خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)- حمید احمدی لاری: اولین کتابی که در حوزه سینما مطالعه کردم در سال 1345 بود. یک کتاب سینمایی جیبی ضخیم که در آن زمان اولین کتاب تاریخ سینمایی ایران محسوب می شد. این کتاب نوشته ریچارد راک بود و نجف دریابندری آن را ترجمه کرده بود. با اینکه مترجم کتاب در حوزه سینما تخصص نداشت ولی به عنوان تنها کتاب حوزه سینما بسیار خوب و مفید ترجمه شده بود.
این کتاب را در آن زمان حدود 15 قران خریدم. خواندن آن باعث شد تا علاقه خاصی نسبت به سینما پیدا کنم.البته باید این را هم بگویم که در کنار این کتاب فیلم های متعددی را هم مشاهده می کردم که علاقه مندی ام به این حوزه را تشدید کرد. این کتاب به قدری برایم ارزشمند بود که هنوز هم آن را در خانه نگه داشته ام.
هرکول نخستین فیلم سینمایی بود که من را جادو کرد
اولین فیلمی که در طول عمر خود دیده ام یک فیلم هرکولی در سینمای تابستانی و غیرمسقف در شیراز بود که باعث شد بعد از آن سینما من را هم مانند افراد دیگر جادو کند. از همان زمان تقریبا برای دیدن فیلم در طول هفته بیش از 4 بار به سینما می رفتم و تلاش زیادی برای افزایش آگاهی در این زمینه می کردم.
علاقه ای به انتشار کتاب خاطراتم ندارم
برخی از بازیگران یا چهره های سینمایی اقدام به انتشار خاطراتی از خود می کنند. فکر می کنم این کار صرفا با هدف پاسخ به نیاز مخاطبان و علاقمندان حوزه سینما صورت نمی گیرد، بلکه این مساله بیشتر خواست قلبی سینماگران است و آنها برای اینکه نامی از خود به جای بگذارند دست به این کار می زنند؛ به همین دلیل است که علاقه ای به خواندن آنها و انتشار کتابی از خاطرات خود ندارم.
من تنها از کتابهایی استفاده می کنم که افراد در آن صرفا تجربیات فنی خود را منتقل می کنند و آنها را به دانشجویانم معرفی می کنم تا چنانچه اگر متوجه موضوعی خاص از یک مسئله نشوند، با خواندن آن کتابها و تجربیات افراد در آن زمینه بتوانند مشکلات پیش آمده خود را در آن حوزه حل کنند.
بیشتر کتابهایی که به دانشجویانم معرفی می کنم تک نگاره هایی از فیلمسازان معتبر است که بار آموزشی داشته باشند تا خوانندگان آن بتوانند به جهت آموزشی از آن استفاده کنند. به نظر من خواندن خاطرات زندگی بازیگران یا افراد سینمایی نمی تواند عاملی مهم برای جذب علاقمندان حوزه سینما باشد و به همین دلیل من هم علاقه ای به انتشار خاطراتم ندارم.
در دوران نوجوانی خوره کتاب بودم
متاسفانه این روزها مشغول انجام کارهای ترجمه ای هستم و بیشتر وقتم صرف این کار می شود و دیگر مانند دوره نوجوانی خوره کتاب نیستم اما سعی می کنم طبق عادت سابق خودم یکبار در طول ماه در راسته کتابفروشان انقلاب قدم بزنم و کتابی را که برایم جذاب باشد برای خواندن انتخاب کنم.
کتاب خودم را هدیه می دهم
اگر بخواهم در روز ملی سینما کتابی را هدیه دهم، آخرین کتابی را که ترجمه کرده ام با نام «تعمق در فیلم» هدیه خواهم داد که فکر می کنم کتاب بسیار خوبی است چرا که توانسته جایزه کتاب فصل را هم کسب کند.
این کتاب را در آن زمان حدود 15 قران خریدم. خواندن آن باعث شد تا علاقه خاصی نسبت به سینما پیدا کنم.البته باید این را هم بگویم که در کنار این کتاب فیلم های متعددی را هم مشاهده می کردم که علاقه مندی ام به این حوزه را تشدید کرد. این کتاب به قدری برایم ارزشمند بود که هنوز هم آن را در خانه نگه داشته ام.
هرکول نخستین فیلم سینمایی بود که من را جادو کرد
اولین فیلمی که در طول عمر خود دیده ام یک فیلم هرکولی در سینمای تابستانی و غیرمسقف در شیراز بود که باعث شد بعد از آن سینما من را هم مانند افراد دیگر جادو کند. از همان زمان تقریبا برای دیدن فیلم در طول هفته بیش از 4 بار به سینما می رفتم و تلاش زیادی برای افزایش آگاهی در این زمینه می کردم.
علاقه ای به انتشار کتاب خاطراتم ندارم
برخی از بازیگران یا چهره های سینمایی اقدام به انتشار خاطراتی از خود می کنند. فکر می کنم این کار صرفا با هدف پاسخ به نیاز مخاطبان و علاقمندان حوزه سینما صورت نمی گیرد، بلکه این مساله بیشتر خواست قلبی سینماگران است و آنها برای اینکه نامی از خود به جای بگذارند دست به این کار می زنند؛ به همین دلیل است که علاقه ای به خواندن آنها و انتشار کتابی از خاطرات خود ندارم.
من تنها از کتابهایی استفاده می کنم که افراد در آن صرفا تجربیات فنی خود را منتقل می کنند و آنها را به دانشجویانم معرفی می کنم تا چنانچه اگر متوجه موضوعی خاص از یک مسئله نشوند، با خواندن آن کتابها و تجربیات افراد در آن زمینه بتوانند مشکلات پیش آمده خود را در آن حوزه حل کنند.
بیشتر کتابهایی که به دانشجویانم معرفی می کنم تک نگاره هایی از فیلمسازان معتبر است که بار آموزشی داشته باشند تا خوانندگان آن بتوانند به جهت آموزشی از آن استفاده کنند. به نظر من خواندن خاطرات زندگی بازیگران یا افراد سینمایی نمی تواند عاملی مهم برای جذب علاقمندان حوزه سینما باشد و به همین دلیل من هم علاقه ای به انتشار خاطراتم ندارم.
در دوران نوجوانی خوره کتاب بودم
متاسفانه این روزها مشغول انجام کارهای ترجمه ای هستم و بیشتر وقتم صرف این کار می شود و دیگر مانند دوره نوجوانی خوره کتاب نیستم اما سعی می کنم طبق عادت سابق خودم یکبار در طول ماه در راسته کتابفروشان انقلاب قدم بزنم و کتابی را که برایم جذاب باشد برای خواندن انتخاب کنم.
کتاب خودم را هدیه می دهم
اگر بخواهم در روز ملی سینما کتابی را هدیه دهم، آخرین کتابی را که ترجمه کرده ام با نام «تعمق در فیلم» هدیه خواهم داد که فکر می کنم کتاب بسیار خوبی است چرا که توانسته جایزه کتاب فصل را هم کسب کند.
نظر شما