خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)- در جلد نخست پيشتازان شهادت در انقلاب سوم که از سوی دفتر تحقيقات اجتماعي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي سال 1360 منتشر شده، آمده است: «شهيد دستجردي در سال 1304 در اصفهان ديده به جهان گشود. وي پس از دوران دبستان و دبيرستان، در سال 1328 وارد آموزشگاه شهرباني شد. در دوران حضور در شهرباني، دوره‌هاي تخصصي انتظامي، دوره ستاد و دوره عالي را پشت سر نهاد. وحيد دستجردي، از هواداران جنبش ملي شدن نفت ايران بود. شهيد دستجردي پس از سي‌ودو سال خدمت در رده‌هاي گوناگون شهرباني، بازنشسته شد.
نگرش و كاركردش در دوران خدمت، چندبار حكومت محمدرضا شاه پهلوي را به بيرون كردن وي از شهرباني واداشت، گرچه اين كار انجام نشد. شهيد دستجردي از مقلدان امام(ره) به شمار مي‌رفت و در انجام دستورهاي ديني بسيار پايبند بود. او همواره كوچكترين وظايف شرعي را هم رعايت مي‌كرد. در سال‌هاي 1356 تا 1357 حكومت دست‌نشانده پهلوي، به دستور استكبار جهاني به سركردگي آمريكا و صهيونيسم بين‌الملل، بر آن بود كه به كشتار مردم در شهرهاي گوناگون ايران بپردازد، تا مگر بتواند جلو پيشروي انقلاب اسلامي را در ايران بگيرد. از اين‌رو، سرتيپ هوشنگ دستجردي ناگزير شد در 1357 درخواست بازنشستگي كند تا نقشي در تبهكاري‌هاي آنها نداشته باشد. دستجردي در همان سال، با لباس غيرنظامي در راهپيمايي پرشور و انقلابي مردم شركت مي‌كرد.» (صص192-191)
شهيد دستجردی پس از انقلاب اسلامي
در ادامه این کتاب درباره شهید دستجردی می‌خوانیم: «سرانجام، در 22 بهمن 1357 نظام 2500 ساله شاهنشاهي در ايران، سرنگون و به زباله‌دان تاريخ سپرده شد، سفارت اسراييل در تهران تعطيل گرديد، پنجاههزار مستشار نظامي آمريكايي كه بر تاروپود كشور چنگ انداخته بودند، اخراج شدند، جلو تاراج نفت و ديگر دارايي‌هاي كشور گرفته شد و با رهبري امام خميني(ره) نظام مقدس جمهوري اسلامي ايران پايه‌گذاري گرديد؛ نظامي كه مهم‌ترين شعارش، رد هر گونه استعمار و بيگانه‌دوستي و اجراي سياست «نه شرقي و نه غربي» بود.پس از پيروزي انقلاب اسلامي، شهيد دستجردي كه بازنشسته بود، بار ديگر به خدمت فراخوانده شد و مسووليتهاي چندي؛ چون رييس شهرباني اصفهان، سرپرست اداره بازرسي و معاون انتظامي را در دست داشت. شهيد دستجردي، در 24 اسفند 1359 به سمت رياست شهرباني كل كشور رسيد.
علی دواني در جلد 10 نهضت روحانيون ايران(ملحقات)، که از سوی مركز اسناد انقلاب اسلامي در سال 1377 منتشر شده، می‌نویسد: «پس از به بار نشستن انقلاب پرشكوه اسلامي در ايران، گروهك مجاهدين خلق كه خود را در رسيدن به اهدافش ناكام ميديد، ترور مسوولان رده بالاي جمهوري اسلامي ايران را در صدر كارهايش قرار داد. گروهك منافقين از انجام ترورها، سرنگون كردن نظام نوپاي جمهوري اسلامي را در سر داشت. آن گروهك پس از منفجر كردن ساختمان مركزي حزب جمهوري اسلامي در ميدان سرچشمه تهران در هفت تير 1360 و به شهادت رساندن 72 تن از برجستگان رده بالاي نظام اسلامي، در هشتم شهريور 1360 به انفجار ديگري در ساختمان نخست‌وزيري آن شهر دست يازيد.
مسعود كشميري، عضو گروهك مجاهدين خلق، پيشتر به شيوه منافقانه‌اي در شوراي امنيت كشور رخنه كرده بود. وي در آن روز با بمب جاسازي شده در كيفش، بي‌آنكه بازرسي شود، وارد ساختمان نخست‌وزيري گرديد. او چون دبير نشست شوراي امنيت ملي كشور هم بود، درست نزديك به شهيد محمدعلي رجايي و شهيد حجت‌الاسلام دكتر محمدجواد باهنر نشست. كشميري پس از خواندن قرآن و به كار انداختن بمب ساعتي، از اتاق بيرون مي‌رود. ناگهان بمب منفجر مي‌گردد و رييس جمهور و نخست‌وزير شهيد مي‌شوند.
وحيد دستجردي هم كه در آن نشست حضور داشت، به سختي زخمي مي‌گردد، ولي خود را به مهتابي ساختمان مي‌رساند و به پايين‌مي‌پرد. شش روز پس از آن، در چهاردهم شهريور 1360 در اثر سوختگي شهيد به شهادت مي‌رسد.»
محمدمهدي كتيبه، شاهد آن رويداد، مي‌گويد: «تيمسار وحيد دستجردي در اين حادثه كنار دست آقاي باهنر نشسته بود ... آقاي دستجردي در اين حادثه سوختگي زيادي داشت ... در همان روز شهادت دستجردي، منافقين با انفجار ديگري نيز آيت‌الله شيخ علي قدوسي، دادستان كل انقلاب، را شهيد مي‌كنند.»
شهيد در نگاه بزرگان و نهادها
حضرت امام(ره) به مناسبت شهادت شهيد دستجردي و شهيد آيت‌الله شيخ‌علي قدوسي، پيامي فرستادند كه بدين شرح است: «اينجانب، شهادت دادستان كل انقلاب(شهيد قدوسي) و سرهنگ وحيد دستجردي كه در راس شهرباني و قواي انتظامي در حال انجام وظيفه بودند و به اين تحفه الهي نايل شدند، را به ملت ايران، به حوزه علميه قم و قواي مسلح تبريك و تسليت عرض ميكنم و از خداي متعال، رحمت براي آنان و صبر و شكيبايي براي خانواده محترمشان خواستارم.»(صحيفه امام، ج15، ص173)
بنياد شهيد و امور ايثارگران در سالگرد آن شهيد و طي بيانيه‌اي يادآور مي‌شود: «شهيد معزز سرتيپ وحيد دستجردي، از جمله افراد مؤمن، متعهد و انقلابي بود كه به آرمان‌هاي مقدس انقلاب اسلامي عشق مي‌ورزيد. شهيد دستجردي در فاجعه بمب‌گذاري نخست‌وزيري در هشتم شهريور 1360 مجروح شد و در چهاردهم شهريور همان سال بر اثر جراحات وارده به درجه رفيع شهادت نايل آمد.»
نظر شما