به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، نشست رونمایی از کتاب «نقش خلیج‌فارس در توسعه آسیا و واکاوی اهمیت خلیج‌فارس در تجارت و توسعه» با سخنرانی دکتر پیروز مجتهدزاده، محقق و کارشناس مسائل سیاسی، دکتر حسین ربیعی، عضو هیات علمی دانشگاه خوارزمی و دکتر علی‌اصغر رحمتی، کارشناس حوزه ارتباطات شنبه (11 اردیبهشت ماه) در سرای کتاب موسسه خانه کتاب برگزار شد. دبیری این نشست را رحمتی به عهده داشت. ضمن اینکه برخلاف اعلام قبلی، دکتر بهادر زارعی، استادیار گروه جغرافیا دانشگاه تهران در این نشست حضور نداشت.
تحریم، جزو صفحات فراموش نشدنی تاریخ ماست
مجتهدزاده با رد ژاندارم بودن ایران در خلیج‌فارس گفت: این سخنی که می‌گویید درست نیست. چه زمانی ما ژاندارم خلیج‌فارس بودیم؟ این در حالی است که ما ژاندارم خودمان بودیم و به درستی از خودمان دفاع کردیم و منطقه را به شکلی تحت کنترل داشتیم و نفت را هم به قیمت اعلا رساندیم. این درست نیست بگویید ما ژاندارم دیگری بودیم. آنهایی که می‌خواستند نقش ما را در منطقه به مسخره بگیرند، این عناوین را برای کشور ما درست کردند.
وی افزود: هیچ کشوری (انگلیسی، فرانسوی، چینی و ژاپنی) ما را ژاندارم نخواند بلکه این بچه‌های خودمان بودند که به ما لقب ژاندارم خلیج‌فارس دادند! باید پرسید در این‌گونه مباحث نمی‌توانیم منبع گفتار را تشخیص بدهیم. کشور ما ثروتمند است و این ثروت تنها به لحاظ منابع نفتی نیست؛ کشورهای بسیار وجود دارند که نفت ندارند اما ثروتمند هستند. یادمان نرود 10 سالی که در تحریم گذشت جزء صفحات فراموش نشدنی تاریخ ماست. ابرقدرت‌ها ما را در محاصره تحریم‌های کمرشکن قرار دادند تا به زانو دربیاییم. اگر به طور سرانگشتی محاسبه کنیم در زمان تحریم تعداد ماشین‌های میلیاردی در تهران افزایش یافت؛ ماشین‌هایی که در لندن به ندرت پیدا می‌شد!
سرمایه‌گذاری‌هایی برای تغییر نام خلیج‌فارس
ربیعی در ادامه این رونمایی گفت: متاسفانه در حال حاضر وضعیت خلیج‌فارس شکاف عمیقی از بعد اقتصاد و توسعه، در حال شکل‌گیری است. به طوری که در سال گذشته درآمد سرانه کشور قطر 140 هزار دلار بوده در حالی که کشور ما نهایتا 7 یا 8 هزار دلار درآمد سرانه نفتی داشت و این وضعیتی است که کاملا نسبت به 30 یا 40 سال قبل دگرگون شده است! اگر با توجه به وضعیت گذشته آمار موجود را مقایسه کنیم متوجه می‌شویم که وضعیتی در گذشته کرانه شمالی خلیج نسبت به جنوب آن وجود داشته و در حال حاضر برعکس شده و امروز در کرانه جنوبی کشورهای خلیج‌فارس وضعیت درآمد سرانه، شاخص‌های بهداشتی، رفاهی، علمی و... افزایش بسیاری نسبت به کشور ما پیدا کرده است
وی با نگاهی به وضعیت خلیج‌فارس در آینده افزود: کشورهای عربی می‌توانستند از پتانسیلی که این خلیج برای آنها ایجاد کرده، بهره بسیاری ببرند، اما این در حالی است که از این وضعیت بیشتر در راه دشمنی استفاده می‌کنند؛ به عبارتی سرمایه‌هایشان را برای تشکیل شکاف‌های قومیتی، هویتی و نژادی مصرف می‌کنند و سرمایه‌گذاری‌های بسیاری در موضوع تغییر نام خلیج‌فارس انجام می‌دهند و هزینه این فعالیت‌ها از درآمد نفت حاصل می‌شود.
عضو هیات علمی دانشگاه خوارزمی ادامه داد: به جای اینکه این درآمد در راه منفعت‌آمیزی در منطقه خرج شود به این سمت و سو کشیده می‌شود و من فکر می‌کنم در آینده وضعیت این شکاف‌ها با این روندی که در پیش روی ما وجود دارد عمیق‌تر شود و باید فکری کرد برای درآمدهای سرشاری که در منطقه خلیج‌فارس وجود دارد. همچنین این درآمدها باید به شکلی مصرف شود که به سمت همگرایی و همکاری و دوستی باشد و جهت فعلی آن تغییر کند.
داستان بی‌پایان دولت و اقتصاد نفتی
رحمتی در بخش دیگری از این نشست گفت: کشور ما سال‌هاست که با مشکل نفت مواجه است و به واقع پس از کشف نفت چهره ایران عوض شد و در واقع تصور این بود که با استفاده از این منبع درآمد به توسعه راه پیدا کردیم اما ژاندارم منطقه شدیم. واقعیت این است که نفت نتوانست ما را به توسعه برساند و داستان دولت و اقتصاد نفتی همچنان وجود دارد. در واقع آن چیزی که اکنون در ذهن مردم است تصور ثروتمند بودن ایران و ایرانی است و این تصور ناشی از داشتن نفت و معادنی است که در کشور وجود دارد. آنها بر این باورند که دولت باید از این منابع اقتصادی به مردم بدهد تا زندگی راحتی داشته باشند.
وی افزود: با وجود تصور مردم از درآمد کشور از نفت، باید بگویم همان‌طور که دکتر ربیعی اشاره کرد درآمد سرانه حاصل از درآمدهای نفتی بسیار پایین‌تر از کشور قطر است. بنابراین آمار حکایتی از ثروتمندی ما ندارد و ثروتمند بودن افراد یک کشور را باید از درآمد سرانه آن تخمین زد. از آن‌سو نفت تراژدی است که ما با آن روبه‌رو هستیم و باید پرسید آیا می‌توان از این موهبت خداوندی استفاده کرد تا به توسعه رسید؟
کارشناس حوزه ارتباطات ادامه داد: در کتاب «خلیج‌فارس و نقش توسعه در آسیا» به این مساله پرداخته شده که چگونه چهار کشور چین، ژاپن، هند و کره جنوبی با استفاده از نفت منطقه خلیج‌فارس به سوی توسعه گام برداشتند؟ پرسش این کتاب این است که ما چگونه می‌توانیم با استفاده از نفت و معادن خود به توسعه دست یابیم؟
یکشنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۵ - ۰۹:۰۰
نظر شما