خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)- باقر رجبعلی: برخی آثار درخشان از تعدادی از نویسندگان و شاعران در کتاب‌های درسی دیده می شود، اما اغلب این آثار به‌روز و زیبا نیستند. در جامعه حضور ندارند و در خانه و کوچه و کلاس‌ها زمزمه نمی‌شوند، چون عمومی نیستند و براساس تفکر و سلیقه‌ای خاص انتخاب شده‌اند.
این موضوع در پرونده آموزش و پرورش که یک وزارتخانه ملی است، نمره صفری است که باید هر چه زودتر یک دو در سمت چپ آن بنشیند. کتاب‌های درسی را فرزندان همه اقشار جامعه می‌خوانند بر این اساس آثار درخشان شاعران و نویسندگان مورد علاقه همه این اقشار باید در کتاب‌های درسی فرزندانشان وجود داشته باشد و از سلطه سلیقه و تفکر خاص بیرون بیاید.
اگر جز این باشد انتخاب کنندگان، عدالت را رعایت نکرده‌اند و باید در دادگاه تاریخ بازخواست شوند.
برای این‌که از اعمال سلیقه در تالیف این قبیل آثار جلوگیری شود، باید افرادی پشت میز انتخاب آثار بنشینند که بدانند آموزش و پرورش یک وزارتخانه متعلق به عموم مردم است و عدالت اولین دستور صریح امام اول ماست. سوم آن‌که چشم و دل باید از مال و تعصب و شهرت و اعتبار سیر باشد و دیگر آن که نباید عقده و کینه‌ای نسبت به سلیقه‌های متفاوت شاعران و نویسندگان جامعه شکل بگیرد.
افرادی که مسئول تالیف کتاب‌های درسی می‌شوند، باید کمی هم در میان مردم در بازار و کوچه و خیابان زندگی کرده باشند به مدرسه‌ها رفته باشند و واقعیت‌های عیان و غیر قابل‌کتمان جامعه را دیده باشند و موضوع بعدی آن است که بفهمند بچه‌های مردم در مدرسه‌ها همان چند نفری نیستند که در کلاس‌های عقیدتی شرکت می‌کنند.
پیشینه این سوژه در خبرگزاری کتاب
نظر اسماعیل امینی، مهدی غبرایی، ابوتراب خسروی، محمدهاشم اکبریانی، جواد مجابی، نعمت‌الله سلیمانی، سیروس نیرو، حمیدرضا شکارسری، نوش‌آفرین انصاری، محمدمهدی رسولی، عباس جهانگیریان، فتح الله بی‌نیاز شهرام اقبال‌زاده، عباسعلی براتی پور، سیامک گلشیری، جعفر ابراهیمی(شاهد)، اکبر بهداروند، کامران شرفشاهی، کیومرث منشی‌زاده، حسن احمدی، محسن سلیمانی و علیرضا طبایی را در این باره بخوانید
سه‌شنبه ۶ آبان ۱۳۹۳ - ۰۸:۰۸
نظر شما