نازنین جودت خاطرات پدر نظامی خود از هشت سال جنگ تحمیلی و زمان خدمتش در ارتش شاهنشاهی را در قالب داستان مینویسد.
وی با اشاره به کتاب «پروانهها در برف میرقصند» گفت: این کتاب را درباره خاطرات خودم و اطرافیانم از زندگی در منازل شهرکهای مسکونی خانوادههای ارتشی در لویزان نوشته بودم. راوی این کتاب زنی به نام پروانه است که به قبرس مهاجرت کرده و خاطرات دوران کودکیاش را مرور میکند.
«پروانهها در برف میرقصند» را سال 1391 انتشارات سفیر اردهال در گروه داستانهای فارسی (قرن14) در قطع رقعی، 168 صفحه و به بهای 450 هزار ریال منتشر کرده بود.
خالق «شومان» ادامه داد: پس از انتشار کتاب «پروانهها در برف میرقصند» احساس کردم خاطرات ناگفته بسیاری درباره سالهای جنگ تحمیلی باقی است. بنابراین از پدرم درخواست کردم تمام خاطراتش را در این باره برایم بنویسد. او خاطراتی از دورههای رنجر، چتربازی، دوره آموزشی باغ شاه، سوسنگرد و خرمشهر دارد که در این کتاب خواهد آمد.
جودت درباره شیوه روایت این داستان توضیح داد: هنوز مشخص نیست که داستانم بلند باشد یا مجموعه داستانهای کوتاه اما میخواهم بخشی از ماجراها از سوی یک زن و بخشی هم از زبان پدرم روایت شود.
وی گفت: برای نوشتن این کتاب علاوه بر گردآوری تمامی یادداشتها و خاطرات پدرم، کتاب «اطلس نبردهای ماندگار» را هم خریداری کردهام تا اطلاعاتی درباره لشگر 21 حمزه که پدر در آن فعالیت میکرد، هم مرور کنم. قطعا از منابع دیگر هم استفاده خواهم کرد.
این داستاننویس اضافه کرد: دوست دارم در این کتاب همه خاطرات را بیان کنم و با نوشتن آن دغدغه جا ماندن خاطره یا نکتهای از دوران جنگ تحمیلی را نداشته باشم.
برای دریافت اطلاعات بیشتر درباره کتاب «پروانهها در برف میرقصند» به نشانی زیر مراجعه کنید:
نظر شما