عبدالجبار کاکایی میگوید: شاعر برای سرودن شعر آیینی نیاز به دانش آیینی دارد. نداشتن دانش آیینی، نقطه ضعف شعر آیینی ماست. بیشتر اشعاری که سروده میشوند، تنها احساسات شخصی انسانها نسبت به اسوهها هستند به گونهای که اگر ما اسم آن اسوه را از شعر حذف کنیم، گاهی شاعر میتواند آن شعر را به مادر یا خواهرش تقدیم کند بدون این که احساس شود این شعر برای معصومی گفته شده است. به هر حال شعر آیینی، دانش، سواد و معرفت میخواهد.
سؤالم را با ششمین کنگره ملی شعر فاطمی که به همت اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی قم و انجمن شعر آیینی درسطح ملی برگزارمی شود، شروع میکنم. به نظر شما برگزاری چنین برنامههایی تا چه اندازه به تولید اشعارفاطمی فاخر و ارزشمند کمک میکند؟
به هرحال این روزها برنامههایی ویژه معصومان درسراسر کشور برگزار میشود. بانیان این برنامهها اگر دغدغه ادبیات داشته باشند، میتوان انتظار داشت که کارهای خیلی خوبی به وجود بیاید که ماندگارشود. اما اگر دغدغه آنها تنها تعهد دینی و اعتقادی باشد، به هرحال تعدادی آثار از آن بیرون میآید که قابل استفاده است، اما نمیشود گفت که اتفاقی نوظهور در ادبیات است بلکه نوعی ادای تکلیف به شمار میآید.
معمولاً بانیان مجالس مذهبی در حوزه شعر از این دو گروه خارج نیستند؛ یا بانیان حرفهای که دنبال خلاقیت در ادبیاتاند یا کسانی که بیشتر احساس تکلیف میکنند و آثارمردمی تر به وجود میآورند. تا حالا من شاهد برگزاری مجالس متنوعی در این زمینه در نقاط مختلف کشور بودهام و تا آنجا که در خاطرم میآید، مهمترین این مجالس، مجلسی است که به همت آقای دهبزرگی و دوستانشان برای امام حسین (ع) در شیراز برگزار میشود.
به نظر شما شاعران برای سرودن شعر آیینی چه ویژگیها و نکاتی را باید رعایت کنند؟
شعر آیینی و شعر فاطمی گفتن کارسادهای نیست که انسان فقط از احساساتش خرج کند. معمولاً شاعران برای سرودن غزل یا شعرهای عاشقانه یا شعرهای حدیث نفس، از عواطف خود مایه میگذارند ولی وقتی میخواهند درباره موضوعی به نام آیین یا دین یا مذهب بسرایند باید اطلاعات جامع تاریخی داشته باشند و بتوانند آن اطلاعات را بدل به مفاهیم شاعرانه کنند. از اینرو شاعر برای سرودن شعر آیینی نیاز به دانش آیینی دارد. نداشتن دانش آیینی، نقطه ضعف شعر آیینی ماست. بیشتر اشعاری که سروده میشوند، تنها احساسات شخصی انسانها نسبت به اسوهها هستند به گونهای که اگر ما اسم آن اسوه را از شعر حذف کنیم، گاهی شاعر میتواند آن شعر را به مادر یا خواهرش تقدیم کند بدون این که احساس شود این شعر برای معصومی گفته شده است. به هر حال شعر آیینی، دانش، سواد و معرفت میخواهد و امیدارم که مجالس آیینی بیشتر از گذشته به این نکات توجه کنند.
یعنی معتقدید برای سرودن شعر آیینی رجوع به منابع تاریخی معتبر برای شاعران لازم است.
قصد شعر آیینی این نیست که تاریخ را تعریف کند یا آموزش مذهبی دهد، اما بنیان خلق اشعار مذهبی بر دانش مذهبی استوار است. شما باید زندگی حضرت زهرا (س) را مطالعه کرده باشید تا بتوانید درباره آن شعر بگویید، و این که این مفاهیم و آموزهها چگونه بدل به زبان شعر میشود، هنری است که شاعر دارد. اما شاعر باید از زندگی حضرت زهرا (س) و خطبه ایشان آگاهی داشته باشد تا بتواند درباره آنها شعری بگوید و حرفی بزند. این اطلاعات تاریخی و دانستهها به اعتقاد، ایمان و قلم شاعر کمک میکند.
با این توضیح شما، فضای شعر آیینی ما درحال حاضر چگونه است؟
این فضا آن قدر گسترده است که نمیتوان نظری قطعی درباره آن داد. هم کارهای خوب در این فضا خلق میشود و هم کارهای موازی و بیفایده و اتفاقاتی در این عرصه میافتد که بعضاً قابل دفاع است و بعضاً نه. سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران از مراکزی است که سعی میکند در این زمینه بیشتر کار انجام دهد. اما تصورم این است که وقتی در ایام مذهبی مانند ماه محرم یا فاطمیه به هیاتها مراجعه میکنیم، میبینیم آثاری که پشت بلندگو توسط وعاظ یا مداحان خوانده میشوند، اغلب، آثار ضعیفی هستند و بهندرت پیش میآید که سراغ آثار ارزشمند و فاخر بروند. شاید یک هیات خاص، چند نفر مطلع و باسواد داشته باشد که کتابهای امروز را ورق بزنند و آثار جدید را در هیاتها بخوانند که خیلی هم اثرگذار است. من دیدم در مجلسی «گنجشک و جبرئیل» ــ دفتر شعر مرحوم سید حسن حسینی ــ خوانده شد و مردم متأثر شدند و گریه کردند و بهشدت تحت تأثیر قرار گرفتند. این نشان میدهد که تشنگی برای شنیدن حرفهای جدید هست ولی متأسفانه دسترسی به منابع نیست یا حوزه مطالعاتی مداحان و وعاظ هنوز منابع بازاری و سبک پایین است که بعضاً هم خودشان زحمت شعر را میکشند. از این جهت چندان نظارتی نمیشود و امیدوارم که دراین زمینه قدمهای محاسبهشدهای برداشته شود.
چه قالبها و مضامینی در اشعار آیینی بیشتر مورد استفاده قرار میگیرد؟
الان قالب غزل معروفترین و برجستهترین قالب شعر فارسی، نهتنها در حوزه آیینی که در موضوعهای اجتماعی و موضوعهای دیگر است. خارج از غزل هم شعر آزاد یا بیوزن طرف توجه شاعرانی است که هم کار آیینی میکنند و هم کار غیرآیینی. به لحاظ مضمون هم بستگی به مجلس دارد. به عنوان مثال اگر مجلس امام حسین باشد، مفاهیم، برگرفته از واقعه کربلاست.
به نظرشما درحوزه اشعار فاطمی، اثر شاخصی طی سالهای اخیر منتشر شده است؟
متأسفانه خیر. اگر کاری بود، میگفتم این دفتر یا این آنتولوژی فاطمی کاربرجستهای بود که زحمت برای آن کشیده شده است. ارگانها بنا به تکلیفی که دارند کارهای متفرقه و مختلفی چاپ میکنند ولی من اتفاق مهمی که به نام ادبیات فاطمی افتاده باشد، حقیقتآً نشنیدهام.
شعری فاطمی از عبدالجبار کاکایی
مثل ابریّ و نم بارانش
مثل خورشیدی و تابستانش
مثل بیتابی دریا بر خاک
موج بیوقفه و بی پایانش
بحر، غلغل زد و چون مروارید
ریختی در صدف جوشانش
تو دمیدی که برآید از خاک
تا ابد باغ گُل و ریحانش
تو شکفتی که پس از این انسان
طعنه بر سنگ زند ایمانش
کوثر نور شدی تا برسد
مُلک جاوید به فرزندانش
ولی افسوس که تاریخ نبود
خالی از مکر و دم و دستانش
پرکشیدی و نماندی در گُل
مثل عطر از قفس گلدانش
سوختی در کلمات واعظ
بر سر منبر نامیزانش
له شدی بین در و دیوارش
گم شدی بین لب و دندانش
رمز طوبی چه بگوید وقتی
پی نبردهست به باغستانش
فُطِمَت فاطمةُ مِن شرٍّ
شرّ این معرکه و دکّانش
فُطِمَت فاطمةُ مِن زاهد
که ندارد خبر از عرفانش
یاوهگویی که به مقصد نرسد
دور بیحاصل و بیپایانش
مارگیری که ازو نشنیدم
جز هیاهوی نی و انبانش
ابر می نالد و باران بیتاب
که چه شد قطرهی سرگردانش
موج می پرسد و ساحل خاموش
که کجا رفت دُرِ غلتانش
نازنینی که بر او برهان شد
سورهی مختصر قرآنش،
آفتابی شد و از شدت نور
کرد از چشم جهان پنهانش.
برخی آثار منتشرشده عبدالجبار کاکایی
شب های شهریور: آثار چهارمین همایش سراسری شعر جوان
زنبیلی از ترانه: گزینش و شرح مختصر منتخب غزل معاصر ایران
آوازهای نسل سرخ: نگاهی به شعر معاصر ایران از 1357 تا 1367
آوازهای واپسین، مجموعه شعر، همراه ، 1369
مرثیه روح، مجموعه شعر، حوزه هنری، 1369
سالهای تاکنون، مجموعه شعر، محراب اندیشه، 1372
حتی اگر آیینه باشی، مجموعه شعر، اهل قلم ، 1375
نگاهی به شعر معاصر ایران، نقد و بررسی، عروج، 1376
گزیده ادبیات معاصر، شماره ی 7، انتشارات نیستان، 1378 بررسی تطبیقی ادبیات پایداری جهان، نشر پالیزان، 1380
زنبیلی از ترانه، منتخب غزل، لوح زرین، 1381
فرصت نایاب، مجموعه شعر، انجمن شاعران ایران، 1385
نظر شما