساس چه پشتوانه علمی و پژوهشی تهیه و تدوین شده؟» که ایشان پاسخ دادند پشتوانه این برنامه کتاب «کتاب امنیت ملی و نظام اقتصادی ایران» که توسط سیدحسن روحانی در سال 1389 نوشته شده و از سوی مرکز مطالعات مرکز تشخیص مصلحت نظام منتشر شده، تدوین شده است.

وی افزود: از آنجا که این موضوع از مسائل مهم و مورد توجه من بود، بلافاصله به کتابخانه ویژه نمایندگان که در همان نزدیکی صحن قرار داشت مراجعه کردم و از آقای ابهری که رئیس این کتابخانه بودند، خواستار دریافت این کتاب شدم که خوشبختانه این کتاب در آن کتابخانه وجود داشت و من توانستم در اولین فرصت اطلاعات درست و صحیحی از این موضوع به دست بیاورم.

رحماندوست در ادامه درباره جمع‌آوری این کتابخانه اظهار کرد: به‌نظر من وجود چنین کتابخانه‌ای در دسترس نمایندگان بسیار لازم و ضروری است و حتی معتقدم که باید نسبت به قبل گامی به پیش بردارد و با تقویت و به‌روز رسانی خدماتی جزئی‌تر و ویژه‌ به نمایندگان ارائه کند، نه این‌که جمع‌آوری شود!

نماینده سابق مجلس شورای اسلامی ادامه داد: در فاصله تعطیل شدن مجلس نهم و به رسمیت شناختن مجلس دهم، نه تنها «کتابخانه ویژه نمایندگان» بلکه حدود 15 دفتر دیگر که در جوار صحن مجلس مستقر بودند، به بهانه آنچه که زیباسازی مکان عنوان می‌شد جمع‌آوری شد و امروز سرنوشت بسیاری از آن‌ها نامعلوم است. شاید اگر از مسئولان این امر جمع‌آوری این دفاتر را جویا شویم، بگویند که آن‌ها تعطیل نشده‌اند و در ساختمان دیگری برپا خواهند شد، اما موضوع «کتابخانه ویژه نمایندگان» با سایر دفاتر متفاوت است.

وی خدماتی که «کتابخانه ویژه نمایندگان» ارائه می‌کرد را منحصر به فرد توصیف کرد و افزود: اگر منظور از جمع‌آوری این کتابخانه، هدایت نمایندگان به کتابخانه اصلی مجلس باشد، باید بگویم که تنها نامی از «مجلس» بر این کتابخانه مانده و نمایندگان به آن کتابخانه مراجعه نمی‌کنند؛ بر این اساس معتقدم که کتابخانه مجلس نمی‌تواند بار «کتابخانه ویژه نمایندگان» را بر دوش بکشد.

رحماندوست بررسی آمار مراجعه نمایندگان به این دو کتابخانه را در روشن شدن این موضوع موثر دانست و گفت: ما می‌توانیم آمار مراجعه نمایندگان در سال‌های اخیر به کتابخانه مجلس را با آمار مراجعه این عزیزان به «کتابخانه ویژه نمایندگان» مقایسه کنیم. امیدوارم که این کتابخانه به‌زودی به کار خود ادامه دهد، ولی در غیر این‌صورت، در ماه‌های آینده نیز می‌توان آمار مراجعه نمایندگان به کتابخانه مجلس را پس از تعطیلی «کتابخانه ویژه نمایندگان» بررسی کرد؛ بدون شک این آمار تغییر چندانی نخواهد کرد.

نماینده سابق مجلس شورای اسلامی با تأکید بر لزوم فعالیت کتابخانه‌ای تخصصی در دسترس نمایندگان مجلس عنوان کرد: برخی از تصمیم‌گیری‌های مجلس مربوط به مسائل کوتاه‌مدت و بسیاری دیگر همچون همین موضوع قراردادهای نفتی، مسائلی بلندمدت است که در آینده یک ملت تأثیرگذار است. طبیعتا وجود چنین کتابخانه‌ای با ارائه خدماتی ویژه، می‌تواند در تصمیم‌گیری‌های دقیق‌تر و کارشناسی‌تر موثر باشد.