فیروز زنوزي جلالي: مطالعه باید خط داشته باشد/ مطالعه آثار نویسندگان خوب کشورمان برای نوقلمان آموزنده است
فیروز زنوزي جلالي در کارگاه داستان نویسی سرای اهل قلم گفت: باوجود اینکه نویسندگان باید بیش از آن که کتاب بنویسند، کتاب بخوانند اما باید توجه داشت که مطالعه باید خط داشته باشد نه اینکه هر گوشهای را چنگ بزنیم و هر اثری را بخوانیم؛ باید توجه داشته باشیم که ما نویسندگان خوبی داریم که مطالعه آثارشان اطلاعات و نکات مفیدی را به مخاطبان منتقل میکند.
زنوزي جلالي در این کارگاه خطاب به نوقلمان گفت: باوجود اینکه نویسندگان باید بیش از اینکه کتاب بنویسند، کتاب بخوانند اما باید توجه داشت که مطالعه باید خط داشته باشد نه اینکه هر گوشهای را چنگ بزنیم و هر اثری را بخوانیم. باید توجه داشته باشیم که ما نویسندگان خوبی داریم که مطالعه آثارشان اطلاعات و نکات مفیدی را به مخاطبان منتقل میکند.
وی افزود: داستانهای زیادی از طرف نوقلمان به دست من میرسد اما چندان امیدوارکننده نیست. البته طبیعتا انتظار نمیرود که نوقلمان متنهای بسیار قوی بنویسند اما بهتر است که سختگیری بیشتری در نوشتن داستانهایشان به خرج دهند و نکات و فرمولهایی که گفته شده را در متنهایشان لحاظ کنند.
زنوزی تصریح کرد: نوقلمان باید توجه کنند که داستان را بعد از نوشتن با صدای بلند بخوانند تا بتوانند حداقل یک سری ایرادات ویرایشی آن را برطرف کنند.
وی افزود: ازجمله موارد مهمی که در نوشتن داستان باید در نظر گرفته شود این است که باید یک موضوع مرکزی خاص برای داستان انتخاب شود و از پرداختن همزمان به چند موضوع جداگانه خودداری کرد.
وی ادامه داد: یکی از معیارهای داستان خوب این است که بعد از خواندن اثر ببینیم چه تصویری از آن در ذهن ما نقش میبندد. باید توجه داشت نویسنده نمیتواند از زاویه دید اول شخص از حالات متفاوت دیگر شخصیتهای داستان خبر بدهد، زیرا زاویه دید اول شخص با زاویه دید راوی متفاوت است.
زنوزی گفت: اینکه نویسنده چه چیزی میخواهد بگوید بسیار مهم است اما اینکه چگونه این مطلب را بیان میکند بسیار مهم است. نویسنده باید بتواند به راحتی حرف بزند و مطالب مورد نظرش را در قالب داستان بیان کند.
وی ادامه داد: نویسنده باید معظلات و مشکلات دنیای خویش را بداند و به آنها آگاه باشد. ما داستان نویسی را خیلی دست کم گرفتهایم. با نگاهی اجمالی به داستانهایی که نوشته میشود میبینیم اکثر این داستانها مال خودمان نیست و همان چیزهایی است که در داستان نویسی کهن ما وجود داشته است.
زنوزی افزود: نویسنده نباید به هر سوژهای تن دهد. نباید سوژه را از بیرون از محیط، جغرافیا، خانواده و باورهای خودمان بگیریم و دنبال کنیم. البته نباید واقعتهای محیط اطرافمان را همانگونه که هست، بازگو کنیم. باید از این واقعیتها سوژه بگیریم و آنها را با استفاده از تخیلاتمان بپرورانیم.
نظر شما