شهره صفارزاده، عضو هیأت علمي پژوهشکده فناوریهای شيميايی سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران، با اشاره به اهمیت موضوع سوخت جایگزین در کشور گفت: درباره مقوله بیودیزل کتابی به فارسی موجود نیست.
وی با اشاره به اهداف تألیف این کتاب افزود: ایران از جمله کشورهای مصرفکننده و صادرکننده سوختهای غیر تجدیدپذیر و بسیار آلاینده است؛ سوختی که روزی به پایان میرسد. هرچند تولید سوختهای تجدیدپذیر جزو اولویتهای کشور ما نیست، اما با توجه به سرعت پیشرفت دنیا در این حوزه، هدفمان عقب نماندن از این جریان بود.
صفارزاده در ادامه تصریح کرد: در سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران در حوزه فناوریهای نوین به پژوهش مشغول هستیم. مجموعه این پژوهشها در قالب «بیودیزل» منتشر شده است.
وی درباره استفاده از منابع مختلف در تألیف کتاب «بیودیزل» گفت: متأسفانه در این حوزه کتابی به فارسی موجود نیست. بیشتر منابع در قالب مقالات پژوهشی و دانشگاهی منتشر شدهاند. دسترسی به نتایج تحقیقات دانشگاهها نیز در بسیاری اوقات مقدور نیست، بنابراین برای تألیف این کتاب از منابع انگلیسی استفاده شده است.
عضو هیأت علمی سازمان پژوهشهای صنعتی ایران با اشاره به محتوای کتابهای خارجی با موضوع بیودیزل ادامه داد: جریان تولید سوخت جایگزین و سالم از سال 2000 در پی بحرانهای سیاسی در مناطق نفتخیز جهان در اروپا و به ویژه آمریکا ایجاد شد. پیش از آن یعنی در دهههای 30 و 40 به دلیل ارزانی و دسترسی آسان به سوخت فسیلی، خودروسازان چندان تمایلی به استفاده از سوختهای جایگزین نداشتند.
صفارزاده ادامه داد: بیودیزل، سوختی است که در زمان احتراق بوی سیبزمینی سرخ کرده میدهد. طبق بررسیهای منتشر شده درباره سوختهای بیودیزل، جایگاههای سوخت ویژه تعبیه شده است. گرانی این سوخت نیز موجب نشده که نسبت به استفاده از این سوخت بیتفاوت باشند. برخی از «دی دو» یعنی 20 درصد سوخت سالم و 80 درصد دیزل استفاده میکنند.
كتاب «بيوديزل» در آئین تجلیل از مدرسان و پژوهشگران برتر دانشگاه جامع علمی-کاربردی استان البرز که دوم اردیبهشتماه سال جاری برگزار شد، بهعنوان کتاب برتر سال 93 معرفی و شهره صفارزاده و دکتر انور شلماشی، بهعنوان مؤلفان برتر معرفی و تجلیل شدند.
نظرات