بررسی ایدئولوژی در ادبیات معاصر ایران و جهان/10
مجاهدی: صرف داشتن عقیده، اثر نویسنده را ایدئولوژیک نمیکند
محمدعلی مجاهدی(پروانه) گفت: صحبت کردن درباره ایدئولوژی در ادبیات آنقدر فراخ نیست که بتوان هر عقیده نویسنده را به عنوان ایدئولوژی در نظر گرفت و بر این اساس نیز نمیتوان هر اثری را ایدئولوژیک خطاب کرد.
شاعر «یک صحرا جنون» ادامه داد: ایدئولوژی ریشه در تفکر و اندیشه و منظومهای از اندیشه دارد و چنین نیست که هر نویسندهای قلم دست بگیرد و بنویسد ایدئولوژی داشته باشد. منظومه فکری از لحاظ اهل فرهنگ آن عنصری است که برای خواص و حتی برای برخی طبقات عوام روشنگر باشد و بتواند ابعادی از قضیهای مبهم را روشن کند.
وی اضافه کرد: اینطور که بگوییم «هر شاعر و نویسندهای هر سخن و حرفی که میزند ایدئولوژی است» به گمانم قدری اغراقآمیز است.
«یک قطره از دریا»، «شکوه شعر عاشورا در زبان فارسی»، «کاروان شعر عاشورا»، «سیمای مهدی موعود(عج) در آیینه شعر فارسی»، «سیری در قلمرو شعر نبوی»، «ایستاده باید مرد»، «سیری در ملکوت»، «یک صحرا جنون»، «فغان دل»، «در انتظار موعود»، «گریه اشک»، «بر بال سبز قنوت»، «دریای شعلهور»، «یاس کبود»، «خوشههای طلایی»، «در محفل روحانیون یا تذکره علمای شاعر»، تصحیح و تعلیق و مقابله دیوان «گنجینه الاسرار» عمان سامانی و «گزیده اشعار عرفانی وحدت کرمانشاهی» عنوان برخی آثار این شاعر و پژوهشگر شعر آیینیاند.
پیشینه این سوژه در خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا):
گفتوگوی راضیه تجار، داوود غفارزادگان، محمدعلی بهمنی، لیلی گلستان، محمدرضا سرشار، سیداحمد نادمی، عبدالعلی دستغیب و ابراهیم زاهدی مطلق را در این باره بخوانید.
نظر شما