انتخاب فیلمها در سراسر کتاب با این نیت صورت گرفته که میان آثاری که احتمالاً اغلب دانشجویان میشناسند (مثلاً آثار سینمای معاصر هالیوود) و فیلمهایی که نمونه تکنیکهایی از فیلمسازی هستند که این دانشجویان نمیشناسند ـ مثلاً آثاری از سینمای ملی دیگر کشورها یا از دورههای گذشته تاریخ سینما ـ توازن برقرار باشد.
چرا دستمزد ستاره ها بیشتر از کارگردان است؟
کتابشناسیِ پایان هر فصل، متون نوشتاریِ بیشتری در مورد مطالبی که در همان فصل تحلیل شده معرفی میکند. کتاب علاوه بر زیباییشناسی، توجه خود را به مقولات اجتماعی و فرهنگی نیز معطوف کرده است.
در بخشی از این کتاب با عنوان «چرا ستارگان اهمیت دارند؟» میخوانیم: «بعضی از دوستداران ستارگان سینما، بی توجه به اینکه فیلم درباره چیست یا چه نقدی درباره آن نوشته شده، بارها و بارها به دیدن فیلمی میروند که ستاره محبوبشان در آن حضور دارد. ستارگان سهم عمدهای از هزینه فیلم را به عنوان دستمزد دریافت میکنند و بعضی از آنها مثل آرنولد شوارتزنگر یا جیم کری و مل گیبسون، برای بازی در یک فیلم میلیونها دلار دریافت میکنند. دستمزد بعضی دیگر به بیست میلیون دلار هم بالغ میشود. هریسون فورد برای بازی در نقش رییس جمهور ایالات متحده در فیلم هواپیمای رئیس جمهور (1997) بیست میلیون دلار دریافت کرد که صدها برابر حقوق رئیس جمهور واقعی آمریکا است. چرا ستارگان چنین دستمزدهای کلانی میگیرند؟ دستمزدی کلانتر از دستمزد کارگردان یا فیلمنامه نویس؟
بدیهیترین پاسخ این است که ستارگان بیش از بقیه دستاندرکاران فیلم دیده میشوند و تماشاگران برای دیدن آنها پول میدهند و به سینما میروند. ستارگان بخش اعظم بار بصری روایت را هم بر دوش دارند و مثل «قلاب» یا پیش فرضی ضمنی عمل میکنند که در تبلیغ فیلم به تماشاگر نشان میدهند که با دیدن فیلم چه تجربهای از سر شخصیت یا نقشی که او بر عهده دارد سایه میافکند. اولین فیلم کلارک گیبل پس از خدمت نظام در جنگ جهانی دوم، فیلم ماجرا (1945) بود که گریر گارسون نیز در آن حضور داشت. تبلیغ فیلم فریاد میزد:«بازگشت گیبل به آغوش گارسون.» انگار که از ماجرای شورمندانه واقعی آنها صحبت میکند، نه از رابطه دو شخصیتی که آن دو در فیلم بر عهده داشتند. واژه «بازگشت» همانطور که طرفداران گیبل در آن زمان میدانستند، هیچ ربطی به ماجرای فیلم نداشت و به زندگی واقعی او اشاره میکرد...»
تحلیل سیستم ستاره سازی هالیوود
در بخشی دیگر از این کتاب با عنوان «سیستم ستارهای» آمده است: «سینما در پنجاه سال اول تولد خودهیچ ستارهای نداشت. نه از تک تک بازیگران در فیلمها یاد میشد و نه از نام آنها برای تبلیغ فیلمها استفاده میشد اما پس از 1910 اوضاع تغییر کرد. ابتدا ستارگان ظاهر شدند و آرام آرام به عامل مالی چشمگیری تبدیل شدند. تغییر شرایط، معلول این نکته بود که بعضی از تهیه کنندگان متوجه شدند تماشاگران بیشتر بر اساس حضور بازیگران است که فیلمی را برای تماشا انتخاب میکنند. آنها سیاست بقیه تهیه کنندگان را مبنی بر ناشناس باقی گذاشتن بازیگر به قصد کنترل دستمزد آنها، کنار گذاشتند.
در نیمههای دهه 1910 سیستم ستارهای شکل گرفت و بازیگرانی مثل چارلی چاپلین در سال میلیونها دلار درآمد به دست میآوردند. در دهه 1930 کمپانیهای بزرگ فیلمسازی با بعضی ستارگان قراردادهایی منعقد کردند که تنها در آثار کمپانی آنها بازی کنند، یا حتی بعضی از آنها با ارائه حسابشده نقش به بعضی از بازیگران، و تبلیغات گسترده، ستارگانی برای خود خلق کردند. زمانی که در دهه 1950 سیستم ستارهای رو به افول گذاشت، بسیاری از ستارگان، کمپانیهای فیلمسازی خودشان را شکل دادند و تولید فیلمهای خود را مستقیما به عهده گرفتند. امری که امروز هم از نو متداول شده است...»
کتاب «تعمق در فیلم» در 726 صفحه، شمارگان دو هزار و 200 نسخه و به قیمت 30 هزار تومان توسط انتشارات ساقی چاپ و در اختیار علاقهمندان قرار گرفته است. برخی عناوین این کتاب عبارتند از ساختار روایی، تحلیل فرمی، تئوری مولف، ژانرها، بازیگر و ستاره، مخاطب و دریافت، فیلم و هنرهای دیگر، فیلم و ارتباط آن با رادیو و تلویزیون، رئالیسم تئوریهای فیلم، جنسیت و رفتار جنسیتی و ... .
نظر شما