رئیس فرهنگستان علوم ایران در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران با اشاره به اینکه نگاه آینده نگر در عرصه فرهنگی مغفول مانده و مدیریت فرهنگی بیشتر گرفتار روزمرگی بوده است گفت: " فلسفه می تواند به کمک حل مسائل پیچیده مدیریت فرهنگی بیاید به شرط اینکه نگاه آینده نگر وجود داشته باشد. مساله من، مساله فلسفه است، چون بدون مدد فلسفه و بی‌فلسفه، پیش‌بینی و آینده‌نگری ممکن نیست."
این استاد پیشکسوت فلسفه به دو کتاب جدید خود اشاره کرد و گفت: من پژوهشگر نیستم و وقتی راجع به برنامه‌ریزی می‌نویسم پژوهشی درباره اینکه برنامه‌ریزی چیست نمی‌دهم، چون در این صورت مخاطب توقع دارد درس بیاموزد.
وی افزود: مساله برنامه‌ریزی نیز تخصصی است که کار اقتصاددانان و کارشناسان علوم اجتماعی است. برنامه‌ریزی و آینده‌نگری کار استراتژیک است و قدرت‌های بزرگ برنامه‌های خود را به صورت آینده‌نگری منتشر می‌کنند و اگر می‌بینید بیشترین کارهای علمی درباره آینده‌نگری را آمریکا تهیه کرده به دلیل قدرت آنها در اقتصاد است.
این چهره ماندگار فلسفه به سفر علمی‌اش به مسکو اشاره کرد و گفت: در مسکو کنفرانسی برگزار شده بود و به من پیشنهاد شد که درباره فلسفه و آینده حرف بزنم. البته این کار بسیار مشکلی است چون به طور مثال اگر پست مدرن وجود دارد راجع به آینده چیزی نمی‌گوید، بلکه نقد گذشته است. پس من نیز به گذشته برگشتم تا آن چه را که در چهار قرن اخیر محقق شده بررسی کنم و آن را در آثار بیکن و دکارت مشاهده کردم.
وی ادامه داد: بسیاری از مسایل مانند اینکه علم قدرت است و جهان باید به تصرف بشر در بیاید در آثار این دو اندیشمند پیش از اینها مطرح شده است.
این استاد فلسفه با بیان اینکه رنسانس آغازی برای ولادت بشر جدید بود گفت: به همین دلیل است که می‌گویم فیلسوفان طراحان آینده هستند.
پنجشنبه ۵ تیر ۱۳۹۳ - ۱۰:۰۵
نظر شما