ابوالقاسم حسینجانی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) با عنوان "پیام نهج‌البلاغه برای انسان امروز است / علی (ع) درس مردم‌گرایی می‌دهد نه عوامیگری" گفت: من مصرع دوم این گفته مولانا را که می گوید "کیست مولا؟ انکه آزادت کند، بند رقیت ز پایت برکند" این گونه تغییر می‌دهم که: «بند رقیت ز جانت بر کند» زیرا انسان تا جانش آزاد نشود هر بندی را که از پایش بگشایند، می‌شود با بند دیگر او را اسیر کرد.
وی با تأکید بر این که قرآن کتاب تردیدها نیست؛ کتاب تصمیم‌ها و کتاب «چه باید کرد» است، گفت: این دغدغه علی (ع) است. نهج‌البلاغه یعنی انسان از زبان علی (ع) یا به عبارت دیگر انسان از زبان آن انسان کامل که در کتاب کامل ــ یعنی قرآن ــ آمده است.
حسینجانی با بیان این که انسان نهج‌البلاغه مستقل از تاریخ و جغرافیاست اما بر تاریخ و جغرافیا مسلط است، توضیح داد: خطبه 157 نهج‌البلاغه به تاریخی‌نگری و عبرت‌گیری از تاریخ و بحث تکرار رفتارها و سنتهای تاریخی اشاره می‌کند که قدرت تسلط بر تاریخ را به انسان می‌بخشند.
مؤلف کتاب «جغرافیای رازها» افزود: درباره جغرافیا، حکمت 442 به شما می‌گوید که چگونه بهترین شهر را برای زندگی انتخاب کنید و این که چه شهری بهتر از شهر دیگر است: "هیچ شهری برای تو بهتر از شهر دیگر نیست. بهترین شهر، شهری است که پذیرای تو باشد."
این پژوهشگر دینی با این نتیجه‌گیری که جغرافیا و تاریخ به انسان وابسته است نه این که انسان به جغرافیا و تاریخ وابسته باشد، اظهار داشت: از این رو علی (ع) هرگز به تنگنا نمی‌افتد. حتی زمانی که می‌گویند علی (ع) خانه‌نشین بود، مقصود این است که او در جای خود نبود و مسئولیت حکومت را به عهده نداشت.
حسینجانی با ذکر این که علی (ع) در دوران فارغ بودن از مسئولیت حکومت، فعالیتهای اقتصادی داشت، افزود: علی (ع) زمانی که کشاورزی می‌کرد، کارهای بزرگ کرد. در مسئله نخلستان و فدک، بحث علی (ع) اقتصادی بود. این کار علی (ع) پیام دارد: اگر مسئله اقتصادی را حل نکنیم قادر به کار فرهنگی نیستیم.
متن کامل گفت‌وگوی ایبنا با ابوالقاسم حسینجانی را اینجــا بخوانید.
وی با تأکید بر این که قرآن کتاب تردیدها نیست؛ کتاب تصمیم‌ها و کتاب «چه باید کرد» است، گفت: این دغدغه علی (ع) است. نهج‌البلاغه یعنی انسان از زبان علی (ع) یا به عبارت دیگر انسان از زبان آن انسان کامل که در کتاب کامل ــ یعنی قرآن ــ آمده است.
حسینجانی با بیان این که انسان نهج‌البلاغه مستقل از تاریخ و جغرافیاست اما بر تاریخ و جغرافیا مسلط است، توضیح داد: خطبه 157 نهج‌البلاغه به تاریخی‌نگری و عبرت‌گیری از تاریخ و بحث تکرار رفتارها و سنتهای تاریخی اشاره می‌کند که قدرت تسلط بر تاریخ را به انسان می‌بخشند.
مؤلف کتاب «جغرافیای رازها» افزود: درباره جغرافیا، حکمت 442 به شما می‌گوید که چگونه بهترین شهر را برای زندگی انتخاب کنید و این که چه شهری بهتر از شهر دیگر است: "هیچ شهری برای تو بهتر از شهر دیگر نیست. بهترین شهر، شهری است که پذیرای تو باشد."
این پژوهشگر دینی با این نتیجه‌گیری که جغرافیا و تاریخ به انسان وابسته است نه این که انسان به جغرافیا و تاریخ وابسته باشد، اظهار داشت: از این رو علی (ع) هرگز به تنگنا نمی‌افتد. حتی زمانی که می‌گویند علی (ع) خانه‌نشین بود، مقصود این است که او در جای خود نبود و مسئولیت حکومت را به عهده نداشت.
حسینجانی با ذکر این که علی (ع) در دوران فارغ بودن از مسئولیت حکومت، فعالیتهای اقتصادی داشت، افزود: علی (ع) زمانی که کشاورزی می‌کرد، کارهای بزرگ کرد. در مسئله نخلستان و فدک، بحث علی (ع) اقتصادی بود. این کار علی (ع) پیام دارد: اگر مسئله اقتصادی را حل نکنیم قادر به کار فرهنگی نیستیم.
متن کامل گفت‌وگوی ایبنا با ابوالقاسم حسینجانی را اینجــا بخوانید.
نظر شما