به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) غلامرضا فدایی، رئیس اسبق دانشکده کتابداری و اطلاع‌رسانی دانشگاه تهران گفت: هنوز رشته مطالعات آینده‌پژوهی نسخ خطی نه در سطح کارشناسی و نه کارشناسی ارشد در دانشگاه‌ها به رسمیت شناخته نشده است لذا قبل از پرداختن به موضوع اصلی در پژوهش‌های نسخه‌شناسی باید گفت آینده‌پژوهی را می‌توان از دو منظر «روش‌شناسی» و «مدیریت» مورد بررسی قرار داد.
وی ادامه داد: در مبحث «روش‌شناسی و روش تحقیق»، دو مساله بسیار جدی وجود دارد، یکی «مساله محوربودن» تحقیقات مربوط به نسخه‌شناسی و دیگری «مخاطب محوربودن» این موضوع است. مساله محور بودن بدین معناست که از همان ابتدا بدانیم که مساله و موضوع مورد نظرمان در نسخه‌شناسی چیست و برای چه در حال احیای متون و نسخ خطی هستیم؟ اگر از همان ابتدا به این پرسش‌ها پاسخ دهیم، راه و مسیر روشن‌تری برای پژوهشگر در مطالعات آینده‌پژوهی این حوزه به وجود می‌آید.
این شخصیت فرهنگی افزود: مساله دوم در روش‌شناسی این موضوع، «مخاطب‌محوربودن » آن است. این‌که ما برای چه کسی این کار را انجام می‌دهیم ؟ و چه نسلی (نسل قدیم،آینده یا بالفعل) مدنظر ماست؟ و این‌که جامعه چه انتظاری از ما در این حوزه دارد؟ و اگر با دیدی علمی و آگاهانه به این مسایل توجه نشود، نمی‌توان راه به جایی برد و به نقطه مطلوب رسید.
وی خاطرنشان کرد: مساله دومی که در مساله آینده‌پژوهی باید به آن توجه کرد و قبلا به آن اشاره شد، «نگاه مدیریتی» به این قضیه است؛ چرا که در هر برنامه مدیریتی و استراتژیکی باید فرصت‌ها و تهدید‌های هرمساله‌ای را در نظر گرفت و ما تا تهدیدها و فرصت‌های آینده‌پژوهی نسخ خطی را به طور مشخص از ابعاد مختلف نشناسیم، نمی‌توانیم به برنامه‌ریزی جامع برای رسیدن به آینده‌ای مطلوب دست یافت.
دوشنبه ۸ دی ۱۳۹۳ - ۱۸:۲۴
نظر شما