نصرالله حدادی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)  درباره خبر تعطیلی کتابفروشی طهوری عنوان کرد: گرچه این خبر را هنوز به صورت موثق و قطعی نشنیده‌ام، اما سال‌هاست که این موضوع اسفبار در مورد کتابفروشی طهوری مطرح است.

حدادی با اشاره به سابقه فعالیت کتابفروشی طهوری در راسته انقلاب، گفت: من به عنوان کسی که از گذشته با این کتابفروشی آشنا هستم و به خانواده طهوری ارادت بسیار دارم، شهادت می‌دهم که طهوری جزو معدود کتابفروشی‌هایی است که از گذشته‌های دور در کنار کتابفروشی‌هایی مانند توس، مولی و خوارزمی، شرافتمندانه تنها به فروش کتاب‌های خوب می‌پرداخت.

وی با ابراز تأسف از این موضوع ادامه داد: بسته شدن کتابفروشی طهوری را به جامعه فرهنگی ایران تسلیت می‌گویم و این اتفاق را یک فاجعه می‌دانم. حتی اگر جای طهوری یک کتابفروشی دیگر جایگزین شود، باز هم طهوری نمی‌شود؛ البته در وضع موجود اگر این اتفاق در این برهه رخ نمی‌داد، حتما در برهه‌ دیگری پیش می‌آمد. چراکه بار عشق و مفلسی را نمی‌توان با هم به دوش کشید و متاسفانه این موضوع این بار در مورد کتابفروشی طهوری مصداق پیدا کرده است.

حدادی با انتقاد شدید از حل نشدن مشکلات مالیاتی ناشران و کتابفروشان گفت: این موضوع یک تلنگر بزرگ برای مسئولان ماست و ایشان باید ببیند و بنگرند که چگونه است که کتابفروشی طهوری با سابقه‌ای بیش از 60 سال، کارش به اینجا کشیده شود. این موضوع مشکلی است که امروز همه ناشران و کتابفروشان مانند خوارزمی با آن دست به گریبان هستند و بعید نیست که ماموران اداره دارایی این کتابفروشی‌ها را نیز ببندند.

وی شعارزدگی را یکی از آفات موجود در فرهنگ جامعه عنوان کرد و افزود: متاسفانه مسئولان فرهنگی ما به این موضوع می‌پردازند که هر سال پنج میلیون نفر از نمایشگاه کتاب تهران بازدید می‌کنند؛ درصورتی که اگر تنها یک درصد از این جمعیت بازدید کننده اهل خرید کتاب بودند، تیراژ کتاب‌های ما باید حداقل به پنج هزار نسخه می‌رسید، اما واقعیت نشان از حکایت دیگری دارد.

حدادی یادآور شد: آقای مرتضی حیدری در برنامه «راجع به کتاب» در تلویزیون به نقل از یکی از مسئولان گفتند «ناشران و کتابفروشان از پرداخت مالیات معاف هستند، اما گفته‌اند که بگیریم». آیا واقعا ناشران و کتابفروشان از پرداخت مالیات معاف هستند یا خیر؟ مگر تعداد بسیار اندک. در تمام برنامه‌های «تاریخ شفاهی کتاب» که با حضور ناشران برگزار می‌کنم تنها یک ناشر بوده که گفته من مالیات نمی‌دهم.

این نویسنده و کتاب شناس درباره شایعه‌هایی مبنی واگذاری کتابفروشی طهوری به یک ناشر کمک آموزشی به دلیل انگیزه‌های مالی گفت: البته باید توجه داشت که سید احمدرضا، تنها ورثه مرحوم سید عبدالغفار طهوری نیست، اما این‌که ایشان با انگیزه مالی اقدام به واگذاری کتابفرشی طهوری کرده، درست نیست. سیداحمدرضا طهوری سال‌ها با این مشکل دست به گریبان بوده و در برابر تعطیلی این کتابفروشی مقاومت کرده است؛ به همین دلیل بود که بنده اولین جلسه  نشست تاریخ شفاهی کتاب را با دعوت از ایشان برگزار کردم تا به ایشان دلداری بدهم.

وی در ادامه نظام آموزش و پرورش و مسئولان فرهنگی دولت قبل را خطاب قرار داد و گفت: متاسفانه از یک سو نظام آموزش و پرورش ما تنها در جهت پرورش ناشران کمک آموزشی فعالیت می‌کند و از سوی دیگر مسئولان فرهنگی در دولت قبل آنچنان در از بین بردن اعتماد عمومی نسبت به کتاب موثر عمل کردند، که یکی از تبعات آن تعطیلی کتابفروشی‌های با سابقه‌ای مانند طهوری است.

حدادی عنوان کرد: اگر کتابفروشی‌هایی مانند طهوری بسته شود، در قبال آن باید ده‌ها زندان بسازید؛ چراکه کسی که از کتاب بی‌بهره است، بهره‌ای از فرهنگ هم نخواهد داشت و کتاب بهترین وسیله برای فرهنگسازی است. متاسفانه اگر روند برخورد با ناشران و کتابفروشان به همین شکل ادامه پیدا کند، مطمئنا تا 10 سال آینده هیچ کتابفروشی روبروی دانشگاه تهران نخواهد ماند.

وی با اشاره به این‌که ما باید بر اساس اصل 44 قانون اساسی، امور را به مردم واگذار کنیم گفت: مشکل از آنجا آغاز شد که برخی خواستند قیّم فکری مردم باشند. باید به انتخاب مردم احترام بگذاریم و به آن اعتماد کنیم. تا به حال که قیومیت فکری مردم را در دست گرفته‌ایم به کجا رسیده‌ایم؟ آن مسئولینی که برای مردم قیومیت فکری تعیین کرده‌اند، برای مردم چه کرده‌اند؟

حدادی ادامه داد: تمام این مشکلات درحالی است که نشر زیرزمینی بیشترین ضربه را به ناشران و کتابفروشان می‌زند و متاسفانه مسئولان در قبال آن نتوانسته‌اند کاری انجام دهند؛ الان شما کپی هر کتاب ممنوعه‌ای را که بخواهید می‌توانید در خیابان انقلاب یا حتی در اینترنت و فضای مجازی پیدا کنید؛ اما کتابفروشان نمی‌توانند کتاب خود را که به روش قانونی چاپ کرده‌اند به فروش برسانند.