خبرگزاری کتاب ایران - ناشر این اثر خواندنی، دفتر نشر فرهنگ اسلامی است که در ۲۳۳ صفحه منتشر شده است. در ابتدای کتاب ترجمه و شرح دعای افتتاح از آیت الله مهدوی کنی می‌خوانیم:

سید بن طاووس در کتاب «الاقبال بالاعمال الحسنه» به سند خویش این دعا را از کتاب دعای ابوجعفر محمد بن عثمان‌بن‌سعید عمری رضی الله عنه نقل کرده، که در شب‌های ماه رمضان خوانده می‌شود.

سید بن طاووس می‏‌گوید: «من از آن کتاب دعاهای فراوانی را نسخه‏‌برداری کردم و از جمله آن‌ها همین دعای افتتاح است که در شب‌های ماه رمضان خوانده می‏‌شود. نگارنده می‏‌گوید گرچه این دعا بر حسب ظاهر از امام معصوم (ع) نقل نشده است لکن با توجه به این که ابو جعفر محمد بن عثمان بن سعید عَمْری از نُوّاب خاص حضرت بقیّه‏‌اللّه روحی له‏ الفداء بوده و به خواندن این دعا مداومت داشته و نیز با توجه به مضامین عالیه دعا و اعتماد مرحوم سید بن طاووس، می‏‌توان اطمینان پیدا کرد که این دعا از ناحیه مبارکه امام عصر (عج) و یا از سایر معصومین (علیهم السلام) به دست ایشان رسیده باشد. والله العالم.».

آیت الله مهدوی کنی می نویسد: دعای افتتاح در شب‌های ماه مبارک رمضان قرائت می‏‌شود و این دعا دارای مضامین عالیه از حمد و ثنای الهی و راز و نیاز عارفانه و صلوات و درود بر معصومین (علیهم السلام) و در پایان، دعا برای ظهور باهرالنور حضرت مهدی ارواحنا له‏ الفداء و تشکیل حکومت کریمه آن امام همام است و ترجمه و شرح آن با زبان ساده برای عموم مؤمنان مفید است تا در هنگام قرائت به مفاهیم آن توجه داشته باشند و با حضور قلب، با خدا راز و نیاز کنند و با عرفان و شناخت بیشتر و با صفا و اخلاص در پیشگاه ربوبی عرض حاجت نمایند.

ضمناً باید دانست هر چند خداوند سبحان اذن داده است که ما همه چیز را از کوچک و بزرگ از او بخواهیم ولی شایسته است که مطالب و هدف‌های عالی را در اولویت قرار داده و حاجت‌های کوچک و ناچیز را در مرتبه دوم از او درخواست کنیم که در پیشگاه شخص بزرگ از کوچک و خُرد آغاز کردن زیبنده نیست.

دعای افتتاح از سه بخش کلی تشکیل می‌گردد که نخستین بخش آن حمد و ثنای الهی می‌باشد، بسیاری از معارف دینی به زبان حمد و ثنا و تسبیح و راز و نیاز و سوز و گداز بیان می‌شود. در این بخش واژه‌های حمد، مدح، ثنا و تسبیح بیش از نوزده بار تکرار می‌شود و در واقع این بخش چگونگی راز و نیاز با خدا را در زبان دعا به ما آموزش می‌دهد، بخش دوم دعا صلوات بر محمد و آل و محمد با اوصاف ویژه و بخش سوم به مسئله انتظار فرج و شکایت از غیبت حضرت ولی عصر عجل الله، زیادی دشمنان و کمی دوستان و آرزوی دولت کریمه و آمادگی برای جان‌فشانی و خدمت در آن دولت می‌پردازد و در آخر با دعای نصرت و عزت برای مسلمانان به پایان می‌رسد.

این دعا، «افتتاح» است. زیرا، این دعا با حمد و ثنای الهی این‌گونه آغاز می‏‌شود:

«اللهم انی افتتح الثناء بحمدک» بار خدایا من ثنای تو را با حمدت آغاز می‌‏کنم.
«اِنّی اَفْتَتِحُ الثَّناءَ بِحَمْدِکَ َ اَللّـهُمّ» خدایا من ستایش را به وسیله حمد تو می‌گشایم.

نام دعا از همین فراز اول گرفته شده است. افتتاح یعنی گشودن، باز کردن. چه چیز را قرار است آغاز کنیم، ثنا را. ثنا یعنی ستایش. ثنا را با چه آغاز خواهیم کرد، با حمد خداوند. حمد یعنی چه، یعنی ستایش! اما ستایش خاص. حمد یعنی ستایش کسی که کاری را از روی اختیار انجام داده اما مدح از حمد عام‌تر است. شما زیبایی گل را مدح می‌کنید اما حمد نمی‌کنید زیرا گل در این زیبایی از خود اختیاری ندارد.

ما که آفریدهٔ خداوندیم باید او را به نحوی ستایش کنیم که خود فرموده، همچنان که در حدیث مورد اتفاق شیعه و سنی از رسول خدا (ص) رسیده که می‌گفت : «لا احصی ثناء علیک، انت کما اثنیت علی نفسک» (پروردگارا من ثناء تو را نمی‌توانم بشمارم، و بگویم، تو آن طوری که بر خود ثنا کرده‌ای). امام صادق (علیه‌السلام) فرمود: استر پدر من گم شد، ایشان گفتند که اگر حق تعالی، آن حیوان گـم شـده را بـه مـن بـاز رسـانـد، او را آنطور سـتـایش می‌کنم که پسندیدهٔ مقام جلال او باشد. زمان کوتاهی نگذشت که استر را یافتند و با زین و لجام حاضر ساختند. امام سوار شدند و حاضران مـتـرصد بودند که ببینند ایشان خدا را چگونه ثنا می‌گوید، ایشان فقط فرمودند الحمدالله و هیچ جملهٔ دیگری نگفتند. یـک نفر از امام پرسید که: یابن رسول اللّه، شما شرط کرده بودید که بعد از یافتن حیوان گمشده، خداوند را ثنایی گویید که موجب رضای او شود و لایق کبریای او باشد و جـز به کلمه الحمدللّه، تکلم نفرمودید، فرمودند که با این کلمه طیبه، همه ثنا و ستایش‌ها را نثار بارگاه عزت وی کردم.

دعای افتتاح در شبهای ماه مبارک رمضان قرائت می‏‌شود و این دعا دارای مضامین عالیه از حمد و ثنای الهی و راز و نیاز عارفانه و صلوات و درود بر معصومین (علیهم السلام) و در پایان، دعا برای ظهور باهرالنور حضرت مهدی ارواحنا له‏ الفداء و تشکیل حکومت کریمه آن امام همام است.
هر چند لطف خداوند اقتضا دارد که ما هیچ گاه از درگاهش نومید نباشیم و همواره با امیدواری عرض حاجت کنیم ولی باید بدانیم که لطف او با حکمت و مصلحت همراه است و بسیاری از تقاضاها و حاجت‌های ما به صلاح ما نیست زیرا این عالم، عالم ماده و عالم تضاد و تزاحم است و چه بسیار چیزها که در محدوده تزاحم و تضاد نه به صلاح ما و نه به صلاح دیگران است و چه بسا در این محدوده امکان وجود ندارد. البته خدا دعای ما را بی‏‌پاسخ نمی‏‌گذارد و بی‏درنگ لبیک می‏‌گوید و اگر خواسته ما را نمی‌دهد، ولی برای ما پاداشی بزرگ مقدر می‏‌فرماید و برای روز گرفتاری (روز قیامت) ما ذخیره می‏‌کند.

کتاب ترجمه و شرح دعای افتتاح در ۲۳۳ صفحه در سال ۱۳۸۳ منتشر شده و تا کنون به چاپ سوم رسیده است.