رئیس گروه تحقیقات دیرینهشناسی گیاهی مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور:
انتشار جلد دوم «شناخت سنگ» تا پایان سال/ دیرینهشناسان چوب در کشور به تعداد انگشتان دست نمیرسند
نوشین طغرایی، ضمن ابراز امیدواری برای انتشار جلد دوم کتاب «شناخت چوب» تا پایان سال گفت: کمبود نیروی انسانی، اصلیترین دلیل کندی سرعت تحقیقات در این حوزه است زیرا دیرینهشناسان چوب در کشور به تعداد انگشتان دست نمیرسند.
وی درباره زمان انتشار دومین جلد کتاب «شناخت چوب» گفت: تصاویر از بخشهای اصلی کتاب «شناخت چوب (شناخت چوبهای دیرینه و فسیل» به حساب میآید، اما کیفیت عکسهای تهیه شده چندان رضایتبخش نبود، بنابراین به احتمال زیاد دومین جلد این کتاب تا پایان سال به نتیجه میرسد.
طغرایی ادامه داد: ممکن است در طول یک ماه تحقیق به دلیل شرایط جوی چوب از حالت ابتدایی تغییر شکل میدهد و در نتیجه تصویر برای استفاده در کتاب رضایتبخش نخواهد بود.
این نویسنده درباره محتوای کتاب «شناخت چوب (شناخت چوبهای دیرینه و فسیل» گفت: کتاب به موضوع گونهشناسی چوب میپردازد. شناخت چوب به ما کمک میکند تا بفهمیم که چوب متعلق به کدام دوره تاریخی است.
عضو هیأت علمی مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور اظهار کرد: جلد نخست کتاب به موضوع چوبهای امروزی یعنی چوبهایی که از درخت قطع میشود و دسترسی به آنها آسانتر است اختصاص دارد، در حالیکه شناخت چوبهای دیرینه کار مشکلی است چراکه به دلیل گذشت زمان که شاید به میلیونها سال برسد، چوب فسیل شده یا بهصورت سنگ درآمده است.
طغرایی افزود: شناخت سنگهای دیرینه بخشی از فرایند شناخت زمین است. شناخت چوبهای دیرینه به پُر کردن جاهای خالی بخشهایی از تاریخ کمک میکند. نوع باستانی چوب به 500 سال تا 10 هزار سال پیش مربوط میشود.
وی با اشاره به تحقیقات میدانی در ایران برای یافتن چوبهای دیرینه ادامه داد: تحقیقات در مناطقی از البرز شرقی نتایج خوبی را به دنبال داشته است. منطقه البرز غربی و ارسباران نیز به تازگی مورد بررسی قرار گرفتهاند.
این پژوهشگر عنوان کرد: کمبود نیروی انسانی، اصلیترین دلیل کندی سرعت تحقیقات در این حوزه است؛ دیرینهشناسان چوب در کشور به تعداد انگشتان دست نمیرسند و این در حالی است که در مقام مقایسه، پژوهشگران نهادهایی مانند دانشگاه تهران در حوزه دیرینهشناسی گیاهی تحقیقات خوبی را انجام دادهاند.
طغرایی درباره کشورهای پیشگام در حوزه تحقیقات دیرینهشناسی چوب گفت: کشورهای اروپایی مانند آلمان، هلند و ژاپن در آسیا و ایالات متحده آمریکا در این حوزه از پیشگامان بهحساب میآیند. متأسفانه در منطقه خاورمیانه با توجه به ظرفیتهای فراوانی که وجود دارد، پژوهشهای قابلتوجهی صورت نگرفته است. محققان آلمانی بیش از 100 سال پیش در ایران به تحقیقاتی دست زدهاند.
نظر شما